Baziówka wiosenna

Baziówka wiosenna (Rutstroemia bolaris (Batsch) Rehm) – gatunek grzybów z rodziny baziówkowatych (Rutstroemiaceae)^[1].

Baziówka wiosenna

Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	workowce
Klasa	patyczniaki
Rząd	tocznikowce
Rodzina	baziówkowate
Rodzaj	baziówka
Gatunek	baziówka wiosenna
Nazwa systematyczna
Rutstroemia bolaris (Batsch) Rehm Rabenh. Krypt.-Fl., Edn 2 (Leipzig) 1.3(lief. 39): 765 (1893) [1896]

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Rutstroemiaceae, Helotiales, Leotiomycetidae, Leotiomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi^[1].

Po raz pierwszy opisał go w 1786 r. August Johann Georg Karl Batsch, nadając mu nazwę Peziza bolaris. Obecną nazwę nadał mu Heinrich Rehm w 1893 r.^[1] Niektóre synonimy naukowe^[2]:

• Calycina bolaris (Batsch) Seaver 1934
• Helotium bolare (Batsch) Massee 1895

Nazwa polska według M.A. Chmiel^[3].

Morfologia

Owocniki typu apotecjum. Wewnętrzna powierzchnia o barwie żółtawobrązowej, czerwonawopomarańczowej do winnej, powierzchnia zewnętrzna jaśniejsza. Ekscypulum o teksturze globulosa. Askospory 18–24(27) x 7,5–9 μm, z licznymi gutulami, w stanie dojrzałym z trzema przegrodami^[4].

Podobna Rutstroemia alni występuje na olszach, ma zarodniki o podobnych wymiarach, z dwoma dużymi gutulami i wieloma drobnymi. Rutstroemia firma występuje zwykle na dębach, czasem na leszczynie, ma zarodniki węższe (4,5–6 μm) i bez drobnych gutuli^[4].

Występowanie i siedlisko

Najwięcej stanowisk Rutstroemia bolaris podano w Europie i Ameryce Północnej, znana jest także w jednym regionie we wschodniej Afryce^[5]. W Polsce M.A. Chmiel w 2006 r. przytoczyła 6 stanowisk^[3], w późniejszych latach podano następne, a najbardziej aktualne podaje internetowy atlas grzybów. Znajduje się w nim na liście gatunków zagrożonych i wartych objęcia ochroną^[6].

Nadrzewny grzyb saprotroficzny. Można go spotkać co roku, szczególnie w okresie od lutego i kwietniu na leżących na ziemi gałęziach grabu^[4].