Tachygerris

Tachygerris – rodzaj nawodnych pluskwiaków różnoskrzydłych z rodziny nartnikowatych i podrodziny Gerrinae.

Tachygerris[1]
Drake, 1957
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	pluskwiaki
Podrząd	pluskwiaki różnoskrzydłe
Infrarząd	pluskwiaki półwodne
Nadrodzina	Gerroidea
Rodzina	nartnikowate
Podrodzina	Gerrinae
Plemię	Tachygerrini
Rodzaj	Tachygerris
Typ nomenklatoryczny
Tenagogonus adamnsoni Drake, 1942
Synonimy
Tenagogonus Stål, 1855 Tachygonus Drake, 1957

Morfologia

Pluskwiaki te osiągają zwykle między 0,5 a 1 cm długości ciała^[2][3]. Czułki ich cechują się lekko zakrzywionym członem pierwszym i długością równą ciału lub przekraczającą długość ciała. Aparat gębowy ma kłujkę w pozycji spoczynkowej sięgającą ku tyłowi do połowy długości śródpiersia. Przedplecze całkowicie nakrywa śródplecze^[2]. Odnóża przedniej pary u samców charakteryzują się słabiej lub silniej zakrzywionymi udami^[2][3]. U samicy odwłok ma na listewce brzeżnej kolce (hiszp. espinas conexivales), które mogą wystawać poza jego tylną krawędź^[2].

Ekologia i występowanie

Tak jak inne nartnikowate pluskwiaki te zasiedlają powierzchnię wód słodkich. Bytują na wysokości od 0 do 1700 m n.p.m.^[2].

Rodzaj ten zamieszkuje krainę neotropikalną. Znany jest z Meksyku, Belize, Gwatemali, Hondurasu, Nikaragui, Kostaryki, Panamy, Trynidadu, Kolumbii, Wenezueli, Gujany, Surinamu, Gujany Francuskiej, Brazylii, Ekwadoru, Peru, Boliwii i Paragwaju^[2]. Najliczniejszą faunę ma Kolumbia, gdzie rodzaj reprezentuje 12 stwierdzonych gatunków^[3].

Taksonomia

Rodzaj ten wprowadzony został w 1957 roku przez Carla Johna Drake’a, początkowo pod nazwą Tachygonus, jednak jeszcze w tym samym roku autor ten zmienił jego nazwę na Tachygerris. Gatunkiem typowym Drake wyznaczył opisanego przez siebie w 1942 roku Tenagogonus adamnsoni^[4][5]. W 1958 roku redeskrypcji rodzaju dokonali Herbert Barker Hungerford oraz Ryuichi Matsuda^[6]. Kolejna redeskrypcja rodzaju, a także całego plemienia Tachygerrini dokona została przez Irinę T. Morales-Castaño i Fredy’ego Molano-Rendóna w 2009 roku^[2]. W drugiej dekadzie XXI wieku opisane zostały liczne nowe gatunki z rodzaju Tachygerris^[3].

Do rodzaju tego zalicza się 17 opisanych gatunków^[1]:

• Tachygerris adamsoni (Drake, 1942)
• Tachygerris celocis (Drake and Harris, 1930)
• Tachygerris chocoensis Mondragón-F., Molano et Morales, 2017
• Tachygerris dentiferus Padilla-Gil et Nieser, 2003
• Tachygerris florianae Mondragón-F., Molano et Morales, 2017
• Tachygerris hecherae Buzzetti et Zettel, 2011
• Tachygerris moreirai Mondragón-F., Molano et Morales, 2017
• Tachygerris opacus (Champion, 1901)
• Tachygerris paramillensis Mondragón-F., Molano et Morales, 2017
• Tachygerris piedemontanus Mondragón-F., Molano et Morales, 2017
• Tachygerris pulcherrimus Buzzetti et Zettel, 2011
• Tachygerris quadrilineatus (Champion, 1901)
• Tachygerris spinulatus (Kuitert, 1942)
• Tachygerris surinamensis Hungerford et Matsuda, 1958
• Tachygerris tuberculatus Buzzetti et Zettel, 2011
• Tachygerris tucanensis Morales-C. et Castro-Vargas, 2013
• Tachygerris tumaquensis Padilla-Gil, 2010