Stanisław Libicki

Stanisław Emilian Henryk Libicki (ur. 8 maja 1856^[1][2] w Serokomli, zm. 18 stycznia 1933 w Warszawie) – polski działacz narodowy, prezes Towarzystwa Kredytowego w Warszawie.

Stanisław Libicki

Data i miejsce urodzenia	14 listopada 1853 Serokomla
Data i miejsce śmierci	18 stycznia 1933 Warszawa
Zawód, zajęcie	prawnik publicysta
Rodzice	Aleksander Kazimierz i Marianna Wujcicka/Wójtowicz
Dzieci	Janusz Libicki
Odznaczenia

Życiorys

Pochodził z rodziny szlacheckiej, pieczętującej się h. Jelita. Syn Aleksandra Kazimierza (ur. 1807) i Marianny Wójcickiej, a zgodnie z aktem ślubu - Wójtowicz^[3]

Od 1897 redaktor warszawskiego „Kuryera Codziennego”. W 1905 współzałożyciel Towarzystwa Polskiej Macierzy Szkolnej^[4]. 1905–1908 był członkiem Ligi Narodowej^[5].

Stanisław Libicki (1897)

W 1905 został zesłany na Syberię. Był pracownikiem Rady Departamentu Skarbu Tymczasowej Rady Stanu^[6]. W 1918 wybrany członkiem Rady Stanu^[7].

Prezes Komisji Organizacyjnej Instytutu im. Henryka Sienkiewicza, w 1922 inicjator powołanego w 1924 Głównego Komitet Sprowadzenia Zwłok Henryka Sienkiewicza^[8].

Został pochowany na Starych Powązkach w Warszawie (kwatera 163-4-19,20)^[9].

Dwukrotnie żonaty. Był mężem Olimpii z Hinterhoffów (zm. 1891) i Ksawery Julii z Antoniewskich h. Leliwa (1870–1938). Miał trzech synów i trzy córki, m.in. Konrada, podpułkownika Wojska Polskiego i Janusza (prawnika, zastępcy profesora Uniwersytetu Poznańskiego, zamordowanego w Katyniu). Wnukami Stanisława Libickiego są Jacek Libicki i Marcin Libicki (polityk konserwatywny, były eurodeputowany), prawnukiem - Jan Filip Libicki (także polityk konserwatywny, senator z ramienia PSL).

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (3 maja 1928)^[10][11]
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2 maja 1923)^[12][13]

Tablica w mauzoleum Strzałków i Libickich w Radzewicach

Grób Libickich na Starych Powązkach w Warszawie

Publikacje

• O wydawaniu praw i ustrój instytucyj prawodawczych rossyjskich, Warszawa 1890.