SN 1006

SN 1006 – najjaśniejsza zarejestrowana w historii supernowa. Rozbłysła w gwiazdozbiorze Wilka najprawdopodobniej 30 kwietnia 1006.

SN 1006

Zdjęcie pozostałości supernowej w zakresie promieniowania X (Teleskop kosmiczny Chandra)
Data odkrycia	30 kwietnia 1006
Dane obserwacyjne (J2000)
Typ supernowej	II
Galaktyka	Droga Mleczna
Gwiazdozbiór	Wilk
Rektascensja	15h 02m 48,4s
Deklinacja	-41° 54′ 42″
Odległość	ok. 7 tys. ly (2,15 kpc)
Największa jasność	-9m ±1m
Charakterystyka fizyczna

Według średniowiecznych obserwatorów (głównie astrologów) z Europy, Chin, Japonii, Egiptu i Iraku znajdowała się na granicy gwiazdozbioru Centaura, w pobliżu gwiazdy beta Lupi. Jej położenie ustalono na podstawie odkrytej w latach 60. XX wieku pozostałości po supernowej.

Miała kolor żółty. Najprawdopodobniej była widoczna przez około rok, co wskazuje, że była ona supernową typu II. Miała jasność około -9^m, była więc widoczna nawet w dzień.

W 2009 japońscy naukowcy prawdopodobnie odkryli ślady pozostawione przez wybuch w rdzeniu lodowym z Antarktyki^[1][2].