Stephan Embacher

Stephan Embacher (ur. 12 stycznia 2006) – austriacki skoczek narciarski, reprezentant klubu Kitzbüheler SC. Indywidualny mistrz świata juniorów z 2024 i 2025, wielokrotny drużynowy medalista mistrzostw świata juniorów (2023–2025). Indywidualny i drużynowy złoty medalista zimowego olimpijskiego festiwalu młodzieży Europy (2023).

Stephan Embacher

Data urodzenia	12 stycznia 2006
Klub	Kitzbüheler SC
Debiut w PŚ	3 stycznia 2024 w Innsbrucku (13. miejsce)
Pierwsze punkty w PŚ	3 stycznia 2024 w Innsbrucku (13. miejsce)
Pierwsze podium w PŚ	26 listopada 2025 w Falun (2. miejsce)
Rekord życiowy	211,5 m na Letalnicy w Planicy (27 marca 2025)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Austria Mistrzostwa świata juniorów złoto Whistler 2023 drużynowo złoto Planica 2024 indywidualnie złoto Planica 2024 drużynowo złoto Planica 2024 druż. miesz. złoto Lake Placid 2025 indywidualnie złoto Lake Placid 2025 drużynowo brąz Lake Placid 2025 druż. miesz. Olimpijski festiwal młodzieży Europy złoto Planica 2023 indywidualnie złoto Planica 2023 drużynowo
Inne nagrody
Alpen Cup 1. miejsce 2022/2023

Przebieg kariery

Sezon 2021/2022

We wrześniu 2021 zadebiutował w Alpen Cupie, zajmując 22. i 28. miejsce w Libercu^[1]. W lutym 2022 zdobył złoty medal drużynowo oraz srebrny indywidualnie w zawodach OPA Games w Predazzo^[2]. W tym samym miesiącu w Villach po raz pierwszy wystartował w cyklu FIS Cup, zajmując dwukrotnie lokaty na początku czwartej dziesiątki^[1].

Sezon 2022/2023

Pierwsze punkty FIS Cupu zdobył 20 sierpnia 2022 po zajęciu 13. pozycji w Szczyrku. Wystartował na Zimowym Olimpijskim Festiwalu Młodzieży Europy 2023, na którym zdobył złoty medal indywidualnie oraz drużynowo. Wystąpił też na Mistrzostwach Świata Juniorów 2023 w Whistler, na których zajął 6. miejsce indywidualnie, 5. w mikście oraz zdobył złoty medal w drużynie męskiej. W marcu 2023 zadebiutował w Pucharze Kontynentalnym, zajmując 5. i 13. lokatę w Lahti^[3]. W Alpen Cupie 2022/2023 siedmiokrotnie stawał na podium, w tym dwa razy na najwyższym stopniu. Zwyciężył w klasyfikacji generalnej cyklu^[4].

Sezon 2023/2024

30 września 2023 po raz pierwszy wystartował w Letnim Grand Prix, kończąc zawody w Hinzenbach na 46. pozycji^[5].

W grudniu 2023 stawał na podium w zawodach FIS Cupu, zajmując 2. i 1. miejsce w Kanderstegu, a następnie w Pucharze Kontynentalnym, gdzie najpierw konkurs w Ruce 15 grudnia ukończył na 3. pozycji, a następnie w Engelbergu 27 i 28 grudnia był kolejno 2. i 1. Po tych występach został powołany na zawody Pucharu Świata. 3 stycznia 2024 w swoim debiucie w tym cyklu zdobył punkty, plasując się na 13. miejscu zawodów w Innsbrucku zaliczanych do 72. Turnieju Czterech Skoczni. 21 stycznia powtórzył ten wynik w konkursie w Zakopanem^[5].

W lutym na Mistrzostwach Świata Juniorów 2024 zdobył złote medale we wszystkich trzech występach – indywidualnie, w drużynie męskiej i w zespole mieszanym. W marcu 2024 podczas zawodów Pucharu Świata w Lahti zajął 10. i 13. lokatę w zmaganiach indywidualnych oraz stanął na podium konkursu drużynowego, który Austriacy ukończyli na 2. pozycji. Następnie na tej samej skoczni zajął 3. miejsce w Pucharze Kontynentalnym^[5].

Sezon 2024/2025

28 września 2024 zdobył pierwsze punkty Letniego Grand Prix, zajmując 7. pozycję w Hinzenbach. Otwierające sezon 2024/2025 Pucharu Świata zawody w Lillehammer ukończył na 21. miejscu. W kolejnych konkursach cyklu, rozgrywanych od listopada do stycznia, jeszcze sześciokrotnie zdobył punkty, za każdym razem za lokaty w trzeciej dziesiątce^[6]. Na Mistrzostwach Świata Juniorów 2025 obronił tytuł mistrzowski w zawodach indywidualnych, zostając drugim w historii, po Janne Ahonenie, skoczkiem z takim osiągnięciem^[7]. Złoty medal wywalczył również w drużynie męskiej, a w zespole mieszanym zdobył brąz. W marcu 2025 jeszcze dwukrotnie zdobył punkty Pucharu Świata. 13 marca w konkursie Raw Air 2025 w Oslo zajął najwyższą w sezonie, 11. pozycję^[6].

Sezon 2025/2026

26 listopada 2025 po raz pierwszy stanął na podium indywidualnych zawodów Pucharu Świata, zajmując 2. miejsce w Falun^[8]. 21 grudnia 2025 podczas konkursu na Gross-Titlis-Schanze w Engelbergu ustanowił nowy rekord skoczni wynoszący 145 m^[9].

Mistrzostwa świata juniorów

Indywidualnie

2023 Whistler	–	6. miejsce
2024 Planica	–	złoty medal
2025 Lake Placid	–	złoty medal

Drużynowo

2023 Whistler	–	złoty medal[a], 5. miejsce (drużyna mieszana)[b]
2024 Planica	–	złoty medal[c], złoty medal (drużyna mieszana)[d]
2025 Lake Placid	–	złoty medal[e], brązowy medal (drużyna mieszana)[f]

Starty S. Embachera na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
6.	2 lutego	2023	Whistler	Whistler Olympic Park	K-95	HS-104	indywid.	94,0 m	97,0 m	249,8 pkt	8,1 pkt	Vilho Palosaari
1.	4 lutego	2023	Whistler	Whistler Olympic Park	K-95	HS-104	druż.[a]	102,0 m	98,0 m	972,5 pkt (253,0 pkt)	–
5.	5 lutego	2023	Whistler	Whistler Olympic Park	K-95	HS-104	druż. miesz[b].	93,5 m	101,5 m	857,4 pkt (234,5 pkt)	62,8 pkt	Słowenia
1.	8 lutego	2024	Planica	Srednja skakalnica	K-95	HS-102	indywid.	97,0 m	103,5 m	266,7 pkt	–
1.	10 lutego	2024	Planica	Srednja skakalnica	K-95	HS-102	druż.[c]	93,0 m	98,0 m	934,3 pkt (237,3 pkt)	–
1.	11 lutego	2024	Planica	Srednja skakalnica	K-95	HS-102	druż. miesz[d].	99,0 m	97,5 m	930,2 pkt (267,4 pkt)	–
1.	12 lutego	2025	Lake Placid	MacKenzie Intervale	K-90	HS-100	indywid.	95,5 m	96,0 m	258,1 pkt	–
1.	14 lutego	2025	Lake Placid	MacKenzie Intervale	K-90	HS-100	druż.[e]	92,0 m	97,5 m	932,5 pkt (262,0 pkt)	–
3.	15 lutego	2025	Lake Placid	MacKenzie Intervale	K-90	HS-100	druż. miesz[f].	95,0 m	100,0 m	834,7 pkt (239,3 pkt)	85,1 pkt	Słowenia

Zimowy olimpijski festiwal młodzieży Europy

Indywidualnie

2023 Friuli-Wenecja Julijska/ Planica[g]

–

złoty medal

Drużynowo

2023 Friuli-Wenecja Julijska/ Planica[g]

–

złoty medal[h]

Starty S. Embachera na zimowym olimpijskim festiwalu młodzieży Europy – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
1.	23 stycznia	2023	Planica	Srednja skakalnica	K-95	HS-102	indywid.	99,0 m	101,0 m	268,8 pkt	–
1.	25 stycznia	2023	Planica	Srednja skakalnica	K-95	HS-102	druż.[h]	97,0 m	96,5 m	976,5 pkt (253,5 pkt)	–

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[10]
2023/2024	39.
2024/2025	42.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

stan na 21 grudnia 2025

Źródło[11][2]
Sezon 2023/2024
																																punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	13	-	34	13	-	-	-	-	-	-	-	-	10	13	-	-	-	-	-	-	-	-	86
Sezon 2024/2025
																													punkty
21	27	44	29	28	46	-	-	23	40	39	33	36	22	29	q	q	-	-	-	-	-	-	11	31	32	21	37	-	72
Sezon 2025/2026
																													punkty
11	9	4	2	25	8	32	13	8	46	8																			297
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

stan po zakończeniu sezonu 2024/2025

Źródło[11][2]
Sezon 2023/2024
				-	-	-	-	2	-
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8 (Duety: 1 2 3 4-12 poniżej 12)  -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Skoczni

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[2]
2023/2024	50.
2024/2025	31.

Raw Air

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[10]
2025	32.

Planica 7

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[2]
2025	46.

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[12]
2024	42.
2025	17.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	14 września	2025	Râșnov	Trambulina Valea Cărbunării	K-90	HS-97	95,5 m	91,0 m	235,6 pkt	3.	1,9 pkt	Sakutarō Kobayashi

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

stan po zakończeniu LGP 2025

Źródło[11][2]
2023
									punkty
-	-	-	-	-	-	46	-	-	0
2024
									punkty
41	45	-	-	-	-	7	19	44	48
2025
											punkty
-	-	-	-	21	3	41	24	8	5	-	154
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[2]
2022/2023	54.
2023/2024	19.
2024/2025	45.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Źródło[11][2]
Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	28 grudnia	2023	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-140	141,0 m	136,0 m	280,6 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Źródło[11][2]
Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	15 grudnia	2023	Ruka	Rukatunturi	K-120	HS-142	137,5 m	145,5 m	297,5 pkt	3.	5,1 pkt	Benjamin Østvold
2.	27 grudnia	2023	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-140	140,0 m	134,0 m	309,5 pkt	2.	1,9 pkt	Anders Håre
3.	28 grudnia	2023	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-140	141,0 m	136,0 m	280,6 pkt	1.	–
4.	10 marca	2024	Lahti	Salpausselkä	K-116	HS-130	128,0 m	125,5 m	273,3 pkt	3.	17,1 pkt	Markus Eisenbichler

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

stan po zakończeniu sezonu 2024/2025

Źródło[11][2]
Sezon 2022/2023
																									punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	5	13	65
Sezon 2023/2024
																											punkty
-	-	3	16	2	1	14	26	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	10	3	-	-	364
Sezon 2024/2025
																							punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	16	9	20	8	-	-	-	-	87
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[2]
2023	26.

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

stan po zakończeniu LPK 2025

Źródło[11][2]
2023
									punkty
31	19	15	7	-	-	-	-	-	64
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

FIS Cup

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[13]
2022/2023	104.
2023/2024	22.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie

Źródło[11][2]
Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	10 grudnia	2023	Kandersteg	Lötschberg-Schanze	K-95	HS-106	101,0 m	106,0 m	309,8 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie

Źródło[11][2]
Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	9 grudnia	2023	Kandersteg	Lötschberg-Schanze	K-95	HS-106	96,0 m	–	138,4 pkt	2.	1,7 pkt	Marco Wörgötter
2.	10 grudnia	2023	Kandersteg	Lötschberg-Schanze	K-95	HS-106	101,0 m	106,0 m	309,8 pkt	1.	–

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu

stan po zakończeniu sezonu 2024/2025

Źródło[11][2]
Sezon 2021/2022
																							punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	32	31	-	-	0
Sezon 2022/2023
																				punkty
-	-	13	44	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	20
Sezon 2023/2024
																				punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	2	1	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	180
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Uwagi

1. Skład zespołu: Julijan Smid, Louis Obersteiner, Stephan Embacher i Jonas Schuster
2. Skład zespołu: Julia Mühlbacher, Stephan Embacher, Meghann Wadsak i Jonas Schuster
3. Skład zespołu: Simon Steinberger, Fabian Held, Johannes Pölz i Stephan Embacher
4. Skład zespołu: Julia Mühlbacher, Johannes Pölz, Sahra Schuller i Stephan Embacher
5. Skład zespołu: Simon Steinberger, Lukas Haagen, Nikolaus Humml i Stephan Embacher
6. Skład zespołu: Sara Pokorny, Stephan Embacher, Meghann Wadsak i Simon Steinberger
7. Gospodarzem Zimowego Olimpijskiego Festiwalu Młodzieży Europy 2023 był region Friuli-Wenecja Julijska, jednak konkursy skoków narciarskich rozegrano w Planicy.
8. Skład zespołu: Johannes Pölz, Simon Steinberger, Jakob Steinberger i Stephan Embacher