Robert Bitker

Robert Bitker (hebr. ‏רוברט ביטקר‎, ur. 1907 w Imperium Rosyjskim, zm. 1977 w Stanach Zjednoczonych) – rosyjski Żyd, oficer Białej Armii, uczestnik wojny domowej w Rosji, członek i dowódca Bejtaru w Republice Chińskiej, a także dowódca Irgunu w 1937 roku.

Robert Bitker

‏רוברט ביטקר‎

Data i miejsce urodzenia	1907 Imperium Rosyjskie
Data i miejsce śmierci	1977 Stany Zjednoczone
Przebieg służby
Formacja	Biała Armia Irgun
Główne wojny i bitwy	Wojna domowa w Rosji Arabskie powstanie w Palestynie (1936–1939)

Życiorys

Urodził się w Imperium Rosyjskim w 1907 roku w zasymilowanej rodzinie żydowskiej. Niewiele wiadomo na temat jego młodości. W trakcie wojny domowej w Rosji służył jako oficer w Białej Armii. W 1921 roku wyjechał z Władywostoku do Szanghaju^[1].

Alon podaje, że służył tam w stopniu pułkownika jako dowódca batalionu ochotników z Europy, których zadaniem była ochrona ludności zamieszkującej enklawę pod wpływami brytyjskimi^[2] . Natomiast według Bena-Jeruchama na początku lat 30. wstąpił do Bejtaru i dowodził jego brygadą na obszarze administrowanym przez Brytyjczyków^[1]. Podczas pobytu w Chinach został z czasem mianowany dowódcą Bejtaru w Chinach^[2] .

W 1937 roku dokonał aliji do Palestyny^[2] . W tym samym roku doszło rozłamu w Haganie Bet – ze względu na brak zgody Ze’ewa Żabotyńskiego na połączenie się Hagany Bet z Haganą Awraham Tehomi z grupą popierających go bojowników postanowili powrócić do Hagany^[3]. Organizacja musiała zostać zorganizowana na nowo. Oficjalnie zaczęto używać nazwy Irgun Cewai Leumi. Żabotyński zgodził się z rekomendacją nowego sztabu, aby dowódcą został Bitker^[4]. Wybór ten wynikał z tego, iż był on osoba nową w Palestynie i nie był zaangażowany w żadne spory personalne pomiędzy dowódcami^[2] . Nie zyskał sobie jednak przychylności podwładnych. Nie znał języka hebrajskiego (jego tłumaczem był Awraham Stern^[5]) i nie rozumiał lokalnej mentalności. Postrzegany był jako osoba dziwna i śmieszna, ponieważ był wysokim mężczyzną z nadwagą, noszącym białe garnitury^[2] . Z racji na strój i posturę przezywano go Montblanc^[6]. Lubił zajmować się także handlem i często przesiadywał w kawiarni „Bimbadi”, od której nazwy zyskał przydomek Abu Bimbadi^[6]. Dodatkowo nie posiadał cech przywódcy operacyjnego. Dość szybko od objęcia stanowiska scedował część uprawnień i zadań na niższe szczeble. Znacznie lepiej radził sobie z planowaniem strategicznym^[1].

Podczas jego kadencji doszło do kontrowersyjnej operacji zdobycia funduszy na potrzeby Irgunu. 12 września 1937 roku trzech członków Ecelu napadło na kuriera Banku Ha-Poa’lim w Tel Awiwie i ukradło ok. 5400 funtów palestyńskich. W wyniku obławy zostali oni złapani i skazani. Operacja ta negatywnie wpłynęła na obraz organizacji, co sprawiło, że Bitker został wezwany do Warszawy na przesłuchanie w związku ze zdarzeniem. Okazało się, że wydał zgodę na napad bez wiedzy sztabu Irgunu. W związku z tym wymuszono na nim rezygnację z funkcji dowódcy Ecelu, a jego funkcję przejął Mosze Rozenberg^[2] .

Wyemigrował do Stanów Zjednoczonych, gdzie mieszkał do swojej śmierci w 1977 roku^[2] .