Paisjusz (Czerkawski)

Paisjusz, nazwisko świeckie Czerkawski lub Czerchawski (zm. 1633) – prawosławny biskup chełmski.

Paisjusz

Biskup chełmski
Kraj działania	I Rzeczpospolita
Data i miejsce śmierci	1633 Jabłeczna
Biskup chełmski
Okres sprawowania	1621–1633
Przełożony monasteru św. Onufrego w Jabłecznej
Okres sprawowania	1621–1633
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Patriarchat Konstantynopolitański
Inkardynacja	Metropolia kijowska
Śluby zakonne	przed 1621
Chirotonia biskupia	1621

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	1621
Miejscowość	Żywotów
Konsekrator	Teofan III

Życiorys

Przed 1621 Paisjusz pełnił funkcję przełożonego monasteru św. Mikołaja w Mielcach z godnością igumena^[1]. Chirotonię biskupią przyjął na początku 1621 w Żywotowie^[2] z rąk patriarchy jerozolimskiego Teofana III w czasie jego kilkumiesięcznego pobytu w Rzeczypospolitej, którego celem było odtworzenie prawosławnej hierarchii i niedopuszczenie do przyjęcia przez całą prawosławną społeczność kraju postanowień unii brzeskiej^[1]. Paisjusz nigdy nie objął de facto swoich obowiązków, gdyż eparchia chełmska formalnie przestała istnieć w 1596, gdy jej zwierzchnik Dionizy (Zbirujski) podpisał akt unii brzeskiej^[3]. Paisjusz usiłował zapobiec szerzeniu się unii na ziemi chełmskiej i lubelskiej; razem z lubelskim bractwem prawosławnym i prawosławnym metropolitą kijowskim Hiobem występował w trybunale lubelskim, broniąc praw prawosławnych do miejscowej cerkwi Przemienienia Pańskiego^[4]. Przebywał na stałe w głównym ośrodku dyzunitów w regionie – w monasterze św. Onufrego w Jabłecznej, pełniąc równocześnie obowiązki jego przełożonego, do śmierci w 1633^[3].