Szymon Srebrnik

Szymon Srebrnik (ur. 10 kwietnia 1930 w Łodzi, zm. 16 sierpnia 2006 w Izraelu) – jedna z sześciu^[1] osób, które przeżyły obóz zagłady w Chełmnie nad Nerem i dożyły końca wojny^[2].

Szymon Srebrnik

Srebrnik podczas procesu Adolfa Eichmanna
Data i miejsce urodzenia	10 kwietnia 1930 Łódź
Data śmierci	16 sierpnia 2006

Życiorys

Syn Lai i Dawida^[3]. Jego rodzice zginęli w 1943 roku – ojciec w getcie, a matka w obozie w Chełmnie^[4].

Do marca 1944 roku przebywał w getcie w Łodzi, skąd trafił do obozu zagłady w Chełmnie^[3]. Początkowo pracował w „komandzie domowym”, odpowiedzialnym za sortowanie ubrań i przedmiotów pozostawionych przez ofiary^[3][5]. Przez pewien czas był także pomocnikiem Mordechaja Żurawskiego podczas jego pracy w kuchni^[5]. Wśród sortowanych przez niego przedmiotów osobistych ofiar miał odnaleźć dokumenty należące do jego matki^[6]. Następnie pracował w tzw. „komandzie leśnym” w Lesie Rzuchowskim, odpowiedzialnym za pozbywanie się ciał ofiar obozu^[4]. Odpowiadał m.in. za wyciąganie złotych zębów ofiar^[6].

Srebrnik zajmował się wyrzucaniem z łódki do Neru resztek kości, których nie udało się spalić na terenie obozu^{[potrzebny przypis]}. Przed wkroczeniem wojsk radzieckich Niemcy likwidowali wszystkich więźniów, Srebrnik został postrzelony w głowę, ale przeżył. Według własnych zeznań odczołgał się od miejsca egzekucji i następnie ukrył się w stodole należącej do chłopa, Wieczorka^[3]. Leczony był następnie przez lekarza Armii Czerwonej^[6].

W 1945 roku zeznawał w śledztwie Władysława Bednarza w sprawie funkcjonowania obozu w Chełmnie^[7]. Dzięki organizacji Bricha trafił do obozu dla przesiedleńców w Austrii, gdzie spotkał Szewacha Weissa. Następnie przez Włochy przedostał się do Palestyny^[6].

Po powstaniu Izraela służył w Korpusie Łączności Sił Obronnych Izraela^[6] i wziął udział w czterech wojnach^[4]. W Izraelu urodziły mu się dwie córki^[5][6].

Zmarł 16 sierpnia 2006 roku, został pochowany na cmentarzu w Nes Cijjona^[8].

Wywiad ze Srebrnikiem ukazał się w filmie dokumentalnym Shoah Claude'a Lanzmanna. Podczas kręcenia filmu Srebrnik spotkał się z chłopem, u którego ukrywał się po likwidacji obozu, który przekazał mu kajdany, którymi w 1945 roku skuty był Srebrnik^[6].