Stenoria

Morfologia

Głowę w widoku grzbietowym cechuje poprzeczna warga górna i nieco dłuższe i szersze niż jedno oko skronie^[1]. Czułki są długie, sięgające za środek długości ciała, nitkowate, ku szczytom coraz cieńsze^[2]^[1]. Żuwaczki nie są równolegle ku przodowi wydłużone. Głaszczki szczękowe są niepowiększone i mają ostatni człon o kształcie innym niż siekierowaty czy trójkątny. Długość przedplecza nie przekracza jego szerokości^[1]. Pokrywy są rozwarte, rozchodząc się już tuż za nasadami, ku tyłowi zwężone klinowato, po bokach lekko wycięte, na szczytach tępo zaokrąglone^[2]^[1]. U obu płci pokrywy są nieskrócone. Odnóża są długie i cienkie^[1]. Tylna para cechuje się goleniami o wewnętrznej ostrodze wierzchołkowej prostej, a zewnętrznej lekko pogrubionej i na szczycie ściętej^[1] lub jednakowo co wewnętrzna grubej^[2]. Pazurki stóp mają strony wewnętrzne uzbrojone w ząbki^[2]. Genitalia samca mają opatrzony haczykami edeagus i nierozdzielone u szczytu paramery^[1].

Remove ads

Rozprzestrzenienie

Przedstawiciele rodzaju zamieszkują wyłącznie krainę palearktyczną^[2]. W Europie stwierdzono cztery gatunki^[3]. W Polsce notowana była w XIX wieku i na początku XX wieku S. analis, ale brak jest doniesień z późniejszych lat^[4] i współcześnie uznaje się ją za prawdopodobnie wymarłą w tym kraju^[5]. Z kolei S. apicalis wykazana została z Polski w XIX stuleciu błędnie^[2]^[4].

Taksonomia

Podsumowanie

Perspektywa

Takson ten wprowadził w 1857 roku Étienne Mulsant. Gatunkiem typowym wyznaczono Sitaris apicalis^[3].

Do rodzaju należy 29 opisanych gatunków^[3]:

podrodzaj: Stenoria (Gineremia) Pardo Alcaide, 1961
- Stenoria saharica Pardo Alcaide, 1961
podrodzaj: Stenoria (Stenoria) Mulsant, 1857
- Stenoria analis Schaum, 1859
- Stenoria acutipennis Fairmaire, 1881
- Stenoria antoinei Pardo Alcaide, 1953
- Stenoria apicalis Latreille, 1804
- Stenoria canariensis Pic, 1902
- Stenoria erevanensis Iablokoff-Khnzorian, 1958
- Stenoria erythromelas Semenov, 1893
- Stenoria falcipennis Semenov, 1893
- Stenoria fasciata Faldermann, 1835
- Stenoria grandiceps Semenov, 1893
- Stenoria hauseri Escherich, 1904
- Stenoria intermedia Dokhtouroff, 1889
- Stenoria klapperichi Kaszab, 1958
- Stenoria komarowi Dokhtouroff, 1889
- Stenoria kraatziana Semenov, 1900
- Stenoria laterimaculata Reitter, 1898
- Stenoria longipennis Pic, 1933
- Stenoria muiri Kaszab, 1956
- Stenoria nigricollis Semenov, 1893
- Stenoria plagiata Escalera, 1914
- Stenoria richteri Kaszab, 1959
- Stenoria sokolowi Semenov, 1900
- Stenoria steppensis Kaszab, 1966
- Stenoria testaceicornis Pic, 1939
- Stenoria thakkola Schawaller, 1996
- Stenoria tibetana Escherich, 1904
- Stenoria tibialis Motschulsky, 1872
- Stenoria tristis Escherich, 1897

Morfologia

Rozprzestrzenienie

Taksonomia

Przypisy

Wikiwand - on