Piotr Jegor

Piotr Andrzej Jegor (ur. 13 czerwca 1968 w Zbrosławicach, zm. 17 marca 2020 w Knurowie) – polski piłkarz występujący na pozycji obrońcy, związany m.in. z Górnikiem Zabrze i Odrą Wodzisław Śląski, reprezentant Polski, trener.

Piotr Jegor

Pełne imię i nazwisko	Piotr Andrzej Jegor
Data i miejsce urodzenia	13 czerwca 1968 Zbrosławice
Data i miejsce śmierci	17 marca 2020 Knurów
Wzrost	185 cm
Pozycja	obrońca
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1979–1988 Górnik Knurów 1988–1995 Górnik Zabrze 180 (13) 1995 → Hapoel Hajfa (wyp.) 14 (0) 1996 Stal Mielec 8 (1) 1996–2001 Odra Wodzisław Śląski 107 (13) 2001 BKS Stal Bielsko-Biała 2002 Górnik Jastrzębie 29 (3) 2003 LKS Bełk
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1989–1997  Polska 20 (1)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 2002 Górnik Jastrzębie 2003–2004 Olimp Szczygłowice
Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Kariera klubowa

Macierzystym klubem Jegora był Górnik Knurów, którego członkiem był w latach 1979–1988. Na szczeblu seniorskim bronił jego barw w rozgrywkach II ligi, w których knurowianie dwukrotnie plasowali się na trzecim miejscu w tabeli grupy II, przegrywając ostatecznie dwumecze barażowe o miejsce w elicie (sezony 1986/87 i 1987/88). Zdaniem Jegora w drugim z przypadków czołowi piłkarze Górnika, prowadzącego w rewanżu w Krakowie z Wisłą 2:0 (ostatecznie przegrał 2:4), sprzedali awans za pół miliona złotych^[1].

W 1988 przeniósł się do drużyny mistrza Polski, Górnika Zabrze i szybko wywalczył sobie miejsce w składzie. W zabrzańskim klubie spędził siedem i pół roku, rozgrywając w tym czasie 180 meczów ligowych i zdobywając trzynaście bramek. W Pucharze Polski zagrał dwadzieścia razy i trafił czterokrotnie, w rozgrywkach UEFA zaś wystąpił dwanaście razy i strzelił dwa gole. Łącznie zagrał dla Górnika 212 razy, zdobywając dziewiętnaście bramek. Jednym z najbardziej pamiętnych jego trafień był gol na 1:1 w meczu 1/8 finału Pucharu Europy 1988/89 z Realem Madryt na Estadio Santiago Bernabéu (ostatecznie 2:3), po którym trener „Królewskich” Leo Beenhakker bez powodzenia próbował ściągnąć piłkarza do siebie^[2]. Zainteresowany był nim później również HSV Hamburg. Ze śląskim klubem zdobył trzy medale mistrzostw Polski – srebrny w sezonie 1990/91 oraz brązowe w sezonach 1988/89 i 1993/94. Dodatkowo zdobył bramkę w finale PP 1991/92, w którym zabrzanie zostali zwyciężeni przez Miedź Legnica (1:1, k. 3–4). Jegor jest rekordzistą Górnika w liczbie goli uzyskanych z rzutów wolnych – trafiał tak pięciokrotnie. Przez całą karierę słynął również z bardzo mocnych uderzeń piłki^[3], ambicji i waleczności^[4].

Wiosnę 1995 spędził na wypożyczeniu w występującym w izraelskiej Lidze Leumit Hapoelu Hajfa, który osiągnął wtedy finał krajowego pucharu, przegrywając w nim z Makabi Hajfa (0:2). Prezes Hapoelu po zakończeniu okresu wypożyczenia próbował ściągnąć Jegora na stałe, lecz działacze Górnika nie chcieli z nim rozmawiać^[5]. Wrócił do Zabrza przed rundą jesienną sezonu 1995/96, jednak wobec jego konfliktów z klubem (w imieniu drużyny domagał się wypłaty zaległych pensji) zimą został sprzedany do upadającej i niewypłacalnej Stali Mielec, która w kolejnym półroczu nie dała rady utrzymać się w I lidze.

Po spadku Stali został zawodnikiem beniaminka ekstraklasy, Odry Wodzisław Śląski. W sezonie 1996/97 drużyna ta zajęła najlepsze w swojej historii miejsce w rozgrywkach ligowych (trzecie). W ciągu pięciu sezonów pobytu w Wodzisławiu Jegor zagrał w barwach Odry w 117 meczach mistrzowskich, zdobywając trzynaście bramek. Występował w tym czasie również w rozgrywkach Pucharu Polski, Pucharu UEFA, Pucharu Intertoto i Pucharu Ligi. Ostatnie spotkania w pierwszym zespole Odry rozegrał jesienią 2000, kolejną rundę spędził na leczeniu kontuzji w drużynie rezerw, a następnie odszedł z klubu. Rok później, w maju 2002 został z okazji jubileuszu 80-lecia istnienia Odry umieszczony w jej jedenastce wszech czasów. Łącznie w swojej pierwszoligowej karierze Jegor rozegrał w barwach Górnika, Stali i Odry 295 spotkań, w których zdobył 27 bramek.

Jesienią 2001 występował w czwartoligowym BKS Stal Bielsko-Biała^[6], a wiosną i jesienią 2002 w ekipie Górnika Jastrzębie, najpierw w III, a po spadku w IV lidze. Od maja do listopada był grającym trenerem tego zespołu^[7]. Ostatnim klubem w jego zawodniczej karierze był występujący w rybnickiej klasie A LKS Bełk^[8], z którym wiosną 2003 zajął drugie miejsce w tabeli i po barażowym dwumeczu awansował do ligi okręgowej. W sezonie 2003/04 prowadził jako trener C-klasowy zespół Olimpu Szczygłowice^[9].

Kariera międzynarodowa

W reprezentacji Polski Jegor zadebiutował 7 lutego 1989 w wyjazdowym meczu z Kostaryką (4:2). W ciągu kolejnych ośmiu lat występował w biało-czerwonych barwach jedynie w grach towarzyskich, notując łącznie dwadzieścia takich spotkań. Po raz ostatni na boisku w meczu międzypaństwowym pojawił się 26 lutego 1997, gdy rywalem Polaków była Brazylia (2:4). Jedyną bramkę w reprezentacji zdobył dziewięć dni wcześniej, w meczu z Łotwą na Anagenissis Stadio w Derinii na Cyprze (3:2, strzelił z rzutu wolnego gola na 2:2). W trzech spotkaniach był kapitanem zespołu.

Życie prywatne

Z zawodu był elektromechanikiem. Jego dwaj bracia pracowali w kopalni. Miał żonę i dwóch synów^[5]. Po zakończeniu kariery sportowej zerwał kontakty z piłkarskim środowiskiem, miał problemy z alkoholem, przez pewien czas nie mógł znaleźć zatrudnienia. Pracował później w Miejskim Ośrodku Sportu i Rekreacji w Knurowie, w LKS Bełk, wreszcie w Podstrefie Gliwickiej Katowickiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej, w firmie produkującej parowniki do chłodziarek^[5].

Zmarł w wieku 51 lat^[10][11]. Został pochowany 21 marca 2020 roku na cmentarzu komunalnym w Knurowie^[12].

Statystyki

Klubowe

Klub	Sezon	Liga	Liga		Puchar		Europa[a]		Inne[b]		Suma
			Mecze	Bramki	Mecze	Bramki	Mecze	Bramki	Mecze	Bramki	Mecze	Bramki
Górnik Zabrze	1988/1989	I liga	26	0	3	0	4[c]	1	0[d]	0	33	1
	1989/1990	I liga	29	0	1	0	2[e]	0	–		32	0
	1990/1991	I liga	27	3	4	1	–		–		31	4
	1991/1992	I liga	29	3	7	2	2[f]	1	–		38	6
	1992/1993	I liga	26	5	1	0	–		–		27	5
	1993/1994	I liga	25[g]	2	3	1	–		–		28	3
	1994/1995	I liga	12	0	0	0	4[h]	0	–		16	0
	1995/1996	I liga	6	0	1	0	–		0[i]	0	7	0
	Ogólnie		180	13	20	4	12	2	0	0	212	19
Hapoel Hajfa (wyp.)	1994/1995	Liga Leumit	14	0			–		–		14	0
Stal Mielec	1995/1996	I liga	8	1	0	0	–		–		8	1
Odra Wodzisław Śląski	1996/1997	I liga	27	2		0	–		–		27	2
	1997/1998	I liga	28	4		1	3[j]	0	1/2[k]	0	32/33	5
	1998/1999	I liga	30	3		0	–		–		30	3
	1999/2000	I liga	20	3		0	–		4[l]	1	24	4
	2000/2001	I liga	2	1	1	0	–		2[m]	0	5	1
	Ogólnie		107	13		1	3	0	7/8	1	118	15
Górnik Jastrzębie	2001/2002	III liga	15	3	–		–		–		15	3
	2002/2003	IV liga	14	0	–		–		–		14	0
	Ogólnie		29	3	–	–	–	–	–	–	29	3
Ogólnie w karierze			338	30		5	15	2	7/8	1	382	38

Międzynarodowe

Polska
Rok	Mecze	Gole
1989	2	0
1990	1	0
1991	2	0
1992	5	0
1993	1	0
1994	5	0
1997	4	1
Ogólnie	20	1

Polska
Lp.	Data	Miejsce	Przeciwnik	Wynik	Rozgrywki	Czas gry	Uwagi
1.	07.02.1989	San José, Kostaryka	Kostaryka	4:2	towarzyski	1–90
2.	12.02.1989	Gwatemala, Gwatemala	Gwatemala	1:0	towarzyski	80–90
3.	26.09.1990	Bukareszt, Rumunia	Rumunia	1:2	towarzyski	75–90
4.	05.02.1991	Belfast, Irlandia Północna	Irlandia Północna	1:3	towarzyski	1–45
5.	27.03.1991	Ołomuniec, Czechosłowacja	Czechosłowacja	0:4	towarzyski	64–90
6.	07.05.1992	Solna, Szwecja	Szwecja	0:5	towarzyski	1–90
7.	27.05.1992	Jastrzębie-Zdrój, Polska	Czechosłowacja	1:0	towarzyski	62–90
8.	18.11.1992	Iława, Polska	Łotwa	1:0	towarzyski	1–90
9.	26.11.1992	Buenos Aires, Argentyna	Argentyna	0:2	towarzyski	1–90
10.	29.11.1992	Montevideo, Urugwaj	Urugwaj	1:0	towarzyski	60–90
11.	01.02.1993	Nikozja, Cypr	Cypr	0:0	towarzyski	74–90
12.	09.02.1994	Santa Cruz de Tenerife, Hiszpania	Hiszpania	1:1	towarzyski	1–90
13.	23.03.1994	Saloniki, Grecja	Grecja	0:0	towarzyski	1–90
14.	13.04.1994	Cannes, Francja	Arabia Saudyjska	1:0	towarzyski	1–45
15.	04.05.1994	Kraków, Polska	Węgry	3:2	towarzyski	1–90
16.	17.05.1994	Katowice, Polska	Austria	3:4	towarzyski	1–90
17.	14.02.1997	Ajia Napa, Cypr	Litwa	0:0	towarzyski	1–90
18.	15.02.1997	Ajia Napa, Cypr	Cypr	3:2	towarzyski	1–90
19.	17.02.1997	Derinia, Cypr	Łotwa	3:2	towarzyski	1–90
20.	26.02.1997	Goiânia, Brazylia	Brazylia	2:4	towarzyski	1–90

Sukcesy

Górnik Zabrze

• I liga Wicemistrz: 1990/91
• I liga Trzecie miejsce: 1988/89, 1993/94
• Puchar Polski Finał: 1991/92

Hapoel Hajfa

• Puchar Państwa Izrael Finał: 1994/95

Odra Wodzisław Śląski

• I liga Trzecie miejsce: 1996/97

LKS Bełk

• Klasa A (grupa Rybnik) Wicemistrz i awans po barażach do ligi okręgowej: 2002/03

Uwagi

1. Uwzględniono: Puchar Europy – 4 (1), Puchar UEFA – 11 (1).
2. Uwzględniono: Superpuchar Polski – 0 (0), Puchar Intertoto – 1/2 (0), Puchar Ligi – 6 (1).
3. Uwzględniono: Puchar Europy.
4. Uwzględniono: Superpuchar Polski.
5. Uwzględniono: Puchar UEFA.
6. Uwzględniono: Puchar UEFA.
7. Wyjazdowy mecz 19. kolejki z GKS Katowice został przerwany i powtórzony (uwzględniono oba).
8. Uwzględniono: Puchar UEFA.
9. Uwzględniono: Puchar Intertoto UEFA.
10. Uwzględniono: Puchar UEFA.
11. Uwzględniono: Puchar Intertoto UEFA.
12. Uwzględniono: Puchar Ligi Polskiej.
13. Uwzględniono: Puchar Ligi Polskiej.