Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Spółgłoska zwarta nagłośniowa
rodzaj dźwięku spółgłoskowego Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Spółgłoska zwarta nagłośniowa – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych. W międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA oznaczana jest symbolem: [ʡ]
Remove ads
Artykulacja
W czasie artykulacji podstawowego wariantu [ʡ]:
- modulowany jest prąd powietrza wydychanego z płuc, czyli jest to spółgłoska płucna egresywna
- tylna część podniebienia miękkiego zamyka dostęp do jamy nosowej, powietrze uchodzi przez jamę ustną (spółgłoska ustna)
- prąd powietrza w jamie ustnej przepływa ponad całym językiem lub przynajmniej uchodzi wzdłuż środkowej linii języka (spółgłoska środkowa)
- jest to spółgłoska nagłośniowa – fałdy nalewkowo-nagłośniowe zbliżają się do nagłośni.
- dochodzi do całkowitego zablokowania przepływu powietrza przez jamę ustną i nosową, a następnie do przerwania utworzonej blokady i wybuchu (plozji) – jest to spółgłoska zwarta.
- dźwięczność nie jest określona, ale zwykle wiązadła głosowe nie drgają, czyli spółgłoska ta jest bezdźwięczna. Wariant dźwięczny może stać się spółgłoską uderzeniową nagłośniową.
Remove ads
Przykłady
Głoska ta jest obca językom indoeuropejskim. Występuje w:
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads