Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Saturday Night’s Main Event
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Saturday Night’s Main Event – seria amerykańskich programów telewizyjnych o tematyce wrestlingowej, wyprodukowanych przez WWE (pierwotnie World Wrestling Federation lub WWF). Pierwotnie był emitowany przez NBC od 1985 do 1992 roku, zastępując Saturday Night Live w jego późnym paśmie nocnym okazjonalnie w ciągu roku.
W czasach, gdy cotygodniowe programy wrestlingu składały się głównie ze squash matchy, w których dominują uznane gwiazdy nad talentami wzmacniającymi je, Saturday Night’s Main Event składał się niemal wyłącznie z walk gwiazda kontra gwiazda, rzadko pokazywanych w telewizji, w tym obrony tytułu i specjalne walki. Zbiegło się to z apogeum „drugiej złotej ery” wrestlingu zawodowego w Stanach Zjednoczonych i przyczyniło się do niego; wzmocnione regularnymi występami na ringu gwiazd WWF, takich jak Hulk Hogan, Saturday Night’s Main Event przyciągało dużą publiczność przez większą część swojego trwania, podczas gdy spin-off zatytułowany po prostu The Main Event był emitowany corocznie w piątkowy wieczór w lutym, począwszy od 1988 roku. Oglądalność zaczęła spadać w latach 90., co doprowadziło do wycofania przez NBC programów specjalnych w 1991 roku. W 1992 roku WWF przeniosło Saturday Night’s Main Event na Fox, który wyemitował dwie edycje programu specjalnego w sieci, zanim został przerwany.
W 2006 roku Saturday Night’s Main Event został krótko reaktywowany jako seria programów specjalnych w prime time w NBC, jako część umowy WWE z NBC Universal o emisji cotygodniowego programu Raw na USA Network. Pięć odcinków wyemitowano jako część reaktywowanej serii, zanim została przerwana w 2008 roku. W kwietniu 2022 roku WWE ponownie wykorzystało tytuł Saturday Night’s Main Event na potrzeby house showów odbywających się w sobotnie noce[1]. We wrześniu 2024 roku, jako część umowy przenoszącej WWE SmackDown z Fox do USA, WWE ogłosiło, że ponownie reaktywuje Saturday Night’s Main Event na NBC.
Remove ads
Historia
Podsumowanie
Perspektywa
Oryginalna seria (1985–1992)
Saturday Night’s Main Event zadebiutował 11 maja 1985 roku w późnonocnym paśmie zwykle przeznaczonym na powtórki komedii skeczowej NBC Saturday Night Live. Wówczas producent wykonawczy SNL Dick Ebersol zawarł umowę z właścicielem WWF Vince’em McMahonem na produkcję programu, po tym jak Ebersol zobaczył wysoki rating oglądalności, jakie dwa specjalne programy WWF uzyskały na MTV w latach 1984–1985: The Brawl to End It All i The War to Settle the Score[2]. Chociaż program był emitowany rzadko, to od 1986 roku ustabilizował się w przewidywalnym schemacie dat emisji: weekend noworoczny, odcinek pod koniec lutego/na początku marca, odcinek pod koniec kwietnia/na początku maja, odcinek pod koniec września/na początku października i weekend Święta Dziękczynienia. W latach 1989 i 1990 odcinki były emitowane w lipcu i były promowane jako „Summertime Bonus Editions”, niektórzy z Supergwiazd pojawili się w The Arsenio Hall Show i zostali przesłuchani przez samego Arsenio Halla, aby podkręcić atmosferę wokół wydarzenia.
Saturday Night’s Main Event był ogromnym sukcesem oglądalnościowym dla NBC w okresie świetności, szczególnie w programie z 14 marca 1987 roku, który przyciągnął 11,6 ratingu oglądalności, co do dziś pozostaje najwyższą oglądalnością programu w tym przedziale czasowym. Gwiazdą tego programu był battle royal z udziałem Hulka Hogana i André the Gianta, którzy mieli zmierzyć się ze sobą na WrestleManii III. Ponieważ Hogan rzadko walczył w programach telewizyjnych WWF i telewizji kablowej, Saturday Night’s Main Event był programem w bezpłatnej telewizji, w którym większość widzów mogła go zobaczyć w akcji. Sukces Saturday Night’s Main Event doprowadził do kilku piątkowych wieczornych programów specjalnych w prime time, znanych jako The Main Event. Pierwszy z nich, z 5 lutego 1988 roku, obejmował rewanż z WrestleManii III między Hoganem i André i przyciągnął 33 miliony widzów i 15,2 ratingu oglądalności, co nadal jest najwyższym ratingiem programu telewizyjnego w historii amerykańskiego wrestlingu zawodowego. Choć oglądalność utrzymywała się na wysokim poziomie do 1990 roku, wkrótce potem zaczęła spadać. NBC, które właśnie nabyło prawa do transmisji meczów NBA w całym kraju, zaczęło tracić zainteresowanie wrestlingiem, a Saturday Night’s Main Event zostało usunięte. Ostatnia emisja w NBC miała miejsce 27 kwietnia 1991 roku. Fox przejął program w 1992 roku, ale był on pokazywany tylko dwa razy na Fox; 8 lutego 1992 roku, a ostatni Saturday Night’s Main Event z pierwotnej edycji został wyemitowany 14 listopada 1992 roku.
Przez większość swojej historii Saturday Night’s Main Event był prowadzony przez McMahona i Jessego „The Body” Venturę, z okazjonalnym udziałem Bobby’ego Heenana w latach 1986 i 1987. W 1990 roku Roddy Piper zastąpił Venturę jako partner McMahona, gdy Ventura opuścił WWF. W dwóch odcinkach emitowanych na Fox, Heenan był partnerem McMahona. Od 1985 do 1988 roku piosenką otwierającą wersję NBC była „Obsession” zespołu Animotion, a piosenką zamykającą „Take Me Home” Phila Collinsa, a także początek „Take on Me” zespołu a-ha był używany w przerywnikach pokazowych. „Higher Love” Steve’a Winwooda był również używany jako piosenka zamykająca. Począwszy od edycji z 4 października 1986 roku każdy program zawierał zimne otwarcie krótkich promocji wrestlerów, odtwarzanych w pętli z początku utworu „Traveling Music” Lee Ritenoura ze ścieżki dźwiękowej American Flyers[3]. W lutym 1988 roku piosenki zastąpiono oryginalnym instrumentalnym motywem stworzonym przez WWF. Nowy instrumentalny motyw był pierwotnie używany jako motyw WWF Slammy Awards w 1987 roku. W odcinku z lutego 1992 roku wykorzystano inny motyw otwierający.
Wybrane odcinki można było także oglądać w Wielkiej Brytanii na kanale ITV w cotygodniowym sobotnim paśmie World Of Sport, głównie dzięki popularności The British Bulldogs.
Pierwsza wznowiona seria (2006–2008)
Kiedy flagowy program WWE, Raw, powrócił do USA Network w 2005 roku, Saturday Night’s Main Event został reaktywowany w 2006 roku jako „specjalny serial” emitowany okazjonalnie w NBC w ramach umowy między WWE i NBC Universal. W programie pojawiły się składy brandów Raw, SmackDown i ECW.
Saturday Night’s Main Event powrócił do NBC 18 marca 2006 roku w prime-time. Pierwszy odcinek został wyemitowany z godzinnym opóźnieniem, drugi odcinek został wyemitowany na żywo, a trzy pozostałe odcinki zostały wyemitowane w późniejszym terminie. Od 2009 roku Saturday Night’s Main Event został zastąpiony przez WrestleMania: The World Television Premiere.
Druga wznowiona seria (od 2024)
W 2024 roku, po pierwotnym przeniesieniu do Fox w 2019 roku, WWE SmackDown przeniosło się do USA Network w ramach pięcioletniej umowy z NBCUniversal. W ramach umowy stwierdzono, że WWE będzie produkować cztery specjalne programy w prime time dla NBC rocznie przez cały okres obowiązywania umowy. 17 września 2024 roku WWE ogłosiło, że zaprezentuje premierowo drugą wznowioną serię Saturday Night’s Main Event, a pierwszy odcinek został wyemitowany 14 grudnia w Nassau Coliseum[4].
Remove ads
Gale
Podsumowanie
Perspektywa
Poniższa tabela zawiera daty i miejsca transmitowanych w telewizji wydarzeń. Nie obejmuje ona house showów w 2022 roku.
Remove ads
Wyniki gal
Podsumowanie
Perspektywa
Saturday Night’s Main Event I
Saturday Night’s Main Event I – gala wrestlingu wyprodukowana przez World Wrestling Federation (WWF). Odbyła się 10 maja 1985 w Nassau Veterans Memorial Coliseum w Uniondale w stanie Nowy Jork. Emisja była przeprowadzana 11 maja na NBC. Była to pierwsza gala w chronologii cyklu Saturday Night’s Main Event.
Saturday Night’s Main Event II
Saturday Night’s Main Event II – gala wrestlingu wyprodukowana przez World Wrestling Federation (WWF). Odbyła się 3 października 1985 w Brendan Byrne Arena w East Rutherford w stanie New Jersey. Emisja była przeprowadzana 5 października na NBC. Była to druga gala w chronologii cyklu Saturday Night’s Main Event.
Podczas transmisji, Uncle Elmer autentycznie ożenił się z Joyce Stazko.
Saturday Night’s Main Event III
Saturday Night’s Main Event IV – gala wrestlingu wyprodukowana przez World Wrestling Federation (WWF). Odbyła się 31 października 1985 w Hersheypark Arena w Hershey w stanie Pensylwania. Emisja była przeprowadzana 2 listopada na NBC. Była to trzecia gala w chronologii cyklu Saturday Night’s Main Event.
Saturday Night’s Main Event IV
Saturday Night’s Main Event IV – gala wrestlingu wyprodukowana przez World Wrestling Federation (WWF). Odbyła się 19 grudnia 1985 w USF Sun Dome w Tampie w stanie Floryda. Emisja była przeprowadzana 4 stycznia 1986 na NBC. Była to czwarta gala w chronologii cyklu Saturday Night’s Main Event.
Saturday Night’s Main Event V
Saturday Night’s Main Event V – gala wrestlingu wyprodukowana przez World Wrestling Federation (WWF). Odbyła się 15 lutego 1986 w Arizona Veterans Memorial Coliseum w Phoenix w stanie Arizona. Emisja była przeprowadzana 1 marca na NBC. Była to piąta gala w chronologii cyklu Saturday Night’s Main Event.
Wydarzenia podczas trzech walk – The Dream Team vs. The British Bulldogs o WWF Tag Team Championship, Hulk Hogan vs. The Magnificent Muraco o WWF World Heavyweight Championship oraz Mr. T vs. Bob Orton w Boxing matchu – pomogły zorganizować trzy z czterech głównych walk na WrestleManii 2.
Odbyła się premiera teledysku do utworu „Real American”, będącego motywem przewodnim Hulka Hogana.
Saturday Night’s Main Event VI
Saturday Night’s Main Event VI – gala wrestlingu wyprodukowana przez World Wrestling Federation (WWF). Odbyła się 1 maja 1986 w Providence Civic Center w Providence w stanie Rhode Island. Emisja była przeprowadzana 3 maja na NBC. Była to szósta gala w chronologii cyklu Saturday Night’s Main Event.
Jake Roberts zaatakował Ricky’ego Steamboata z zaskoczenia i powalił go swoim ciosem kończącym, DDT, na betonowej podłodze areny przed rozpoczęciem walki, przyczyniając się do waśni, która trwała przez całe lato i wczesną jesień 1986 roku.
Saturday Night’s Main Event VII
Saturday Night’s Main Event VII – gala wrestlingu wyprodukowana przez World Wrestling Federation (WWF). Odbyła się 13 września 1986 w Coliseum at Richfield w Richfield w stanie Ohio. Emisja była przeprowadzana 4 października na NBC. Była to siódma gala w chronologii cyklu Saturday Night’s Main Event.
Saturday Night’s Main Event VIII
Saturday Night’s Main Event VIII – gala wrestlingu wyprodukowana przez World Wrestling Federation (WWF). Odbyła się 15 listopada 1986 w Los Angeles Memorial Sports Arena w Los Angeles. Emisja była przeprowadzana 29 listopada na NBC. Była to ósma gala w chronologii cyklu Saturday Night’s Main Event.
Saturday Night’s Main Event IX
Saturday Night’s Main Event IX – gala wrestlingu wyprodukowana przez World Wrestling Federation (WWF). Odbyła się 14 grudnia 1986 w Hartford Civic Center w Hartford w stanie Connecticut. Emisja była przeprowadzana 3 stycznia 1987 na NBC. Była to dziewiąta gala w chronologii cyklu Saturday Night’s Main Event.
Walka w stalowej klatce pomiędzy Hulkiem Hoganem a Paulem Orndorffem została początkowo uznana za remisową, gdy obaj zapaśnicy uciekli z klatki mniej więcej w tym samym czasie, a dwóch sędziów – Joey Marella i Danny Davis, ten drugi grający na swoim chytrym gimmickiem sędziowskim – kwestionował zakończenie. Gdy nagranie z miejsca ucieczki zostało uznane za „niejednoznaczne”, walka została wznowiona i kontynuowana, aż Hogan odniósł zdecydowane zwycięstwo nad Orndorffem.
Saturday Night’s Main Event X
Saturday Night’s Main Event X – gala wrestlingu wyprodukowana przez World Wrestling Federation (WWF). Odbyła się 21 lutego 1987 w Joe Louis Arena w Detroit w stanie Michigan. Emisja była przeprowadzana 14 marca na NBC. Była to dziesiąta gala w chronologii cyklu Saturday Night’s Main Event.
- Kolejność eliminacji: The Honky Tonk Man; Sika; Haku; Lanny Poffo; Ron Bass; Blackjack Mulligan; Nikolai Volkoff; B. Brian Blair; Paul Orndorff; Hulk Hogan; Jumping Jim Brunzell; André the Giant; Tama; Ax; Hillbilly Jim; Butch Reed; Koko B. Ware; Smash; Billy Jack Haynes.
Saturday Night’s Main Event XI
Saturday Night’s Main Event XI – gala wrestlingu wyprodukowana przez World Wrestling Federation (WWF). Odbyła się 28 kwietnia 1987 w Edmund P. Joyce Center w Notre Dame w stanie Indiana. Emisja była przeprowadzana 2 maja na NBC. Była to jedenasta gala w chronologii cyklu Saturday Night’s Main Event.
Chociaż w programie nie było walki z udziałem Hulka Hogana, włączono wcześniej nagrany wywiad z komentarzami dotyczącymi WrestleManii III i możliwego przyszłego rewanżu. Wyemitowano również osobny wywiad z André the Giantem i Bobbym Heenanem, również odnoszący się do WrestleManii III.
Saturday Night’s Main Event XII
Saturday Night’s Main Event XII – gala wrestlingu wyprodukowana przez World Wrestling Federation (WWF). Odbyła się 23 września 1987 w Hersheypark Arena w Hershey w stanie Pensylwania. Emisja była przeprowadzana 3 października na NBC. Była to dwunasta gala w chronologii cyklu Saturday Night’s Main Event.
W wyniku wydarzeń podczas walki Randy Savage kontra The Honky Tonk Man – pobicia Savage’a przez Honky’ego i The Hart Foundation oraz Hulka Hogana wbiegającego na ring, by uratować Savage’a – powstał sojusz The Mega Powers Hogana, Savage’a i Miss Elizabeth. Zadebiutował teledysk do utworu „Piledriver” (w wykonaniu Koko B. Ware), tytułowego utworu z drugiego albumu WWF z muzyką wejściową i występami wrestlerów.
Saturday Night’s Main Event XIII
Saturday Night’s Main Event XIII – gala wrestlingu wyprodukowana przez World Wrestling Federation (WWF). Odbyła się 11 listopada 1987 w Seattle Center Coliseum w Seattle w stanie Waszyngton. Emisja była przeprowadzana 28 listopada na NBC. Była to trzynasta gala w chronologii cyklu Saturday Night’s Main Event.
André the Giant towarzyszył King Kong Bundy’emu i Bobby’emu Heenanowi na ringu na walkę Bundy’ego z Hulkiem Hoganem. W połowie walki Andre został wyrzucony z ringu za próbę ingerencji w walkę; gdy wrócił do szatni, zepchnął kamerzystę WWF na podłogę.
Na widowni pojawił się Brian Bosworth, środkowy obrońca drużyny Seattle Seahawks.
Saturday Night’s Main Event XIV
Saturday Night’s Main Event XIV – gala wrestlingu wyprodukowana przez World Wrestling Federation (WWF). Odbyła się 11 listopada 1987 w Capital Centre w Landover w stanie Maryland. Emisja była przeprowadzana 2 stycznia 1988 na NBC. Była to czternasta gala w chronologii cyklu Saturday Night’s Main Event.
Podczas walki Hulk Hogan-King Kong Bundy, sędzia Jack Krueger został przypadkowo złapany i znokautowany przez Bundy’ego w próbie zrzucenia Hogana; walka została na krótko przerwana, gdy nowy sędzia, Dave Hebner, zajął miejsce Kruegera. Po walce André the Giant zaatakował Hogana z zaskoczenia i dusił go do utraty przytomności, odpierając ataki kilku wrestlerów, którzy przyszli mu pomóc; było to jedno z przygotowań do walki Hogan-Andre na The Main Event, wyemitowanym 5 lutego 1988 roku.
Saturday Night’s Main Event XV
Saturday Night’s Main Event XV – gala wrestlingu wyprodukowana przez World Wrestling Federation (WWF). Odbyła się 7 marca 1988 w Nashville Municipal Auditorium w Nashville w stanie Tennessee. Emisja była przeprowadzana 12 marca na NBC. Była to piętnasta gala w chronologii cyklu Saturday Night’s Main Event.
Podczas nagrań nagrano walkę Dona Muraco z Butchem Reedem, ale wyemitowano ją na kanale Prime Time Wrestling 11 kwietnia 1988 roku.
W walce pomiędzy Hulkiem Hoganem i Harleyem Race’em Race położył Hogana na stole poza ringiem i próbował wykonać diving headbutt z krawędzi ringu, ale Hogan usunął się z drogi, a Race wpadł na stół, doznając autentycznej poważnej kontuzji, która ostatecznie zmusiła go do przejścia na emeryturę w 1991 roku.
Po walce Teda DiBiasego i André the Gianta, Hogan pojawił się przy ringu, aby oczyścić ring z DiBiasego i Virgila, którzy zaczęli okładać Randy’ego „Macho Man” Savage’a po walce.
Walka pomiędzy The Islanders (Haku i Tama) i The Killer Bees (Jim Brunzell i B. Brian Blair) był Two-out-of-three-falls matchem, jednak w telewizji transmitowano tylko pierwszy fall.
Saturday Night’s Main Event XVI
Saturday Night’s Main Event XVI – gala wrestlingu wyprodukowana przez World Wrestling Federation (WWF). Odbyła się 22 kwietnia 1988 w Springfield Civic Center w Springfield w stanie Massachusetts. Emisja była przeprowadzana 30 kwietnia na NBC. Była to szesnasta gala w chronologii cyklu Saturday Night’s Main Event. Było to pierwszy Saturday Night’s Main Event, w którym Hulk Hogan nie wystąpił w żadnym z transmitowanych w telewizji walk ani wywiadów, ponieważ w tym czasie wziął urlop, aby rozpocząć zdjęcia do filmu No Holds Barred.
Saturday Night’s Main Event XVII
Saturday Night’s Main Event XVII – gala wrestlingu wyprodukowana przez World Wrestling Federation (WWF). Odbyła się 25 października 1988 w Baltimore Arena w Baltimore w stanie Maryland. Emisja była przeprowadzana 29 października na NBC. Była to siedemnasta gala w chronologii cyklu Saturday Night’s Main Event.
Saturday Night’s Main Event XVIII
Saturday Night’s Main Event XVIII – gala wrestlingu wyprodukowana przez World Wrestling Federation (WWF). Odbyła się 16 listopada 1988 w Baltimore Arena w Baltimore w stanie Maryland. Emisja była przeprowadzana 26 listopada na NBC. Była to osiemnasta gala w chronologii cyklu Saturday Night’s Main Event.
Podczas programu Brother Love przeprowadził specjalny wywiad z Hulkiem Hoganem i Slickiem.
Saturday Night’s Main Event XIX
Saturday Night’s Main Event XIX – gala wrestlingu wyprodukowana przez World Wrestling Federation (WWF). Odbyła się 7 grudnia 1988 w USF Sun Dome w Tampie w stanie Floryda. Emisja była przeprowadzana 7 stycznia 1989 na NBC. Była to dziewiętnasta gala w chronologii cyklu Saturday Night’s Main Event.
Wydarzenia w trakcie i po walce Hulk Hogan-Akeem – Randy Savage, który odmówił wykonania obrony i ucieczki przed Akeemem i Big Boss Manem, gdy ci okładali Hogana, ale Savage natychmiast podbiegł do ringu, gdy heelowie grozili pobiciem Miss Elizabeth, a następnie Savage przesłuchał Elizabeth, gdy ta zajmowała się pobitym Hoganem – pomogły przewidzieć późniejszy heel turn Savage’a na The Main Event II w lutym.
George Steinbrenner siedział w pierwszym rzędzie podczas tego wydarzenia, a Bobby „The Brain” Heenan w pewnym momencie powiedział o facecie, którego wówczas prowadził na ringu, do Steinbrennera: „Mam ring pełen Winfieldów”.
Saturday Night’s Main Event XX
Saturday Night’s Main Event XX – gala wrestlingu wyprodukowana przez World Wrestling Federation (WWF). Odbyła się 16 lutego 1989 w Hersheypark Arena w Hershey w stanie Pensylwania. Emisja była przeprowadzana 11 marca na NBC. Była to dwudziesta gala w chronologii cyklu Saturday Night’s Main Event.
Podczas wydarzenia Mean Gene Okerlund przeprowadził specjalny wywiad z Miss Elizabeth, aby publicznie ogłosić, w czyim narożniku pojawi się na WrestleManii V.
Saturday Night’s Main Event XXI
Saturday Night’s Main Event XXI – gala wrestlingu wyprodukowana przez World Wrestling Federation (WWF). Odbyła się 25 kwietnia 1989 w Veterans Memorial Auditorium w Des Moines w stanie Iowa. Emisja była przeprowadzana 27 maja na NBC. Była to dwudziesta pierwsza gala w chronologii cyklu Saturday Night’s Main Event.
Podczas walki w stalowej klatce pomiędzy Hulkiem Hoganem i Big Boss Manem, Hogan wykonał superplex na Boss Mana z klatki na matę, na krótko nokautując obu zapaśników. Przed walką Tommy Lister Jr., grający Zeusa (czarnego bohatera filmu) w filmie No Holds Barred, podszedł do ringu i stanął przed wejściem do klatki, bijąc Hogana, po tym jak rzucił mu wyzwanie, by „poruszał mną!”.
Saturday Night’s Main Event XXII
Saturday Night’s Main Event XXII – gala wrestlingu wyprodukowana przez World Wrestling Federation (WWF). Odbyła się 18 lipca 1989 w Worcester Centrum w Worcester w stanie Massachusetts. Emisja była przeprowadzana 29 lipca na NBC. Była to dwudziesta druga gala w chronologii cyklu Saturday Night’s Main Event.
Podczas walki Randy Savage-Brutus Beefcake, Zeus pojawił się przy ringu i interweniował w imieniu Savage’a. Hulk Hogan przyszedł pomóc Beefcake’owi, ale nie był w stanie skrzywdzić Zeusa. Wydarzenia z tej walki były jednym z elementów, które pomogły w przygotowaniu głównego wydarzenia SummerSlam.
Saturday Night’s Main Event XXIII
Saturday Night’s Main Event XXIII – gala wrestlingu wyprodukowana przez World Wrestling Federation (WWF). Odbyła się 21 września 1989 w Riverfront Coliseum w Cincinnati w stanie Ohio. Emisja była przeprowadzana 14 października na NBC. Była to dwudziesta trzecia gala w chronologii cyklu Saturday Night’s Main Event.
Saturday Night’s Main Event XXIV
Saturday Night’s Main Event XXIV – gala wrestlingu wyprodukowana przez World Wrestling Federation (WWF). Odbyła się 31 października 1989 w Sunflower State Expocentre w Topece w stanie Kansas. Emisja była przeprowadzana 25 listopada na NBC. Była to dwudziesta czwarta gala w chronologii cyklu Saturday Night’s Main Event.
Saturday Night’s Main Event XXV
Saturday Night’s Main Event XXV – gala wrestlingu wyprodukowana przez World Wrestling Federation (WWF). Odbyła się 3 stycznia 1990 w UTC Arena w Chattanooga w stanie Tennessee. Emisja była przeprowadzana 27 stycznia na NBC. Była to dwudziesta piąta gala w chronologii cyklu Saturday Night’s Main Event.
Saturday Night’s Main Event XXVI
Saturday Night’s Main Event XXVI – gala wrestlingu wyprodukowana przez World Wrestling Federation (WWF). Odbyła się 23 kwietnia 1990 w Frank Erwin Center w Austin w Teksasie. Emisja była przeprowadzana 28 kwietnia na NBC. Była to dwudziesta szósta gala w chronologii cyklu Saturday Night’s Main Event.
Saturday Night’s Main Event XXVII
Saturday Night’s Main Event XXVII – gala wrestlingu wyprodukowana przez World Wrestling Federation (WWF). Odbyła się 16 lipca 1990 w Omaha Civic Auditorium w Omaha w stanie Nebraska. Emisja była przeprowadzana 28 lipca na NBC. Była to dwudziesta siódma gala w chronologii cyklu Saturday Night’s Main Event.
Podczas tego wydarzenia zadebiutował w WWF The Texas Tornado.
Saturday Night’s Main Event XXVIII
Saturday Night’s Main Event XXVIII – gala wrestlingu wyprodukowana przez World Wrestling Federation (WWF). Odbyła się 18 września 1990 w Toledo Sports Arena w Toledo w stanie Ohio. Emisja była przeprowadzana 13 października na NBC. Była to dwudziesta ósma gala w chronologii cyklu Saturday Night’s Main Event.
Podczas walki Randy’ego Savage’a i Dusty’ego Rhodesa, Ted DiBiase zaatakował syna Dusty’ego, Dustina Rhodesa.
Saturday Night’s Main Event XXIX
Saturday Night’s Main Event XXIX – gala wrestlingu wyprodukowana przez World Wrestling Federation (WWF). Odbyła się 15 kwietnia 1991 w Omaha Civic Auditorium w Omaha w stanie Nebraska. Emisja była przeprowadzana 27 kwietnia na NBC. Była to dwudziesta dziewiąta gala w chronologii cyklu Saturday Night’s Main Event.
- Kolejność eliminacji: Paul Roma; Marty Jannetty; The British Bulldog; Tanaka; Jimmy Snuka; Jake Roberts; The Warlord; The Texas Tornado; Jim Duggan; Earthquake; Kato; Hulk Hogan; Tugboat; Hercules; The Big Boss Man; Haku; Shawn Michaels; The Barbarian; Greg Valentine.
Saturday Night’s Main Event XXX
Saturday Night’s Main Event XXX – gala wrestlingu wyprodukowana przez World Wrestling Federation (WWF). Odbyła się 27 stycznia 1992 w Lubbock Municipal Coliseum w Lubbock w Teksasie. Emisja była przeprowadzana 8 lutego na Fox. Była to trzydziesta gala w chronologii cyklu Saturday Night’s Main Event.
Zastrzeżenia przedmeczowe dotyczące walki Roddy’ego Pipera i The Mountie o WWF Intercontinental Championship głosiły, że Bret Hart zmierzy się ze zwycięzcą na WrestleManii VIII.
The Legion of Doom (Road Warrior Hawk i Road Warrior Animal) pierwotnie mieli zmierzyć się z The Beverly Brothers (Blake Beverly i Beau Beverly), jednak zastąpili ich Sgt. Slaughter i Jim Duggan.
Po walce Randy’ego Savage’a i Jake’a Robertsa transmisja zakończyła się wejściem Miss Elizabeth na ring i świętowaniem z Savage’em. Tydzień później podczas Superstars ujawniono, że Roberts przygotowywał się do uderzenia Miss Elizabeth stalowym krzesłem, gdy tylko zeszła za kulisy, ale The Undertaker zapobiegł atakowi i pozwolił Savage’owi uderzyć Robertsa swoim krzesłem.
Saturday Night’s Main Event XXXI
Saturday Night’s Main Event XXXI – gala wrestlingu wyprodukowana przez World Wrestling Federation (WWF). Odbyła się 27 października 1992 w Hulman Center w Terre Haute w stanie Indiana. Emisja była przeprowadzana 14 listopada na Fox. Była to trzydziesta pierwsza gala w chronologii cyklu Saturday Night’s Main Event.
Saturday Night’s Main Event XXXII
Saturday Night’s Main Event XXXII – gala wrestlingu wyprodukowana przez World Wrestling Entertainment (WWE) dla zawodników z brandów Raw i SmackDown!. Odbyła się 18 marca 2006 w Cobo Arena w Detroit w stanie Michigan. Emisja była przeprowadzana na żywo na NBC. Była to trzydziesta druga gala w chronologii cyklu Saturday Night’s Main Event.
Mickie James i Trish Stratus walczyły o WWE Women’s Championship na New Year’s Revolution, a Stratus je zachowała. W kolejnych miesiącach obsesja James na punkcie Stratus wzrosła do tego stopnia, że wyznała Stratus, że jest w niej zakochana. James próbowała pocałować Stratus na Saturday Night’s Main Event XXXII, po tym jak duet pokonał Candice Michelle i Victorię. Po tym, jak została odrzucona, James zaatakowała Stratus i później przyrzekła ją zniszczyć.
Saturday Night’s Main Event XXXIII
Saturday Night’s Main Event XXXIII – gala wrestlingu wyprodukowana przez World Wrestling Entertainment (WWE) dla zawodników z brandów Raw, SmackDown! i ECW. Odbyła się 15 lipca 2006 w American Airlines Center w Dallas w Teksasie. Emisja była przeprowadzana na żywo na NBC. Była to trzydziesta trzecia gala w chronologii cyklu Saturday Night’s Main Event.
Saturday Night’s Main Event XXXIV
Saturday Night’s Main Event XXXIV – gala wrestlingu wyprodukowana przez World Wrestling Entertainment (WWE) dla zawodników z brandów Raw, SmackDown! i ECW. Odbyła się 28 maja 2007 w Air Canada Centre w Toronto w prowincji Ontario w Kanadzie. Emisja była przeprowadzana 2 czerwca na NBC. Była to trzydziesta czwarta gala w chronologii cyklu Saturday Night’s Main Event.
Saturday Night’s Main Event XXXV
Saturday Night’s Main Event XXXV – gala wrestlingu wyprodukowana przez World Wrestling Entertainment (WWE) dla zawodników z brandów Raw, SmackDown! i ECW. Odbyła się 13 sierpnia 2007 w Madison Square Garden w Nowym Jorku w stanie Nowy Jork. Emisja była przeprowadzana 18 sierpnia na NBC. Była to trzydziesta piąta gala w chronologii cyklu Saturday Night’s Main Event.
Saturday Night’s Main Event XXXVI
Saturday Night’s Main Event XXXVI – gala wrestlingu wyprodukowana przez World Wrestling Entertainment (WWE) dla zawodników z brandów Raw, SmackDown! i ECW. Odbyła się 28 lipca 2008 w Verizon Center w Waszyngtonie, D.C.. Emisja była przeprowadzana 2 sierpnia na NBC. Była to trzydziesta szósta gala w chronologii cyklu Saturday Night’s Main Event.
Saturday Night’s Main Event XXXVII
Saturday Night’s Main Event XXXVII – gala wrestlingu wyprodukowana przez WWE dla zawodników z brandów Raw i SmackDown. Odbyła się 14 grudnia 2024 w Nassau Veterans Memorial Coliseum w Uniondale w stanie Nowy Jork. Emisja była przeprowadzana na żywo zarówno na NBC, jak i Peacocku w Stanach Zjednoczonych oraz na YouTube na większości innych rynków międzynarodowych jako 2-godzinny special. Była to trzydziesta siódma gala w chronologii cyklu Saturday Night’s Main Event. W tym specialu odbyła się koronacja pierwszej WWE Women’s United States Championki.
6 grudnia ogłoszono, że WWE Hall of Famer, Jesse „The Body” Ventura, będzie komentatorem wydarzenia[20]. Analityk futbolu akademickiego ESPN, Pat McAfee, również powrócił, aby skomentować wszystkie walki podczas tego samego wydarzenia.
Turniej o WWE Women’s United States Championship
Turniej mający na celu wyłonienie inauguracyjnej Women’s United States Championki rozpoczął się 15 listopada 2024 roku i był rozgrywany podczas odcinków SmackDown. Finał odbył się na Saturday Night’s Main Event 14 grudnia 2024 roku.
Turniej, który ma wyłonić pierwszą w historii WWE Women’s United States Championkę, odbędzie się w dniach 16 listopada – 14 grudnia 2024 roku dla brandu SmackDown.
| Pierwsza runda SmackDown 15 listopada – 6 grudnia 2024 | Półfinały SmackDown 13 grudnia 2024 | Finał Saturday Night’s Main Event 14 grudnia 2024 | |||||||||||
| Bayley | Pin | ||||||||||||
| Candice LeRae | — | ||||||||||||
| B-Fab | 10:02[27] | Bayley | 11:55[28] | ||||||||||
| Chelsea Green | Pin | ||||||||||||
| Bianca Belair | — | ||||||||||||
| Chelsea Green | Pin | ||||||||||||
| Blair Davenport | 10:04[29] | Chelsea Green | Pin | ||||||||||
| Michin | 8:05[21] | ||||||||||||
| Lash Legend[a] | — | ||||||||||||
| Michin | Pin | ||||||||||||
| Piper Niven | 10:34[30] | Michin | Pin | ||||||||||
| Tiffany Stratton | 8:31[28] | ||||||||||||
| Naomi | — | ||||||||||||
| Tiffany Stratton | Pin | ||||||||||||
| Elektra Lopez | 7:32[31] | ||||||||||||
- Uwagi
- Jade Cargill pierwotnie miała wziąć udział w turnieju, ale 22 listopada podczas odcinka SmackDown została zaatakowana za kulisami i wycofana z turnieju[29]. Zastąpiła ją Lash Legend z NXT.
Saturday Night’s Main Event XXXVIII
Saturday Night’s Main Event XXXVIII – gala wrestlingu wyprodukowana przez WWE dla zawodników z brandów Raw i SmackDown. Odbyła się 25 stycznia 2025 w Frost Bank Center w San Antonio w stanie Teksas. Emisja była przeprowadzana na żywo zarówno na NBC, jak i Peacocku w Stanach Zjednoczonych oraz na YouTube na większości innych rynków międzynarodowych. Była to trzydziesta ósma gala w chronologii cyklu Saturday Night’s Main Event. Podczas wydarzenia doszło do podpisania kontraktu (moderowanego przez Shawna Michaelsa, WWE Hall of Famera i rodaka z San Antonio) pomiędzy Codym Rhodesem i Kevinem Owensem na ich nadchodzący pojedynek Ladder match o Undisputed WWE Championship Rhodesa i "Winged Eagle" WWE Championship (które Owens ukradł Rhodesowi podczas poprzedniego Saturday Night’s Main Event) na Royal Rumble[32].
Saturday Night’s Main Event XXXIX
Saturday Night’s Main Event XXXIX – gala wrestlingu wyprodukowana przez WWE dla zawodników z brandów Raw i SmackDown. Odbyła się 24 maja 2025 w Yuengling Center w Tampie w stanie Floryda. Emisja była przeprowadzana na żywo zarówno na NBC, jak i Peacocku w Stanach Zjednoczonych oraz na YouTube na większości innych rynków międzynarodowych.
Saturday Night’s Main Event XL
Saturday Night’s Main Event XL – gala wrestlingu wyprodukowana przez WWE dla zawodników z brandów Raw i SmackDown. Odbyła się 12 lipca 2025 w State Farm Arena w Atlantcie w stanie Georgia. Emisja była przeprowadzana na żywo zarówno na NBC, jak i Peacocku w Stanach Zjednoczonych oraz na YouTube na większości innych rynków międzynarodowych.
Remove ads
Przypisy
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads