Roy Eldridge

Roy David Eldridge (ur. 30 stycznia 1911 w Pittsburghu, stan Pensylwania, zm. 26 lutego 1989^[1][2]) – amerykański muzyk jazzowy i instrumentalista, znany również pod pseudonimem Little Jazz. Trębacz znany ze współpracy z Bennym Goodmanem, Countem Basiem czy Colemanem Hawkinsem. Laureat NEA Jazz Masters Award^[3] w 1982.

Roy David Eldridge

Roy Eldridge (1976)
Pseudonim	Little Jazz
Data i miejsce urodzenia	30 stycznia 1911 Pittsburgh
Data śmierci	26 lutego 1989
Instrumenty	trąbka
Gatunki	jazz, swing
Zawód	muzyk
Powiązania	Benny Goodman, Count Basie, Coleman Hawkins, Gene Krupa, Dizzy Gillespie, Benny Carter, Johnny Hodges, Ella Fitzgerald, Artie Shaw, Anita O’Day
Odznaczenia
NEA Jazz Masters w 1982

Roy Eldridge (1946)

Początkowo prowadził własny zespół, który często występował w nowojorskich klubach Three Deuces oraz Arkadia Ballroom^[4]. W 1941 wszedł w skład formacji Gene’a Krupy, gdzie wraz z wokalistką Anitą O’Day tworzył uznany duet^[4]. Następnie postanowił przejść do grupy Artie’ego Shawa^[4]. Ostatecznie opuścił i ten zespół, gdyż nie znosił krytyki ze strony białej publiczności, która w tamtych czasach nie akceptowała zespołów z muzykami o różnych kolorach skóry^[4]. Później nigdy nie występował z białymi muzykami^[4]. W 1950 roku w magazynie Negro Digest opublikowano artykuł Eldridge’a Jim Crow is Kiling Jazz, w którym trębacz opowiada o dyskryminacji, której doświadczał^[4]. Wcześniej jednak, w 1944 próbował sił jako lider własnego big-bandu jednak grupa szybko rozwiązała się^[4]. Swój drugi big-band założył w 1946, aczkolwiek wtedy zespoły grające swing traciły popularność i rozpadały się^[4]. Podobnie było z zespołem Roya Eldridge’a^[4]. Wtedy znów został muzykiem towarzyszącym^[4]. W 1950 wyjechał do Francji, gdzie został bardzo pozytywnie przyjęty^[4]. W 1951 powrócił do USA^[4]. Został wówczas muzykiem Colemana Hawkinsa^[4]. W tym okresie występował również z Johnnym Hodgesem oraz Ellą Fitzgerald^[4]. Oprócz tego zagrał koncert w ramach Jazz at the Philharmonic^[4]. Później nagrał płytę z Dizzym Gillespie^[4].

Przez wiele lat uznawany był za najszybszego trębacza jazzowego^[4]. Jego inspiracją był Benny Carter, z kolei gra Eldridge’a wywarła wpływ na wspomnianego Dizzy’ego Gillespie^[4].