Steve Redgrave

Sir Stephen Geoffrey Redgrave (ur. 23 marca 1962 w Marlow) – brytyjski wioślarz, wielokrotny medalista igrzysk olimpijskich i mistrzostw świata. Jeden z najbardziej utytułowanych wioślarzy w historii^[1].

Steve Redgrave

Steve Redgrave, 2011
Data i miejsce urodzenia	23 marca 1962 Marlow
Wzrost	193 cm
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Wielka Brytania Igrzyska olimpijskie złoto Los Angeles 1984 wioślarstwo (czwórka ze sternikiem) złoto Seul 1988 wioślarstwo (dwójka bez sternika) złoto Barcelona 1992 wioślarstwo (dwójka bez sternika) złoto Atlanta 1996 wioślarstwo (dwójka bez sternika) złoto Sydney 2000 wioślarstwo (czwórka bez sternika) brąz Seul 1988 wioślarstwo (dwójka ze sternikiem) Mistrzostwa świata złoto Nottingham 1986 dwójka ze sternikiem złoto Kopenhaga 1987 dwójka bez sternika złoto Wiedeń 1991 dwójka bez sternika złoto Račice 1993 dwójka bez sternika złoto Indianapolis 1994 dwójka bez sternika złoto Tampere 1995 dwójka bez sternika złoto Aiguebelette 1997 czwórka bez sternika złoto Kolonia 1998 czwórka bez sternika złoto St. Catherines 1999 czwórka bez sternika srebro Kopenhaga 1987 dwójka ze sternikiem srebro Bled 1989 dwójka bez sternika brąz Tasmania 1990 dwójka bez sternika Reprezentacja  Anglia Igrzyska Wspólnoty Narodów złoto Edynburg 1986 wioślarstwo (jedynka) złoto Edynburg 1986 wioślarstwo (dwójka bez sternika) złoto Edynburg 1986 wioślarstwo (czwórka ze sternikiem)
Odznaczenia

Kariera

W 1980 zdobył srebrny medal w dwójkach podwójnych na mistrzostwach świata juniorów w Hazewinkel^[2].

Wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Los Angeles w 1984, gdzie osada Wielkiej Brytanii w składzie: Martin Cross, Richard Budgett, Andy Holmes, Steve Redgrave i Adrian Ellison (sternik) zdobyła złoty medal w czwórkach ze sternikiem. W finale A Brytyjczycy o 1,64 sekundy wyprzedzili osadę USA i o 5,04 sekundy osadę Nowej Zelandii^[3]. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Seulu wspólnie z Holmesem wywalczył złoty medal w dwójkach bez sternika^[4]. Na tych samych igrzyskach Holmes, Redgrave i Patrick Sweeney zajęli trzecie miejsce w dwójkach ze sternikiem. W finale uplasowali się o 3,26 sekundy za Włochami i o 1,32 sekundy za osadą NRD^[5]. Kolejny złoty medal wywalczył na igrzyskach olimpijskich w Barcelonie w 1992, gdzie razem z Matthew Pinsentem zwyciężył w dwójkach bez sternika. Brytyjczycy wygrali wszystkie swoje wyścigi, w finale A wyraźnie wyprzedzili rywali: o 4,96 sekundy Niemców i o 5,71 sekundy Słoweńców^[6]. Redgrave i Pinsent obronili tytuł mistrzów olimpijskich na igrzyskach w Atlancie w 1996, tym razem pokonując w finale osadę Australii o 0,93 sekundy i Francji o 2,06 sekundy^[7]. Brał także udział w igrzyskach olimpijskich w Sydney w 2000, wspólnie z Jamesem Cracknellem, Timem Fosterem i Matthew Pinsentem zwyciężając w czwórkach bez sternika. Osada Wielkiej Brytanii o 0,38 sekundy wyprzedziła Włochów i 1,37 sekundy Australijczyków^[8].

W dwójkach ze sternikiem zdobył także złoto medale na mistrzostwach świata w Nottingham (1986) i srebro na mistrzostwach świata w Kopenhadze (1987). W onu przypadkach partnerowali mu Andy Holmes i Patrick Sweeney^[9]. Wielokrotnie zdobywał medale w dwójkach bez sternika: złoto na mistrzostwach świata w Kopenhadze (1987), mistrzostwach świata w Wiedniu (1991), mistrzostwach świata w Račicach (1993), mistrzostwach świata w Indianapolis (1994) i mistrzostwach świata w Tampere (1995), srebro na mistrzostwach świata w Bledzie (1989) i brąz na mistrzostwach świata w Tasmanii (1990)^[10]. Trzykrotnie zwyciężał również w czwórkach bez sternika: na mistrzostwach świata w Aiguebelette (1997), mistrzostwach świata w Kolonii (1998) i mistrzostwach świata w St. Catherines (1999)^[11].

Zdobywał także złote medale w jedynkach, dwójkach bez sternika i czwórkach ze sternikiem na igrzysk Wspólnoty Narodów w Edynburgu w 1986^[12].

Podczas ceremonii otwarcia igrzysk w latach 1992, 1996 i 2000 był chorążym reprezentacji Wielkiej Brytanii^[13][14][15]. Ponadto podczas ceremonii otwarcia igrzysk olimpijskich w Londynie w 2012 był członkiem sztafety ze zniczem olimpijskim^[16].

Ponadto uprawiał też golfa i bobsleje, w 1990 zdobył mistrzostwo kraju. W 2006 ukończył Maraton w Londynie, jednocześnie zbierając 1 800 000 funtów na cele charytatywne.^[17]

Za swoje sportowe osiągnięcia otrzymał w 2001 tytuł szlachecki. W 1987 został Kawalerem Orderu Imperium Brytyjskiego, a w 1997 Komandorem.^[18] W 2001 otrzymał także Medal Thomasa Kellera^[19], Laureus Lifetime Achievement Award^[20] i srebrny Order Olimpijski^[21].

Jego żona, Ann Callaway, także uprawiała wioślarstwo^[22].