Roman Tokarczyk

Roman Andrzej Tokarczyk (ur. 16 marca 1942 w Gródkach, zm. 14 lutego 2022^[1]) – polski prawnik i filozof, profesor zwyczajny. Wykładowca na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie oraz na Wydziale Zarządzania i Administracji Wyższej Szkoły Zarządzania i Administracji w Zamościu. Zajmował się etyką, historią doktryn polityczno-prawnych, filozofią prawa, komparatystyką prawniczą i prawem amerykańskim. Jest autorem popularnych książek z tego zakresu. Przetłumaczył dzieła Hobbesa i Fullera.

Roman Tokarczyk

Data i miejsce urodzenia	16 marca 1942 Gródki
Data śmierci	14 lutego 2022
profesor nauk prawnych
Specjalność: etyka prawnicza, filozofia prawa, historia doktryn politycznych i prawnych, organizacja i zarządzanie, prawo amerykańskie, teoria organizacji i kierownictwa, współczesne kultury prawne
Alma Mater	Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie
Doktorat	1970
Habilitacja	1976
Profesura	1994
Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej Wyższa Szkoła Zarządzania i Administracji w Zamościu
Odznaczenia
Strona internetowa

Roman Tokarczyk na dziedzińcu Harvard Law School University, 1974

Roman Tokarczyk wśród Profesorów i Absolwentów Wydziału Prawa i Administracji UMCS w Lublinie (drugi od prawej w pierwszym rzędzie)

Roman Tokarczyk wśród Absolwentów Wydziału Prawa i Administracji UMCS w Lublinie

Roman Tokarczyk w rodzinnym gronie

Roman Tokarczyk z rodziną

Kariera

W 1961 roku ukończył Liceum Pedagogiczne w Biłgoraju, w 1966 roku prawo i filozofię na UMCS. Był radnym Miejskiej Rady Narodowej w Lublinie w latach 1969–1973. Stopień doktora dostał w 1970 roku. Habilitował się w 1976 roku. Tytuł profesora otrzymał w 1990, profesora zwyczajnego w 1994 roku.

Od 1979 roku był kierownikiem Zakładu Teorii Organizacji i Kierownictwa na Wydziale Prawa i Administracji na UMCS. W latach 1996–2000 był dziekanem Wydziału Prawa i Ekonomii Studii Generalis Sandomiriensis. W latach 1993–1997 był członkiem Trybunału Stanu. Był wykładowcą na obecnym Uniwersytecie Rzeszowskim oraz w Wyższej Szkole Handlowej w Radomiu.

Został profesorem Wyższej Szkoły Humanitas w Sosnowcu^[2].

Odbywał staże naukowe z Fundacji Fullbrighta m.in. w: International Research and Exchange Board w Nowym Jorku, w uniwersytetach Notre Dame, Harvard, Berkeley, Los Angeles i Fundacji NATO w Paryżu, Rzymie, Wiedniu, Kopenhadze.

Był promotorem dużej liczby prac licencjackich i magisterskich^[3] oraz co najmniej 7 dysertacji doktorskich, a także recenzentem co najmniej 9 prac doktorskich i 7 rozpraw habilitacyjnych^[2].

Członek wielu organizacji naukowych m.in.: Polskiej Akademii Medycyny, Komitetów Naukowych PAN, The New York Academy of Sciences, Komitetu Wykonawczego The International Communal Studies Association.

Został odznaczony m.in. Brązowym, Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi, Brązowym Medalem „Za Zasługi dla Obronności Kraju”, Odznaką „Za Zasługi dla Lubelszczyzny”, Odznaką „Za Zasługi dla Województwa Zamojskiego” oraz wyróżniony wieloma innymi medalami, dyplomami i nagrodami

Publikacje książkowe

• Współczesne doktryny polityczne (1971)
• 25 Lat Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej (1975)
• Winstanley (1975)
• Prawa wierne naturze. Krytyka doktryny Lona Luvois Fullera (1976)
• Doktryna Prawa Natury Lona Luvois Fullera (1976)
• Utopia Nowej Lewicy Amerykańskiej (1979)
• Współczesna amerykańska myśl polityczna (1981)
• Szkice z myśli politycznej marksizmu (1981)
• Tradycja i postęp w prawie (red.) (1983)
• Prawa narodzin, życia i śmierci (1984)
• Hobbes. Zarys żywota i myśli (1987)
• Historia filozofii prawa (1988)
• Klasycy praw natury (1988)
• Komparatystyka prawnicza (1989)
• Gródki. Dzieje wsi roztoczańskiej (1992)
• Filozofia prawa (1993)
• Rozważania o sprawiedliwości (1993)
• Polska myśl utopijna (1995)
• Prawo amerykańskie (1996)
• Biojurysprudencja. Nowy nurt jurysprudencji (1997)
• Współczesne kultury prawne (2000)
• Ze sztandarem prawa przez świat (współredaktor: Krzysztof Motyka) (2002)
• Turobin. Dzieje miejscowości (2002)
• Przykazania etyki prawniczej. Księga myśli, norm i rycin (2003)
• Etyka prawnicza (2005)
• Antologia anegdoty akademickiej (2006)
• Biojurysprudencja. Podstawy prawa dla XXI wieku (2008)
• Biojurisprudence. Foundations of law for the twenty-first century (2008)
• Nowa Lewica (2010)
• Medycyna a normy (2011)
• Liceum Pedagogiczne w Biłgoraju (2011)

Bibliografia

• Juha – Pekka Rentto, Bioiurisprudence? A Comment to Professor Tokarczyk, Recent Developments and State Practice, Helsinki, 1999.
• Jan Klabbers, Bioiurisprudence?, Religion and Human Rights. An International Jurnal, Helsinki, no. 20, 1999.
• Wagner Wenceslas J., Comment On Prof. Tokarczyk’s Article „The Subject Matter of Bioiurisprudence and Biolaw”, Dialoque and Universalism 2000, vol. X, No. 7–8.
• Aleksander Mereżko, Biojurysprudencja – nowij napriom w suczastii naući prawa, "Juridićieskij Żurnał" 2008, nr 1.
• Jerzy Jaskiernia, Biojurysprudencja – nowe oblicze prawa. "Państwo i Prawo" 2008, z. 11.
• Jan Filip, Biojurisprudence – nový pohled na právo nebo jen nový směr právní vědy?, Časopis pro právní vědu a praxi, Roč. 17, č. 2(2009), s. 71–76
• Mateusz Godawa, Biojurisprudence as an Original Concept of Knowledge and Information on the Law, Proceedings of the 8th International Conference on Human Rights. The Rights to Knowledge and Information in a Heterogenic Society. Edited by: Bronisław Sitek, Jakub J. Szczerbowski, Aleksander W. Bauknecht and Anna Kaczyńska, Cambridge Scholars Publishing 2009, s. 350–372
• Oktawian Nawrot, Jerzy Zajadło, Biojurysprudencja – dom zbudowany na piasku czy na skale?, Diametros 2009, nr 22 s. 172–177
• Jerzy Stelmach, Bartosz Brożek, Marta Soniewicka, Wojciech Załuski Paradoksy bioetyki prawniczej, Warszawa 2010
• Edyta Sadowska, Biojurysprudencja, 12 listopada 2010
• Anetta Breczko, Podmiotowość prawna człowieka w warunkach postępu biotechnomedycznego, Białystok 2011, s. 39, 414.
• Słownik Bioetyki, Biopolityki i Ekofilozofii, Redakcja naukowa Mariusz Ciszek, Polskie Towarzystwo Filozoficzne, Warszawa 2008 s. 32–33
• Biojurysprudencja. Podstawy prawa dla XXI wieku. Roman Tokarczyk. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie – Skłodowskiej, Lublin, 2008
• Biojurisprudence. Foundations of law for the twenty-first century. Roman Tokarczyk. Maria Curie – Sklodowska University Press, Lublin, 2008
• Stetsenko S. Biojurisprudence: A Fundamental Part of the Modern General Theoretical Law, Legal journal «Law of Ukraine», 9(2013) s. 194–216
• Oksana Kaszyncewa, Prawo bioetyki i prawo medyczne: Nowy kierunek doświadczeń naukowych Kijowskiego Uniwersytetu Prawa na Ukrainie, Problemy ukraińskiego prawa cywilnego i handlowego Kijów 2009 s. 208
• David Keane, Survival of the Fairest? Evolution and the Geneticization of Rights, Oxford J Legal Studies (2010) 30(3): s. 469