SOLAS

SOLAS (International Convention for the Safety of Life at Sea) – międzynarodowa konwencja o bezpieczeństwie życia na morzu.

Zobacz też: Solas.

Została uchwalona w dniu 1 listopada 1974 przez Międzynarodową Konferencję ds. Bezpieczeństwa Życia na Morzu, zwołaną przez Międzynarodową Organizację Morską (IMO). Obecnie obowiązująca weszła w życie 25 maja 1980 roku. Od tego czasu wielokrotnie zmieniana poprawkami. Konwencja SOLAS poprzedzona była traktatami z lat: 1914 (po katastrofie RMS Titanic), 1929, 1948 i 1960.

Konwencja SOLAS ma na celu podniesienie bezpieczeństwa życia na morzu przez ustalenie jednolitych zasad i przepisów budowy statków, jak również podaje wzory wystawianych dokumentów.

Rozdziały konwencji

Załącznik konwencji podzielony jest na następujące rozdziały^[1]:

• Rozdział I – Postanowienia ogólne
• Rozdział II-1 Budowa – konstrukcja, niezatapialność i stateczność, urządzenia maszynowe i instalacje elektryczne
• Rozdział II-2 Konstrukcja – ochrona przeciwpożarowa, wykrywanie i gaszenie pożarów
• Rozdział III Środki i urządzenia ratunkowe
• Rozdział IV Radiokomunikacja
• Rozdział V Bezpieczeństwo żeglugi
• Rozdział VI Przewóz ładunku
• Rozdział VII Przewóz towarów niebezpiecznych
• Rozdział VIII Statki z napędem jądrowym
• Rozdział IX Zarządzanie bezpieczną eksploatacją statków
• Rozdział X Środki bezpieczeństwa dla jednostek szybkich
• Rozdział XI-1 Środki specjalne dla podniesienia bezpieczeństwa na morzu
• Rozdział XI-2 Środki specjalne dla wzmocnienia ochrony na morzu
• Rozdział XII Dodatkowe środki bezpieczeństwa dla masowców
• Rozdział XIII Verification of Compliance
• Rozdział XIV System Measures for Ships Operating in Polar Waters

W części 2 konwencji zamieszczono:

• Załącznik 1 Jednolite światowe wdrożenie zharmonizowanego systemu nadzorów i certyfikacji
• Załącznik 2 Certyfikaty i dokumenty wymagane na pokładzie statku
• Załącznik 3 Wykaz rezolucji uchwalonych przez konferencje SOLAS
• Załącznik 4 Prawidło 12-2 rozdziału II-1 SOLAS

Zastosowanie

Zasadniczo wymagania konwencji mają zastosowanie do statków nowo budowanych i nie mają zastosowania do statków już istniejących, z wyjątkiem wymagań retroaktywnych. Obecnie obowiązująca konwencja SOLAS 1974 ma zastosowanie do statków budowanych po 01.09.1984 zgodnie z rezolucją IMO MSC. 1(XLV).

Konwencja ma zastosowanie do statków odbywających podróże międzynarodowe. Jeśli wyraźnie nie powiedziano inaczej, prawidła konwencji nie mają zastosowania do:

• okrętów wojennych i statków do przewozu wojska,
• statków towarowych o pojemności brutto mniejszej niż 500,
• statków bez napędu mechanicznego,
• statków drewnianych prymitywnej budowy,
• jachtów rekreacyjnych nie uprawiających żeglugi handlowej,
• statków rybackich.

Prawidła Konwencji nie mają także zastosowania do statków uprawiających żeglugę wyłącznie na Wielkich Jeziorach Ameryki Północnej i na Rzece Św. Wawrzyńca^[2].

Rozdziały III i IV mają zastosowanie do wszystkich statków pasażerskich i wszystkich statków towarowych o pojemności brutto 300 i większej.