Receptor NMDA

Receptor NMDA, receptor N-metylo-D-asparaginowy – receptor dla glutaminianu selektywnie aktywowany przez kwas N-metylo-D-asparaginowy (NMDA). Jest to receptor jonotropowy, który przewodzi kationy wapnia (Ca²⁺) i niewiele kationów sodu (Na⁺) do wnętrza oraz kationy potasu (K⁺) na zewnątrz. Do aktywacji oprócz glutaminianu wymaga przyłączenia glicyny (lub seryny) oraz depolaryzacji (która odłącza jony Mg²⁺ i Zn²⁺)^[1].

Budowa receptora NMDA

Dodatkowym warunkiem aktywacji receptora NMDA jest depolaryzacja komórki, jako że przy potencjale spoczynkowym jest on blokowany przez jon magnezu (Mg²⁺)^[1].

Antagonisty receptora NMDA

Antagonisty^[a] receptora NMDA, przede wszystkim ketamina, są używane w medycynie i weterynarii w celu wywołania anestezji. Niektóre spośród tych substancji, jako dysocjanty, są też używane rekreacyjnie (między innymi ketamina, fencyklidyna, dekstrometorfan). Inne (na przykład memantyna) są stosowane w leczeniu zaburzeń funkcji poznawczych u osób chorych na chorobę Alzheimera.

Zobacz też

• receptor GABA
• receptor jonotropowy
• autoimmunologiczne zapalenie mózgu z obecnością przeciwciał przeciwko receptorom NMDA

Uwagi

1. Taka jest poprawna forma (nie: antagoniści), gdyż termin antagonista jest tu rzeczownikiem nieosobowym rodzaju męskiego, w liczbie mnogiej przyjmującym rodzaj męskorzeczowy^[2][3][4].