Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Oliver Lines
angielski snookerzysta Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Oliver Lines (ur. 16 czerwca 1995 w Seacroft) – angielski zawodowy snookerzysta, który trenuje w Northern Snooker Centre w Leeds[1]. Jest synem byłego zawodowego snookerzysty Petera Linesa.
Remove ads
Kariera
Podsumowanie
Perspektywa
Amatorska
W wieku 14 lat Lines zmienił dyscyplinę sportu z piłki nożnej na snookera. W 2011 wziął udział w zawodach Players Tour Championship[2], ale w sezonie 2011/2012 nie odniósł większego sukcesu[2]. W sezonie 2012/2013 nastąpiła znacząca poprawa[2] i godne uwagi zwycięstwo 4–3 nad Joe Perrym w 2012 UKPTC 3[2] W maju 2013 po raz pierwszy wziął udział w zawodach Q School, licząc na zakwalifikowanie się do Main Touru, jednak nie udało mu się to pomimo odnoszenia czterech zwycięstw w trzech turniejach[2] Mimo że Lines nie zakwalifikował się do głównego turnieju, jego występy w Q School pozwoliły mu zdobyć awans do rundy kwalifikacyjnej Australian Goldfields Open 2013, jego pierwszego turnieju rankingowego dla seniorów. Wygrał w pierwszej rundzie, pokonując kolegę z Leeds, Davida Grace’a, 5–4, ale w drugiej rundzie przegrał 5–4 z Chińczykiem Zhangiem Andą[3][4]. Przez resztę sezonu Lines kontynuował udział w zawodach PTC i amatorskich, a jego najbardziej znaczącym wynikiem było zwycięstwo 4–2 nad zawodowcem Scottem Donaldsonem w Ruhr Open 2013[5][6].
Zawodowa
W 2014 roku Lines zdobył miejsce w zawodowym World Snooker Tour na sezony 2014/2015 i 2015/2016 po pokonaniu Josha Boileau 6–1 w finale Mistrzostw Europy U-21[7][8].
2014/2015
Jego pierwszy mecz jako profesjonalisty zakończył się sukcesem – pokonał Dave’a Harolda 5–4 w eliminacjach Wuxi Classic[9], ale przegrał 5–1 z amatorem Oliverem Brownem na etapie finałowym[10]. Dotarł do 1/16 finału pierwszego azjatyckiego turnieju PTC sezonu – Yixing Open, jednak nie udało mu się zakwalifikować do Australian Goldfields Open i Shanghai Masters[11]. W kwalifikacjach do International Championship Lines pokonał mistrza świata i numer jeden na świecie Marka Selby’ego 6–4, przegrywając w połowie sesji 0–4[12]. W turnieju Haining Open dotarł do swojego pierwszego półfinału zawodowego po pokonaniu Ryana Daya 4–2 z breakami 120 i 113[13]. Następnie pokonał Jimmy’ego Robertsona wynikiem 4–3, ale w finale uległ Stuartowi Binghamowi 4–0[14]. Dostał się z dziką kartą na International, ale przegrał 6–3 z Rodem Lawlerem w pierwszej rundzie[11]. Finał w Azji pomógł Linesowi zająć piąte miejsce w rankingu Order of Merit i zadebiutować w wielkim finale, w którym w pierwszej rundzie przegrał z Matthew Seltem 4–1[15]. Jego pierwszy sezon jako zawodowca zakończył się porażką 10–7 z Markiem Davisem w drugiej rundzie kwalifikacji do Mistrzostw Świata[11]. Swój pierwszy sezon zakończył na 78. miejscu w światowym rankingu zawodowym[16].
2015/2016
Lines podpisał kontrakt z Django Fungiem, który trenuje takich graczy jak Ronnie O'Sullivan i Judd Trump, i miał nadzieję, że pomoże mu to w rozwoju kariery .Dzięki zwycięstwu 4–2 nad Alim Carterem Lines dotarł do 1/8 finału Riga Open, lecz przegrał 4–0 z Liang Wenbo. Zakwalifikował się do International Championship pokonując Gary’ego Wilsona 6–3, a następnie po raz pierwszy w karierze wygrał mecz na imprezie rankingowej, eliminując Noppona Saengkhama 6–4 by następnie przegrać takim samym wynikiem z Davidem Gilbertem[17]. Awansował do drugiej rundy UK Championship po zwycięstwie 6–2 nad Cao Yupengiem, ale następnie uległ numerowi jeden na świecie , Markowi Selby'emu, 6–0. Drugi występ w 1/16 finału zawodów European Tour przypadło na Gibraltar Open, gdzie przegrał z Alfiem Burdenem, ale zajął 35. miejsce w klasyfikacji generalnej Order of Merit[18]. Po raz pierwszy w sezonie znalazł się w czołowej 64-ce, zajmując 61. miejsce w światowym rankingu[19].
2016/2017
Podczas Indian Open 2016 Lines po raz pierwszy dotarł do 1/16 finału turnieju rankingowego, pokonując Graeme’a Dotta 4–1 i Andrew Higginsona 4–2, ale przegrał 4–2 z Shaunem Murphym. Po pokonaniu Martina O'Donnella na UK Championship 2016, Lines znokautował numer trzy na świecie Judda Trumpa wynikiem 6–2 i stwierdził, że był to jego pierwszy dobry występ w transmitowanym w telewizji meczu. Po raz drugi w tym sezonie dotarł do 1/8 finału, pokonując Jimmy’ego Robertsona 6–0, jednak w meczu z Marco Fu nie zdołał zdobyć ani jednego frejma i przegrał 6–0[20]. Po przegranej 4–0 w trzeciej rundzie Scottish Open, Lines przegrał pięć z sześciu meczów w pozostałej części sezonu[21].
2024/2025
Podczas British Open w 2024 Lines dotarł do swojego pierwszego półfinału rankingowego, bijąc tym samym najlepszy wynik swojego ojca w turnieju rankingowym. Przegrał w nim 6–0 z Johnem Higginsem.
Remove ads
Występy w turniejach w karierze
Remove ads
Finały w karierze
Finały rankingowe: 1 (0-1)
Finały amatorskie: 1 (1-0)
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads