Skawce

Skawce – wieś w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie wadowickim, w gminie Mucharz^[4][3].

Skawce

wieś
Nieistniejąca stacja kolejowa Skawce
Państwo	Polska
Województwo	małopolskie
Powiat	wadowicki
Gmina	Mucharz
Liczba ludności (2006)	458[1]
Strefa numeracyjna	33
Kod pocztowy	34-106[2]
Tablice rejestracyjne	KWA
SIMC	0063070
Położenie na mapie gminy Mucharz Skawce
Położenie na mapie Polski Skawce
Położenie na mapie województwa małopolskiego Skawce
Położenie na mapie powiatu wadowickiego Skawce
49°48′04″N 19°33′55″E[3]

Wieś leży na lewym brzegu zalewu Jezioro Mucharskie między południowo-wschodnimi stokami Beskidu Małego (Tarnawska Góra), a Beskidem Makowskim od wschodu.

Wieś Skawce składała się z zasadniczej części o nazwie Skawce (49°48′00″N 19°35′14″E), leżącej nad rzeką Skawą przy drodze Wadowice – Sucha Beskidzka i linii kolejowej, oraz kilku części położonych wyżej. Zasadnicza część wsi została wysiedlona i zalana wodą Jeziora Mucharskiego, pozostała część nadal jest wsią o nazwie Skawce.

Integralne części wsi Skawce^[4]

SIMC	Nazwa	Rodzaj
0063087	Bieńkówka	część wsi
0063093	Borowina	część wsi
0063101	Podgórki (Pogaje)	część wsi
	Bochenkowa Dolina	część wsi, niestandaryzowana

Historia

Skawce powstały najwcześniej w połowie XIV wieku, kiedy zakładaniem wsi na prawie niemieckim w lasach nadanych mu w 1333 w okolicy Zembrzyc przez księcia oświęcimskiego Jana Scholastyka zajmował się Żegota z Bieńkowic. Po raz pierwszy wzmiankowane w 1422 roku^[5]. Nazwę miejscowości w zlatynizowanej staropolskiej formie Skawcze villa wymienia w latach 1470–1480 Jan Długosz w księdze Liber beneficiorum dioecesis Cracoviensis^[6]. Skawce należały wówczas do starostwa niegrodowego barwałdzkiego, w I połowie XVI wieku stanowiły niezupełnie zgodną z prawem własność Jana Komorowskiego z Żywca.

W okresie egzekucji praw, w 1563 roku zmuszony on był zrzec się Skawiec i uznać je za przynależne do starostwa barwałdzkiego. Jednak w 1664 r. Skawce należą już do księdza Sokołowskiego, a później do rozbiorów są własnością prepozytury (probostwa) św. Floriana w Krakowie. W 1782 r. Skawce skonfiskowane zostały przez Austriaków jako dobra kościelne i sprzedane w licytacji.

W XIX w. właścicielem był Żyd Alojzy Schanzer, później Henryk Schanzer, pod koniec XIX w. należały one do właścicielki Zembrzyc Teofili Znamięckiej.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bielskiego.

25 października 2016 r. zamknięto drogę łączącą Mucharz z Zagórzem, jeden z ostatnich elementów pozostałych na dnie przyszłego zbiornika. Rozpoczęto fizyczną likwidację trasy, łącznie z dawnym mostem kolejowym nad Skawą. Zakończenie tych prac umożliwiło zalewanie zbiornika^[7].

Zabytki

W Skawcach znajdowała się zabytkowa kapliczka ku czci NMP z 1903 r., w związku z zalaniem wsi przez jezioro Mucharskie została przeniesiona, gruntownie odnowiona na nowym miejscu na Borowinie 20 maja 2012 roku^{[potrzebny przypis]}.