Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Raz Degan
aktor izraelski Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Raz Degan (ur. 25 sierpnia 1968 w kibucu Sede Nechemja) – izraelski aktor i reżyser, model[1].
Życiorys
Podsumowanie
Perspektywa
Wczesne lata
Urodził się w Sede Nechemja w Kibcu w Izraelu jako syn Adiny Degan i Eliaha Degana. Odbył trzyletnią służbę wojskową w armii izraelskiej.
Kariera
W wieku 21 lat rozpoczął karierę jako model[2]. Pojawiał się na okładkach najważniejszych magazynów w branży, takich jak „Elle”, „Vogue”, „Cosmopolitan” czy „Glamour”. Był reprezentowany przez agencję Riccardo Gay Model Management[3]. Uczestniczył w pokazach w Tajlandii, Stanach Zjednoczonych[4], Australii, Francji i we Włoszech, gdzie zdobył popularność dzięki udziałowi w licznych reklamach telewizyjnych, w tym Jägermeistera (1995)[5], Polaroid Corporation (1995) w roli piosenkarza rockowego czy Pino Silvestre (1996).
Później Raz Degan poświęcił się aktorstwu, pracując zarówno w Stanach Zjednoczonych, jak i we Włoszech. W 1994 pojawił się w komediodramacie Roberta Altmana Pret-a-Porter z Marcello Mastroiannim i Sophią Loren. Dwa lata potem zagrał w dreszczowcu Carlo Vanzina Dźwięk (Squillo, 1996)[6] i był także bohaterem teledysku do piosenki Amedeo Minghiego „Cantare è d’amore” (1996). Na planie dreszczowca Para morderców (Coppia omicida, 1998) spotkał się z Raoulem Bovą. Studiował aktorstwo w Actor’s Studio w Nowym Jorku[7].
Po udziale w ekranizacji tragedii Williama Szekspira Tytus Andronikus (Titus, 1999)[8], w 2000 przeniósł się do Los Angeles, gdzie studiował, aby zostać nauczycielem jogi w Santa Monica[9].
W 2002 powrócił do Włoch i otworzył East West Gallery w Mediolanie, galerię sztuki promującą młodych artystów malarzy z całego świata[9]. Zwrócił na siebie uwagę jako król Dariusz III, Szach Persji w widowiskowym dramacie historycznym Olivera Stone’a Aleksander (Alexander, 2004)[10].
W 2002 zagrał Jezusa w spektaklu Giorgio Albertazzi’ego Pilato sempre[11][12].
W 2004 wraz ze swoją partnerką Paolą Barale nakręcił film dokumentalny Film prywatny (Film privato), emitowany przez Italia 1. Zagrał postać profesora w dramacie Ermanna Olmiego Sto gwoździ (Centochiodi, 2007), który był prezentowany na 60. Festiwalu Filmowym w Cannes i nominowany do nagrody Davida. Po występie w głównej roli inspektora Alessandro Castriego w komediodramacie Albakiara – Il film (2008), wystąpił jako Alberto da Giussano we włoskim filmie kostiumowym Renza Martinelliego Barbarossa: Klątwa przepowiedni (Barbarossa, 2009) z Rutgerem Hauerem.
W 2010 wraz z Milly Carlucci był jednym z konkurentów szóstej edycji programu Rai 1 Dancing with the Stars (Ballando con le stelle)[3]. Był gospodarzem programu telewizyjnego Italia 1 Mistero[3]. Jako operator biograficznego filmu dokumentalnego Nadava Schirmana Zielony książę (The Green Prince, 2014) był nominowany do Złotej Żaby na Międzynarodowym Festiwalu Sztuki Autorów Zdjęć Filmowych Camerimage w Toruniu[13].
W 2016 wyreżyserował film dokumentalny Ostatni szaman (The Last Shaman)[14], za który zdobył nagrodę jury na LifeArt Festival.
W 2017 został zwycięzcą jako jeden z uczestników dwunastej edycji programu reality show Canale 5 Wyspy sławy (L’isola dei famosi)[15][16]. Wystąpił w jednym z odcinków serialu Rai 1 Śledztwa Lolity Lobosco (Le indagini di Lolita Lobosco, 2021)[17] – Spaghetti all’assassina z Francesco De Vito.
Remove ads
Życie prywatne
Był w nieformalnym związku z francuską modelką Aurelie Claudel (ur. 1980). W latach 2002–2008 był związany z włoską aktorką Paolą Barale (ur. 1967)[18]. W sierpniu 2008 spotykał się z Kasią Smutniak[19][20].
Filmografia
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads