Sirikit

Młodość i rodzina

Urodziła się 12 sierpnia 1932 roku w domu lorda Vongsanuprabhanda, swojego dziadka ze strony matki. Była najstarszą córką i trzecim dzieckiem księcia Nakkhatry Mangkali Kitiyakary, syna księcia Kitiyakary Voralaksany i matki Luang Bua Snidvongs (1909–1999). Jej imię, nadane przez królową Rambai Barni, oznacza „wielkość Kitiyakary”.

Miała troje rodzeństwa: dwóch starszych braci i młodszą siostrę: ^{[ potrzebne źródło ]}

Mama Rajawongse Kalyanakit Kitiyakara (20 września 1929 – 15 maja 1987)
Mama Rajawongse Adulakit Kitiyakara (2 listopada 1930 – 5 maja 2004)
Than Phu Ying Busba Kitiyakara (urodzony 2 sierpnia 1934)

Sirikit była wychowywana przez dziadków ze strony matki przez rok po urodzeniu, ponieważ jej ojciec przebywał w Stanach Zjednoczonych, gdzie pracował jako sekretarz ambasady syjamskiej w Waszyngtonie. Jej matka dołączyła do męża trzy miesiące później. Gdy miała rok, jej rodzice wrócili do Tajlandii. Sirikit mieszkała z rodziną w Pałacu Deves, niedaleko rzeki Chao Phraya w Bangkoku.

Jako dziecko Sirikit często odwiedzała swoją babcię ze strony ojca. W 1933 roku podróżowała z księżniczką Absornsaman Devakulą po podróży króla Prajadhipoka do Songkhli.

Edukacja

W wieku czterech lat Sirikit uczęszczała do przedszkola w Rajini School (czasami nazywanego Queen’s College), gdzie uczyła się w szkole podstawowej. W tym czasie trwała wojna na Pacyfiku. Bangkok był wielokrotnie bombardowany, zwłaszcza linie kolejowe, co czyniło podróżowanie niebezpiecznym. Dlatego przeniosła się do Saint Francis Xavier Convent School, ponieważ znajdowała się ona w pobliżu pałacu. Uczyła się w Saint Francis Xavier od drugiej klasy szkoły podstawowej do wczesnego liceum.

W 1946 roku, po zakończeniu wojny, jej ojciec wyemigrował do Wielkiej Brytanii jako ambasador na dworze św. Jakuba, zabierając ze sobą rodzinę. Sirikit miała wtedy 13 lat i ukończyła szkołę średnią. W Anglii nauczyła się grać na pianinie i biegle władała językiem angielskim i francuskim. Ze względu na pracę ojca jako dyplomaty, rodzina przeprowadziła się do innych krajów, m.in. do Danii i Francji. Podczas pobytu we Francji studiowała w paryskiej akademii muzycznej.

Również we Francji Sirikit poznała króla Bhumibola Adulyadeja, z którym była spokrewniona, ponieważ oboje byli potomkami króla Chulalongkorna (Ramy V). W tym czasie Bhumibol objął tron i studiował w Szwajcarii. Bhumibol i Sirikit (oraz kilku innych studentów) przebywali w Ambasadzie Królestwa Tajlandii w Paryżu. Sirikit towarzyszyła królowi podczas jego wizyt w różnych atrakcjach turystycznych i odkryli, że mają ze sobą wiele wspólnego.

Małżeństwo

4 października 1948 gdy Bhumibol prowadził Fiata Topolino na drodze Genewa – Lozanna, zderzył się z tyłem hamującej ciężarówki 10 km od Lozanny. Odniósł obrażenia pleców i rany na twarzy, które pozbawiły go niemal całkowicie wzroku w jednym oku. Później nosił protezę oczną. Podczas pobytu w szpitalu w Lozannie Sirikit często go odwiedzała. Poznała jego matkę, Księżniczkę Matkę Sangwan, która poprosiła ją o kontynuowanie nauki w pobliżu, aby król mógł ją lepiej poznać. Bhumibol wybrał dla niej szkołę z internatem w Lozannie, Riante Rive. Ciche zaręczyny w Lozannie nastąpiły 19 lipca 1949, a para pobrała się 28 kwietnia 1950 roku, zaledwie tydzień przed jego koronacją. Para królewska miała czworo dzieci, dzięki którym doczekali się dwanaściorga wnucząt i dziewięciorga prawnucząt.

Ślub odbył się w Pałacu Srapathum. Ceremonii przewodniczyła królowa Sri Savarindira, Królowa Babcia. Zarówno król, jak i Sirikit złożyli podpisy w 11. wierszu aktu ślubu. Ponieważ Sirikit nie miała jeszcze 18 lat, jej rodzice również złożyli podpisy w 12. wierszu, bezpośrednio pod jej podpisem. Później otrzymała Order Królewskiego Domu Chakri i została królową. Po ceremonii koronacyjnej 5 maja 1950 roku oboje wrócili do Szwajcarii, aby kontynuować studia, i w 1952 roku wrócili do Bangkoku.

Problemy zdrowotne i śmierć

O świcie 21 lipca 2012 poczuła się niepewnie i zasłabła podczas ćwiczeń w szpitalu Siriraj, gdzie przebywał król Bhumibol Adulyadej. Po wykonaniu rezonansu magnetycznego zespół lekarzy stwierdził u niej udar niedokrwienny mózgu .

Królowa była leczona i powstrzymywała się od publicznych wystąpień, w tym od audiencji udzielonej jej przez męża z okazji 85. urodzin w Ananta Samakhom Hall 5 grudnia 2012.

29 listopada 2016 pałac ogłosił, że królowa została wypisana ze szpitala i powróciła do Chitralada Royal Villa w celu rekonwalescencji.

Zmarła w Szpitalu Pamięci Króla Chulalongkorna o godzinie 21:21 czasu wschodnioamerykańskiego (14:21 UTC ) 24 października 2025 r., kiedy Biuro Dworu Królewskiego Tajlandii poinformowało o jej śmierci z powodu powikłań po sepsy krwi w ostatnich latach. Królowa Sirikit pozostawiła po sobie czworo dzieci, dwanaścioro wnucząt i dziewięcioro prawnucząt^[4].

Życiorys

Młodość i rodzina

Edukacja

Małżeństwo

Problemy zdrowotne i śmierć

Odznaczenia

Przypisy

Wikiwand - on