Długość ciała 65–100 cm, ogona 3–6 cm, wysokość w kłębie 50–61 cm; masa ciała 6–18 kg[7][9].
Systematyka
Podsumowanie
Perspektywa
Rodzaj zdefiniował w 1758 roku szwedzki przyrodnikKarol Linneusz w 10 wydaniu Systema Naturae, publikacji swojego autorstwa poświęconej systematyce zwierząt, roślin i minerałów[1]. Gatunkiem typowym jest (oznaczenie monotypowe) piżmowiec syberyjski (M. moschiferus).
Moschifer: gr. μoσχος moskhos ‘piżmo’; φερω pherō ‘nosić’[10].
Odontodorcus: gr. οδους odous, οδοντος odontos ‘ząb’; δορκας dorkas ‘antylopa’[11]. Gatunek typowy: Gistel wymienił dwa gatunki – Moschus tragulus (?) i Moschus moschiferusLinnaeus, 1758 – z których gatunkiem typowym jest Moschus moschiferusLinnaeus, 1758.
Podział systematyczny
Do rodzaju należą następujące występujące współcześnie gatunki[12][9][6]:
strefy alpejskie w północnych Indiach, Nepalu, Bhutanie oraz środkowej i południowej Chińskiej Republice Ludowej (Qinghai, południowe Gansu, południowa Ningxia, południowo-wschodni Tybet, zachodni Syczuan i północno-zachodni Junnan); zakres wysokości: 2800–4000 m n.p.m.
południowe zbocza Himalajów w północnych Indiach, Nepalu i Bhutanie; zakres wysokości: 2500–4400 m n.p.m.
DC: 86–100 cm DO: 4–6 cm MC: 13–18 kg
EN
Moschus cupreus
Grubb, 1982
piżmowiec kaszmirski
gatunek monotypowy
północno-wschodnie Afganistan (Nurestan) oraz Kaszmir w północno-wschodnim Pakistanie i północno-zachodnich Indiach; zakres wysokości: 1500–4000 m n.p.m.
północno-wschodni Nepal, północno-wschodnie Indie (Sikkim, możliwe że Arunachal Pradesh), Bhutan, południowa Chińska Republika Ludowa (północno-wschodni Tybet i północno-zachodni Junnan) i północna Mjanma; zakres wysokości: 2200–4600 m n.p.m.
DC: 73–80 cm DO: 4–6 cm MC: 10–15 kg
EN
Moschus anhuiensis
Wang Qishan, Hu Xiaolun & Yan Yuhong, 1982
piżmowiec chiński
gatunek monotypowy
endemit Chińskiej Republiki Ludowej: najwyraźniej ograniczony do południowo-zachodniego Anhui; zakres wysokości: poniżej 500 m n.p.m.
DC: 70–76 cm DO: 2–4 cm MC: 7,1–9,7 kg
EN
Moschus berezovskii
Flerov, 1929
piżmowiec karłowaty
4 podgatunki
środkowa i południowa Chińska Republika Ludowa (od południowo-wschodniego Qinghai, południowego Gansu i południowego Shaanxi na południe do południowego Tybetu, Junnanu i Kuangsi) oraz północny Wietnam (prowincja Cao Bằng); być może Laos; zakres wysokości: 0–3500 m n.p.m.
Nazwa odrzucona, publikacja Frischa Das Natur-System der Vierfüßigen Thiere została uznana za nieważną (poza kilkoma wyjątkami) ze względu na niekonsekwentne stosowanie nazewnictwa binominalnego, na mocy uprawnień ICZN[2].