Sigfrid Karg-Elert

Sigfrid Karg-Elert (ur. 21 listopada 1877 w Oberndorf am Neckar, zm. 9 kwietnia 1933 w Lipsku^[1][2][3]) – niemiecki kompozytor, organista i teoretyk muzyki.

Sigfrid Karg-Elert

Data i miejsce urodzenia	21 listopada 1877 Oberndorf am Neckar
Data i miejsce śmierci	9 kwietnia 1933 Lipsk
Instrumenty	organy, fisharmonia
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	kompozytor, organista, teoretyk

Życiorys

Jako dziecko był chórzystą w kościele św. Jana w Lipsku^[2]. Następnie studiował w lipskim konserwatorium, gdzie jego nauczycielami byli Salomon Jadassohn, Carl Reinecke, Paul Homeyer i Robert Teichmüller^[1][2]. Od 1919 roku był wykładowcą tej uczelni^[1][2][3]. Koncertował na organach i fisharmonii, pisał też utwory przeznaczone na te instrumenty^[1][2]. W latach 1931–1932 występował w Stanach Zjednoczonych^[2][3].

Opublikował prace Akustische Ton-, Klang- und Funktionsbestimmung (1930) i Polaristische Klang- und Tonalitätslehre (1931)^[2]. Skomponował około 100 utworów na fisharmonię i około 250 na organy^[1][3]. Tworzył kompozycje o różnorodnym charakterze, od tonalnych, polifonicznych i nawiązujących do barokowej improwizacji po czerpiące z nowych trendów w muzyce utwory politonalne i eksperymenty w dziedzinie harmoniki^[1]. Pozostawał pod wpływem twórczości Aleksandra Skriabina i Claude’a Debussy’ego, posługując się impresjonistyczną kolorystyką i tworząc cykle miniatur fortepianowych o poetyckich tytułach^[1]. Jego kompozycje cenili Edvard Grieg^[1][3] i Ferruccio Busoni^[3].