Orant

Orant, orantka (łac. orans, orantis od orare – modlić się) – w sztukach plastycznych przedstawienie postaci (zazwyczaj kobiecej)^[1] modlącej się, na stojąco, ustawionej frontalnie, ze wzniesionymi ku górze rękami i rozwartymi dłońmi, ubranej w długą szatę^[2].

Orantka – fragment malowidła z cubiculum Velatio w katakumbach Pryscylli, koniec III wieku

Święty Apolinary w pozie oranta – fragment mozaiki z absydy bazyliki Sant’Apollinare in Classe w Rawennie, VI wiek

Przedstawienie postaci w pozie oranta spotykane było w sztuce starogreckiej^[3], a szczególnie popularne w sztuce wczesnochrześcijańskiej^[2]. Wyobrażenia oranta występowały w malarstwie katakumbowym, bizantyjskim i romańskim^[3]. W pozie takiej przedstawiano także Marię^[3][2].
W ikonografii chrześcijańskiej postacie symbolizowały duszę zbawioną, znajdującą się w raju^[2].

Zobacz też

• gisant