Peter Snell

Peter George Snell (ur. 17 grudnia 1938 w Opunake, zm. 12 grudnia 2019 w Dallas^[1][2]) – nowozelandzki lekkoatleta, średniodystansowiec, trzykrotny mistrz olimpijski.

Peter Snell

Peter Snell (1964)
Data i miejsce urodzenia	17 grudnia 1938 Opunake
Data i miejsce śmierci	12 grudnia 2019 Dallas
Wzrost	179 cm
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Nowa Zelandia Igrzyska olimpijskie złoto Rzym 1960 lekkoatletyka (bieg na 800 m) złoto Tokio 1964 lekkoatletyka (bieg na 800 m) złoto Tokio 1964 lekkoatletyka (bieg na 1500 m) Igrzyska Imperium Brytyjskiego i Wspólnoty Brytyjskiej złoto Perth 1962 lekkoatletyka (bieg na 880 j) złoto Perth 1962 lekkoatletyka (bieg na milę)
Odznaczenia

Życiorys

Półfinał biegu na 800 m w Tokio

Pomnik Petera Snella
w Opunake

W 1949 rodzina Snellów przeniosła się do regionu Waikato. Peter w latach szkolnych był wszechstronnym sportowcem. Oprócz biegów lekkoatletycznych uprawiał także tenis, krykiet, rugby, badminton i golf. W wieku 19 lat skoncentrował się na bieganiu za namową trenera Artura Lydiarda.

Nie będąc zawodnikiem znanym z międzynarodowych sukcesów zdobył złoty medal w biegu na 800 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1960 w Rzymie bijąc dotychczasowy rekord olimpijski czasem 1:46,3 s^[1]. W 1962 w Christchurch ustanowił rekord świata na tym dystansie wynikiem 1:44,3 s. W tym samym biegu poprawił rekord świata na 880 jardów. Rekord na 800 metrów przetrwał aż do 1973, a na 880 jardów do 1966^[3]. Snell zdobył złote medale w biegu na 880 jardów i w biegu na milę podczas Igrzysk Imperium Brytyjskiego i Wspólnoty Brytyjskiej w Perth^[4]. W 1963 otrzymał Order Imperium Brytyjskiego.

Dokonał niezwykłego wyczynu, zwyciężając podczas igrzysk olimpijskich w 1964 w Tokio zarówno w biegu na 800 metrów, jak i na 1500 metrów^[1]. Poprzednio na igrzyskach olimpijskich udało się to Albertowi Hillowi na igrzyskach w 1920 w Antwerpii^[5]. Po 1964 dopiero Rashid Ramzi wygrał na obu dystansach na zawodach najwyższej rangi na mistrzostwach świata w 2005 w Helsinkach.

Snell był pięciokrotnym rekordzistą świata indywidualnie i raz w sztafecie. Jego rekord na 800 m (1:44,3 s. w 1962 r.) jest ciągle (grudzień 2021) rekordem Nowej Zelandii^[6].

Zakończył wyczynowe uprawianie lekkiej atletyki w 1965 w wieku 26 lat. W 1971 wyjechał do Stanów Zjednoczonych w celu odbycia studiów i tam pozostał. Uzyskał doktorat z medycyny sportowej. Zajmował się praca naukową. Uprawiał także biegi na orientację, osiągając w tej dyscyplinie sukcesy w kategorii weteranów.

Rekordy życiowe

źródło^[1]:

• 800 m – 1:44,3 s. (1962)
• 1500 m – 3:37,6 s. (1964)