Pelham Humfrey

Pelham Humfrey, także Humphrey^[1] (ur. 1647^[1][2] być może w Londynie^[1], zm. 14 lipca 1674 w Windsorze^[1][2][3]) – angielski kompozytor.

Pelham Humfrey

Data i miejsce urodzenia	1647 Londyn (?)
Pochodzenie	angielskie
Data i miejsce śmierci	14 lipca 1674 Windsor
Gatunki	muzyka poważna, muzyka barokowa
Zawód	kompozytor

Życiorys

Należał do pierwszych chłopców przyjętych do reaktywowanego w 1660 roku chóru Chapel Royal, gdzie był uczniem Henry’ego Cooke’a^[1][2][3][4]. Między 1664 a 1667 rokiem przebywał we Francji i Włoszech^[1]. Podczas nieobecności w kraju otrzymał stanowisko lutnisty (1666), a po powrocie członka (1667) Chapel Royal^[1]. W 1670 roku został członkiem londyńskiej Corporation of Music^[1], a w 1672 roku jako następca Henry’ego Cooke’a objął stanowisko kierownika chóru chłopięcego Chapel Royal^[1][2][4]. Poślubił także córkę Cooke’a, Katherine^[3]. Do jego podopiecznych należał najprawdopodobniej Henry Purcell^[1][2]. Został pochowany w Opactwie Westminsterskim^[1][3].

Dorobek kompozytorski Humfreya obejmuje 20 anthemów, 1 service, 5 religijnych i 24 świeckie pieśni, 3 ody i 2 masques do Burzy Szekspira^[3]. W jego twórczości widoczny jest wpływ wzorców włoskich i francuskich^[3], w swoich anthemach rozwinął styl koncertujący, wprowadzając nieregularne melodie i schromatyzowaną harmonikę^[1][4]. Partie wokalne traktował sylabicznie i deklamacyjnie, kontrastował wokalne odcinki brzmieniowe z odcinkami chóralnymi oraz partie smyczkowe z partiami tutti^[1]. Ekspresję tekstu słownego podkreślał za pomocą akcentuacji muzycznych oraz poprzez chromatyczną harmonikę i rytmikę^[1].