Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa

Podhalanka zmiennobarwna

gatunek chrząszcza Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Podhalanka zmiennobarwna
Remove ads

Podhalanka zmiennobarwna[1] (Oreina speciosissima) – gatunek chrząszcza z rodziny stonkowatych i podrodziny Chrysomelinae.

Szybkie fakty Domena, Królestwo ...
Remove ads

Taksonomia

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1763 roku przez Giovanniego Antonia Scopoliego pod nazwą Chrysomela speciosissima. Obejmuje 9 podgatunków[2]:

  • Oreina speciosissima binaghii Daccordi & Ruffo, 1976
  • Oreina speciosissima convergens (Suffrian, 1851)
  • Oreina speciosissima drenskii Gruev, 1974
  • Oreina speciosissima fuscoaenea (Schummel, 1843)
  • Oreina speciosissima juncorum (Suffrian, 1851)
  • Oreina speciosissima priela Bechyne, 1958
  • Oreina speciosissima solarii Daccordi & Ruffo, 1976
  • Oreina speciosissima speciosissima (Scopoli, 1763)
  • Oreina speciosissima troglodytes (Kiesenwetter, 1861)
Remove ads

Morfologia

Chrząszcz o wydłużonym, nieco przypłaszczonym ciele długości od 6 do 9 mm. Wierzch ciała ubarwiony bywa czerwono, purpurowo, złoto, miedziano, zielono, niebiesko, granatowo lub czarnofioletowo, przy czym pokrywy często mają pośrodku parę rozmytych smug w odcieniu fioletowoniebieskim, błękitnym lub zielonym. Czułki są jednolicie czarne, ich człony pierwszy i drugi są metalicznie błyszczące. Głaszczki szczękowe cechują się wierzchołkowym członem znacznie węższym od przedostatniego, zwężającym się wyraźnie ku szczytowi. Przedplecze jest najszersze w pobliżu środka, w zarysie z niewykrojonymi tylnymi odcinkami krawędzi bocznych. Boczne brzegi przedplecza są słabiej zgrubiałe niż podhalanki okazałej, ale mocniej niż u O. virgulata. Odwłok ma pierwszy sternit nie dłuższy niż zapiersie. Genitalia samca odznaczają się prąciem o przedniej krawędzi przedłużonej w trójkątny wyrostek z zaokrąglonym szczytem[3].

Remove ads

Ekologia i występowanie

Owad górski[4]. Zasiedla hale, połoniny, ziołorośla i skraje lasów. Aktywny jest od maja do lipca[1]. Zarówno osobniki dorosłe jak i larwyfitofagami, żerującymi na przedstawicielach astrowatych, w tym na miłośnie górskiej i starcu gajowym[4][3].

Gatunek palearktyczny, europejski[2]. Podgatunek nominatywny znany jest z Niemiec, Szwajcarii, Liechtensteinu, Austrii, Słowenii, Chorwacji, Bośni i Hercegowiny, Serbii, Czarnogóry, Albanii i Macedonii Północnej[5]. O. s. convergens podawana jest z Hiszpanii, Andory i Francji[6]. O. s. binaghii występuje we Francji i Włoszech[7]. O. s. troglodytes notowana jest z Francji, Szwajcarii i Włoch[8]. O. s. priela jest endemitem Hiszpanii[9], O. s. solari Włoch[10], a O. s. drenskii Bułgarii[11]. O. s. juncorum zamieszkuje Ukrainę i Rumunię[12]. O. s. fuscoaenea znana jest z Niemiec, Austrii, Polski, Czech, Słowacji i Węgier[13]. W Polsce podawana jest z Sudetów Zachodnich, Środkowych i Wschodnich, Tatr, Pienin, Beskidu Sądeckiego i Bieszczadów[14][3].

Przypisy

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads