Spostrzeganie

Postrzeganie, spostrzeganie, percepcja – odbieranie bodźców wzrokowych, słuchowych, czy czuciowych, które poddawane są obróbce i syntezie w poszczególnych częściach mózgu. Jest pierwszym etapem przetwarzania informacji, które odbierane są przez narządy zmysłów. Proces postrzegania rozpoczyna akt spostrzegania.

Tabela percepcji kolorów

Skomplikowane układy bodźców odzwierciedlają fragment otaczającej rzeczywistości odbieranej przez doświadczającego (spostrzegającego) w określonym momencie.

Organizm człowieka może spostrzegać następujące cechy bodźców:

• typ energii (temperatura, dźwięk)
• lokalizacja w przestrzeni;
• natężenie.

Podejście informacyjne

W podejściu informacyjnym^[1] spostrzeganie jest procesem kategoryzacji, w którym na podstawie rozpoznanych cech przedmiotu wnioskuje się czym on jest.

Jego cechy to:

• kategorialność – istnieją reguły na podstawie których rzeczy i zjawiska są klasyfikowane jako równoważne,
• decyzyjność – wnioskowanie i przydzielenie do kategorii poprzez wykluczanie kolejnych hipotez,
• reprezentacyjność – istnienie w umyśle odbicia świata – mapy poznawczej.

Przebieg procesu

1. prymitywna kategoryzacja – wyodrębnienie figury z tła,
2. poszukiwanie wskazówek – szukanie cech, postawienie hipotezy,
3. sprawdzenie dla potwierdzenia,
4. zakończenie potwierdzania – nabycie poczucia pewności.

Spostrzeganie nie zależy od gotowości percepcyjnej.

Podejście ekologiczne

W podejściu ekologicznym^[2] jego funkcja to rejestrowanie tego co niezmienne (np. obiektywnego kształtu, a nie widoku przedmiotu z danej perspektywy).

Zobacz też

• percepcja