Peter Reid

Peter Reid (ur. 20 czerwca 1956 r. w Huyton^[1]) – angielski piłkarz, reprezentant kraju, który grał na pozycji pomocnika.

Peter Reid

Data i miejsce urodzenia	20 czerwca 1956 Huyton
Pozycja	pomocnik
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1974–1982 Bolton Wanderers 225 (23) 1982–1989 Everton 159 (8) 1989–1990 Queens Park Rangers 29 (1) 1990–1993 Manchester City 103 (1) 1993–1994 Southampton 7 (0) 1994 Notts County 5 (0) 1994–1995 Bury 1 (0) W sumie: 529 (33)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1985–1988  Anglia 13 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1990–1993 Manchester City 1995–2002 Sunderland 1999 Anglia U-21 2003 Leeds United 2004–2005 Coventry City 2008–2009 Tajlandia 2010–2011 Plymouth Argyle 2014 Mumbai City
Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Kariera klubowa

Karierę piłkarską rozpoczął w 1974 w klubie Bolton Wanderers. W sezonie 1977/78 świętował wraz z zespołem awans do Division One. Po dwóch sezonach klub ponownie spadł do Division Two. Przez 8 lat gry w Boltonie 225 razy pojawiał się na boisku, 23 razy pokonując bramkarzy rywali^[2].

W 1982 za 60 000 funtów został kupiony przez Everton^[3]. W zespole z Liverpoolu odnosił największe sukcesy w zawodowej karierze. Dwukrotnie zdobył Mistrzostwo Anglii w sezonach 1984/85 i 1986/87. Dołożył do tego triumf w Pucharze Anglii w sezonie 1983/84. Trzykrotnie zagrał w finale Pucharu Anglii w sezonach 1984/85, 1985/86 i 1988/89. Everton z Reidem w składzie cztery razy zwyciężył w spotkaniu o Tarczę Wspólnoty w latach 1984–1987. Na angielskich boiskach dotarł także do finału Pucharu Ligi Angielskiej w sezonie 1983/84. Everton osiągał wyniki także na arenie międzynarodowej, gdzie wygrał Puchar Zdobywców Pucharów w sezonie 1984/85. W meczu finałowym Everton pokonał na De Kuip w Rotterdamie Rapid Wiedeń 3:1. W ciągu 7 lat gry w Evertonie Reid zagrał w 159 spotkaniach, w których strzelił 8 goli^[2].

W połowie sezonu 1988/89 przeniósł się do Queens Park Rangers^[3], jednak już po roku zamienił QPR na Manchester City. W drużynie Obywateli występował w latach 1990–1993, łącząc pracę zawodnika i trenera pierwszej drużyny. W latach 1993–1995 zanotował krótnie epizody w Southampton (7 występów), Notts County (5 występów) oraz Bury (1 występ). W 1995 zakończył karierę piłkarską.

Sezon	Klub	Kraj	Rozgrywki	Mecze	Bramki
1974/75	Bolton Wanderers	Anglia	Division Two	27	0
1975/76				42	2
1976/77				42	5
1977/78				38	9
1978/79			Division One	14	0
1979/80				17	3
1980/81			Division Two	18	2
1981/82				12	1
1982/83				15	1
1982/83	Everton		Division One	7	0
1983/84				35	2
1984/85				36	2
1985/86				15	1
1986/87				16	1
1987/88				32	1
1988/89				18	1
1988/89	Queens Park Rangers			14	1
1989/90				15	0
1989/90	Manchester City			18	1
1990/91				30	0
1991/92				31	0
1992/93			Premier League	20	0
1993/94				4	0
1993/94	Southampton			7	0
1993/94	Notts County		Division One	5	0
1994/95	Bury		Division Three	1	0

Kariera reprezentacyjna

Po raz pierwszy Reid zagrał w kadrze Synów Albionu 9 czerwca 1985 w spotkaniu przeciwko Meksykowi, przegranym 0:1. W 1986 został powołany na swój pierwszy wielki turniej. Były to Mistrzostwa Świata rozgrywane w Meksyku. Podczas mistrzostw zagrał w 3 spotkaniach z Polską, Paragwajem oraz w ćwierćfinale przeciwko Argentynie^[4].

Dwa lata później pojechał na Mistrzostwa Europy w RFN. Podczas turnieju pełnił rolę rezerwowego. Łącznie w latach 1985–1988 Reid zagrał w 13 spotkaniach dla reprezentacji Anglii^[5].

Mecze i gole w reprezentacji
#	Data	Miasto	Przeciwnik	Gol	Wynik	Rozgrywki
1.	09.06.1985	Meksyk	Meksyk		0:1	towarzyski
2.	12.06.1985	Meksyk	RFN		3:0	towarzyski
3.	16.06.1985	Los Angeles	Stany Zjednoczone		5:0	towarzyski
4.	11.09.1985	Londyn	Rumunia		1:1	El. MŚ 1986
5.	23.04.1986	Londyn	Szkocja		2:1	towarzyski
6.	24.05.1986	Burnaby	Kanada		1:0	towarzyski
7.	11.06.1986	San Nicolás de los Garza	Polska		3:0	MŚ 1986
8.	18.06.1986	Meksyk	Paragwaj		3:0	MŚ 1986
9.	22.06.1986	Meksyk	Argentyna		1:2	MŚ 1986
10.	19.05.1987	Londyn	Brazylia		1:1	towarzyski
11.	09.09.1987	Düsseldorf	RFN		1:3	towarzyski
12.	11.11.1987	Belgrad	Jugosławia		4:1	El. ME 1988
13.	28.05.1988	Lozanna	Szwajcaria		1:0	towarzyski

Kariera trenerska

Karierę trenerską rozpoczął w 1990 w klubie Manchester City, gdzie przez 3 lata pełnił rolę grającego trenera^[6]. Od 1995 pracował w Sunderlandzie. Wygrywał dwukrotnie wraz z zespołem rozgrywki Division One w sezonach 1995/96 i 1998/99. W najlepszym dla Sunderlandu sezonie w Premier League, tj. 2000/01, poprowadził drużynę do 7. miejsca w lidze. Po 7 latach pracy, 7 października 2002, został zwolniony z drużyny.

W 1999 został trenerem angielskiej reprezentacji U-21. W kolejnych latach pracował w Leeds United i Coventry City^[6]. W 2008 roku został trenerem reprezentacji Tajlandii, jednak zaledwie po roku, 7 września 2009, przedwcześnie zakończył współpracę^[7]. Zastąpił go na tym stanowisku Bryan Robson. Następnie pracował w Plymouth Argyle, z którym zanotował w sezonie 2010/11 spadek z League One do League Two. Ostatni raz na ławce trenerskiej zasiadał w 2014 jako opiekun Mumbai City, z którego odszedł po 3,5 miesiącach pracy^[8].

Sukcesy

Zawodnik

Everton F.C.

• Mistrzostwo Anglii (2): 1984/85, 1986/87
• Puchar Anglii (1): 1983/84
• Finalista Pucharu Anglii (3): 1984/85, 1985/86, 1988/89
• Finalista Pucharu Ligi Angielskiej (1): 1983/84
• Charity Shield (4): 1984, 1985, 1986, 1987
• Puchar Zdobywców Pucharów (1): 1984/85

Trener

Sunderland F.C.

• Division One (2): 1995/96, 1998/99