Roman Kantor

Roman Józef Kantor (ur. 20 marca 1912 w Łodzi, zm. w 1943 lub 1944) – polski szermierz pochodzenia żydowskiego, olimpijczyk z Berlina z 1936; ofiara Holocaustu^[1].

Roman Kantor

Data i miejsce urodzenia	20 marca 1912 Łódź
Data śmierci	1943 lub 1944

Życiorys

Reprezentował barwy WKS Łódź^[1] (Wojskowego Klubu Sportowego DOK IV Łódź) oraz ŁKS Łódź. Był wicemistrzem Polski w szpadzie (1939). Na Igrzyskach Olimpijskich w 1936 w turnieju indywidualnym odpadł w grupie półfinałowej, a w turnieju drużynowym zajął miejsca 5–8^[1]. Powołany do kadry narodowej na Igrzyska w Helsinkach, które miały się odbyć w 1940 roku^[1][2].

Uczestnik kampanii wrześniowej, po zakończeniu której schronił się we Lwowie. Podczas okupacji sowieckiej reprezentował klub Spartak^[3]. W 1940 został wicemistrzem Związku Radzieckiego w szpadzie^[3]. Po wybuchu wojny sowiecko-niemieckiej w czerwcu 1941 znalazł się na obszarze okupacji niemieckiej. Starał się nielegalnie zdobyć paszport i obywatelstwo jednego z państw Ameryki Południowej i wyjechać ze Lwowa. Przy tych działaniach padł ofiarą prowokacji tamtejszego Gestapo^[a]. Aresztowanych w tej sprawie wywieziono do obozu koncentracyjnego na Majdanku w Lublinie (nr obozowy 4438). Pracował tam w obozowych filiach przedsiębiorstwa „Ostindustrie”^[4]. Miejsce i data śmierci nieznane. Być może w obozie, który został wyzwolony 23 lipca 1944 roku.

Uwagi

1. Według Jucewicza i Stępińskiego Kantor wyjechał ze Lwowa do Warszawy i dzięki przyjaciołom zdobył aryjskie papiery. Jednak został zatrzymany podczas ulicznej łapanki i był przesłuchiwany przez gestapowca, z którym kiedyś walczył na planszy. Ów gestapowiec wysłał Kantora do obozu zagłady^[1].