Piotr Todorowski

Piotr Jefimowicz Todorowski (ros. Пётр Ефимович Тодоровский; ur. 26 sierpnia 1925 w Bobryńcu, zm. 24 maja 2013 w Moskwie) – radziecki i rosyjski reżyser i scenarzysta filmowy.

Piotr Todorowski

Piotr Todorowski podczas uroczystego nadania mu przez Władimira Putina Orderu „Za zasługi dla Ojczyzny” w 2000 roku
Prawdziwe imię i nazwisko	Piotr Jefimowicz Todorowski
Data i miejsce urodzenia	26 sierpnia 1925 Bobryniec, ZSRR
Data i miejsce śmierci	24 maja 2013 Moskwa, Rosja
Zawód	reżyser, scenarzysta
Odznaczenia

Życiorys

Latem 1943 został kursantem wojskowej szkoły piechoty w Saratowie, w 1944 został skierowany na front wojny z Niemcami w składzie 93 pułku piechoty 76 Dywizji Piechoty 47 Armii 1 Frontu Białoruskiego, brał udział w walkach, m.in. w zajmowaniu Warszawy, Bydgoszczy, Szczecina i zdobywaniu Berlina, dochodząc do Łaby. W latach 1949–1954 uczył się na Wydziale Operatorskim WGIK-u, po czym rozpoczął pracę w studiu kinowym w Odessie, gdzie pracował ok. 10 lat. W 1962 debiutował jako reżyser, a w 1970 jako aktor.

Filmografia

reżyser

• 1962: Nikogda
• 1983: Romans polowy
• 1989: Dewizówka
• 2003: W sozwiezdii Byka

scenarzysta

• 1958: Bądź moim synem
• 1965: Wiernost´
• 1983: Romans polowy
• 1995: Kakaja czudnaja igra

Nagrody i nominacje

Nominowany do nagrody Sekcji Rosyjskiej Erosa, nagrody Sekcji Tu idzie młodość i nagrody Złotego Niedźwiedzia.

Za „Wierność” w 1965 roku zdobył nagrodę na Festiwalu Filmowym w Wenecji, a za „Romans polowy” w 1983 roku został nominowany do Oscara w kategorii najlepszego filmu nieanglojęzycznego.

Odznaczenia

• Order „Za zasługi dla Ojczyzny” II klasy (2005)
• Order „Za zasługi dla Ojczyzny” III klasy (2000)
• Order „Za zasługi dla Ojczyzny” IV klasy (1996)
• Order Wojny Ojczyźnianej I klasy (dwukrotnie, 1945 i 1985)
• Order Wojny Ojczyźnianej II klasy (1945)

I medale.

Śmierć

Zmarł w Moskwie w wieku 87 lat. Przyczyną zgonu były powikłania po zapaleniu płuc^[1]. Pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym w Moskwie^[2].