Robert Rient

Dorastał w Szklarskiej Porębie Średniej, w której pracował później jako dziennikarz w „Tygodniku Szklarskoporębskim”. Liceum Ekonomiczne ukończył w Jeleniej Górze, następnie studiował resocjalizację i pedagogikę zdrowia na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu^[3], gdzie uzyskał tytuł magistra. W Poznaniu pracował jako prezenter radiowy w Radiu Afera^[4] i jako redaktor naczelny portalu informacyjnego Pion.pl^[5]. Studiował psychoedukację w Instytucie Treningu i Edukacji Psychologicznej w Krakowie i proces grupowy w Szkole Treningu Grupowego, po czym uzyskał rekomendacje Polskiego Towarzystwa Psychologicznego: I stopień (trener warsztatu umiejętności społecznych) i II stopień (trener treningu interpersonalnego)^[6]. Po przeprowadzeniu się do Warszawy Rient rozpoczął pracę jako wykładowca w Warszawskiej Szkole Filmowej^[7] i dziennikarz niezależny.

O swoim odejściu od religii i Świadków Jehowy napisał w reportażu Żadnej krwi^[8] i autoreportażu Świadek^[9]^[10], któremu przyznano Trójkowy znak jakości^[11]. Powodem apostazji była utrata wiary^[12]. Pisarz został nominowany do nagrody dziennikarskiej MediaTory 2015 „za przełamanie tabu i opisanie bezwzględnych zasad rządzących hermetycznym środowiskiem zboru, przez co skazał się na ostracyzm z ich strony. Za poruszający opis drogi od zniewolenia do wolności”^[13]. Kilka miesięcy później w reportażu „Czaiłem się między ścianą a sufitem” opisał on problem pedofilii w organizacji Świadków Jehowy^[14].

W 2013 został stypendystą „Programu Wyszehradzkich Rezydencji Literackich” (w ramach „Międzynarodowego Funduszu Wyszehradzkiego”)^[15], a w 2016 został laureatem stypendium literackiego Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego^[16]. W 2018 nominowany do Nagrody Literackiej „Nike” za powieść Duchy Jeremiego^[17].

W 2022 w reakcji na katastrofę ekologiczną na Odrze założył „Plemię Odry”^[18] i zainicjował działania na rzecz prawnego uznania osobowości rzeki^[19]^[20]. Jego apel do rządu w tej sprawie do czerwca 2023 poparło ponad 13 000 osób^[21]. Zorganizował^[22]^[23]"Marsz dla Odry"^[24], który rozpoczął się 20 kwietnia 2023^[25], wzięły w nim udział 233 osoby, wędrowały wzdłuż rzeki przez 44 dni^[26] i ponad 937 kilometrów^[27]. Zainicjował i koordynował 50 dniową^[28], największą w Polsce kampanię na rzecz uznania rzeki za osobę prawną "Przepływy dla Odry"^[29], w której udział wzięła m.in. Olga Tokarczuk, Małgorzata Lebda, Natalia Przybysz, Natalia de Barbaro, Agnieszka Szpila, Natalia Grosiak^[30].

W książce Świadek ujawnił się jako gej^[31]^[32].

Jest współautorem raportu „Męskość i kobiecość w lekturach szkolnych. Analiza treści lektur w szkole podstawowej i gimnazjum z perspektywy równości płci”^[33].

Pierwsza umowa. Podstawy praktyki szamanizmu, wyd. Fundacja Szamanizmu, Szklarska Poręba 2023, ISBN 9788396867506
Wizje roślin, czyli pięćdziesiąt roślin leczniczych i jeden grzyb, wyd. Świat Książki, Warszawa 2023, ISBN 9788381399937
Przebłysk. Dookoła świata, dookoła siebie, wyd. Wielka Litera sp. z o.o., Warszawa 2018, ISBN 978-83-8032-248-6
Out LGBTQ Poland, wyd. The New Press(inne języki), New York 2018, ISBN 978-1-62097-369-1
Duchy Jeremiego, wyd. Wielka Litera, Warszawa 2017, ISBN 978-83-8032-192-2
Witness: Inside Jehovah’s Witnesses Inside Catholic Poland Inside A Gay Life, wyd. Outpost19, San Francisco 2016, ISBN 978-1-944853-05-1
Świadek, wyd. Dowody na Istnienie, Fundacja Instytutu Reportażu, Warszawa 2015, ISBN 978-83-938112-9-8
Chodziło o miłość, wyd. Sonia Draga, Katowice 2013, ISBN 978-83-7508-675-1

Życiorys

Publikacje

Przypisy

Wikiwand - on