Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Peripheral Component Interconnect
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
PCI (ang. Peripheral Component Interconnect) – magistrala komunikacyjna służąca do przyłączania kart rozszerzeń do płyty głównej w komputerach klasy PC.


Po raz pierwszy została publicznie zaprezentowana w czerwcu 1992 r. jako rozwiązanie umożliwiające szybszą komunikację pomiędzy procesorem i kartami niż stosowane dawniej ISA. Dodatkową zaletą PCI jest to, że nie ma znaczenia czy w gnieździe jest karta sterownika dysków (np. SCSI), sieciowa czy graficzna. Każda karta, pasująca do gniazda PCI, funkcjonuje bez jakichkolwiek problemów, gdyż nie tylko sygnały, ale i przeznaczenie poszczególnych styków gniazda są znormalizowane.
W przeciwieństwie do innych magistrali, przykładowo VESA Local Bus, która początkowo była stosowana tylko do przyspieszenia operacji graficznych, szyna PCI stanowi kompleksowe rozwiązanie, przyspieszające współpracę z dowolnym urządzeniem zewnętrznym. Przy częstotliwości taktowania 33 MHz i szerokości 32 bitów magistrala PCI osiąga szybkość transmisji 132 MB/s. Szerokość szyny adresowej i danych wprowadzonych procesorów 64-bitowych nie wpływa na architekturę PCI, a jedynie podwaja jej przepustowość do 264 MB/s.
Karty dołączone do szyny PCI mogą się komunikować nawet bez udziału mikroprocesora, dzięki czemu wzrasta jego rzeczywista wydajność. Dla każdej karty zdefiniowane są tzw. rejestry konfiguracyjne; przy ładowaniu systemu procesor odczytuje zapisane w nich dane i rozpoznaje, jaka karta jest umieszczona w gnieździe. Instalacja i inicjacja takiej karty następuje potem w pełni automatycznie (zob. Plug and Play).
Aby zapewnić zarówno producentom, jak i użytkownikom możliwie dużą elastyczność, w standardzie PCI zdefiniowano tzw. gniazdo wspólne (ang. shared slot). Jest to gniazdo, które może zostać użyte z kartami przystosowanymi do magistral ISA, EISA czy MCA. Umożliwia to także produkcję kart jednocześnie przystosowanych do PCI i tychże wymienionych magistral.
Bardzo istotną cechą architektury PCI jest jej skalowalność: w jednym komputerze może być równolegle lub szeregowo połączonych kilka magistral PCI. Nad koncepcją PCI Local Bus pracowało wielu znaczących producentów komputerów, z których każdy starał się, aby sprzęt obecnie przez niego produkowany był z tym standardem zgodny. Przykładowo, rozwiązanie jest na tyle elastyczne, że uwzględnia możliwość współpracy magistrali nie tylko z komputerami wyposażonymi w procesory firmy Intel, ale również z AMD i Cyrix, a także w opartych na procesorze PowerPC komputerach Pegasos. 32-bitowy standard adresowania PCI został użyty również w innych magistralach (np. AGP).
Kolejną istotną cechą PCI jest wysoka zgodność pomiędzy poszczególnymi wersjami PCI, jak i rozwiązań pochodnych (np. PCI-X) przejawiająca się tym, że urządzenia mogą pracować zarówno w starszych jak i nowszych typach gniazd, pod warunkiem że są dopasowane napięciowo (warianty 3,3 V i popularniejszy 5 V). Zgodność ta nie jest jednak zachowana w stosunku do PCI Express, która aktualnie wyparła PCI oraz AGP.
Remove ads
Styki
Podsumowanie
Perspektywa
Złącze PCI określa się jako slot bądź złącze krawędziowe (ang. edge connector) posiadające 62 styki z każdej strony, ale dwa bądź cztery z nich są zastąpione przez klucz wycięcia, tak więc karta posiada 60 bądź 58 styków po każdej stronie. Pierwszy styk jest umiejscowiony najbliżej tylnej ścianki obudowy. Strony B oraz A są umieszczone kolejno, patrząc w kierunku dołu na złącze płyty głównej[1][2][3].
64-bitowy PCI jest rozszerzony o dodatkowe 32 kontakty po każdej stronie, które zapewniają AD[63:32], C/BE[7:4]#, PAR64 sygnał parzystości oraz liczba styków zasilania i masy.
Większość linii magistrali połączona jest do każdego slotu równolegle. Wyjątkami są:
- Każdy slot posiada swoje własne wyjście REQ# oraz wejście GNT# z arbitra płyty głównej.
- Każdy slot posiada swoją własną linię IDSEL, przeważnie podłączoną do określonej linii AD.
- TDO jest połączone łańcuchowo do kolejnych slotów TDI. Karty bez wsparcia JTAG muszą podłączyć TDI do TDO, tak aby nie przerwać łańcucha.
- PRSNT1# i PRSNT2# posiadają własne odłączane rezystory na płycie głównej. Płyta główna może (ale nie musi) wykryć te styki w celu ustalenia poboru mocy na obecnych kartach PCI.
- REQ64# i ACK64# są indywidualnie odłączane na slotach 32-bitowych.
- Linie przerwań (INTA#, INTB#, INTC# oraz INTD#) są podłączone do każdego ze slotów w innej kolejności (INTA# na jednym slocie to INTB# na następnym, a INTC# na kolejnym).
Dodatkowe informacje:
- IOPWR podaje +3,3 V albo +5 V w zależności od konstrukcji płyty głównej. Sloty posiadają również klucze w odpowiednich miejscach, co zapobiega podłączeniu nieodpowiedniej karty rozszerzeń.
Remove ads
Przypisy
Zobacz też
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads