Prymus i Donat

Prymus i Donat (zm. ok. 362) – diakoni^[a], męczennicy chrześcijańscy i święci Kościoła katolickiego. Zginęli w okresie panowania Juliana Apostaty (361-363)^[1].

Święci
Prymus i Donat

męczennicy
Data i miejsce śmierci	ok. 362 dzis. Lemelle w Algierii
Czczeni przez	Kościół katolicki
Wspomnienie	9 lutego

Według przekazu św. Optata z Mileve (zm. przed 400) Prymus był synem Januarego, natomiast Donat synem Miry. Obaj stanęli w obronie ołtarza w kościele w Lemelle, kiedy donatyści chcieli zawładnąć kościołem i obaj zginęli z rąk napastników^[2].

Ich wspomnienie liturgiczne obchodzone jest 9 lutego za Baroniuszem (zm. 1607).

Zobacz też

• kult świętych
• męczennicy wczesnochrześcijańscy
• wstawiennictwo świętych

Uwagi

1. Donat był diakonem w Lemelle w Afryce (za źr. Ökumenisches Heiligenlexikon)