Tadeusz Białecki

Tadeusz Białecki (ur. 21 października 1933 w Lublińcu) – polski profesor nauk humanistycznych w zakresie historii najnowszej Polski

Tadeusz Białecki

prof. dr hab. Tadeusz Białecki (2011)
Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	21 października 1933 Lubliniec
Profesor doktor habilitowany nauk humanistycznych
Specjalność: historia najnowsza Polski
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski
Doktorat	1964 Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Habilitacja	1971
Profesura	21 maja 1980
Nauczyciel akademicki
uczelnia	Uniwersytet Szczeciński; Wydział Humanistyczny; Instytut Historii
Okres zatrudn.	od 1975
Odznaczenia

Życiorys

Tadeusz Białecki ukończył studia w 1959 na Wydziale Historyczno-Filozoficznym Uniwersytetu Warszawskiego^[1]. W 1964 obronił pracę doktorską na Uniwersytecie Poznańskim, tam też w 1971 otrzymał stopień doktora habilitowanego. W 1980 otrzymał tytuł naukowy profesora^[2].

Praca zawodowa

Bezpośrednio po studiach (1959–1965) pracował jako instruktor w Wojewódzkiej i Miejskiej Bibliotece Publicznej w Szczecinie^[3]. W latach 1965–1968 był pracownikiem naukowo-badawczym w Instytucie Zachodniopomorskim, a w latach 1968–1974 – dyrektorem tego Instytutu. Następnie pełnił funkcję wicedyrektora Instytutu Kształcenia Nauczycieli i Badań Oświatowych (1974–1975). Od 1975 rozpoczął pracę w Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Szczecinie (obecnie Uniwersytet Szczeciński). W latach 1989-1984 pełnił funkcję prorektora tej Uczelni. Od 1989 do 2008 roku kierował Zakładem Pomorza Zachodniego Instytutu Historii US.

Był redaktorem naczelnym Ziemi Gryfickiej (1969–1971), Zeszytów Pyrzyckich (1978–1973) i Przeglądu Zachodniopomorskiego (1985–2012)

Jest członkiem Instytutu Zachodniego, Instytutu Bałtyckiego, Polskiego Towarzystwa Historycznego, Szczecińskiego Towarzystwa Naukowego.

Od 1969 nieprzerwanie jest przewodniczącym jury najdłużej trwającego w Polsce konkursu pamiętnikarskiego i wspomnieniowego „Dzieje Szczecińskich Rodzin”.

Wypromował doktorów, wśród których są: Dariusz Wybranowski (1997) i Joanna Pyłat (2005)^[2].

Członek Instytutu Zachodniego, Instytutu Bałtyckiego, Polskiego Towarzystwa Historycznego, Szczecińskiego Towarzystwa Naukowego^[4].

Wybrane publikacje

Autor około 400 publikacji dotyczących głównie Pomorza Zachodniego^[5]. Redaktor naczelny Encyklopedii Szczecina. W 2005 wspólnie z profesorem Edwardem Rymarem wydał dwutomową Kronikę pomorską z XVI wieku Thomasa Kantzowa.

• Przemiany w strukturze ludnościowej miast powiatu chojeńskiego 1945–1962. Instytut Zachodniopomorski Szczecin 1966
• Z dziejów Ziemi Chojeńskiej. Instytut Zachodniopomorski Szczecin 1969
• Przesiedlenie ludności niemieckiej z Pomorza Zachodniego po II wojnie światowej. Wydawnictwo Poznańskie Poznań 1969
• Podziały administracyjne Pomorza Zachodniego 1800–1970 (wsp. M. Mazurkiewicz, A. Muszyński). Wydawnictwo Instytutu Zachodniopomorskiego Szczecin 1970
• Nazewnictwo geograficzne miasta Szczecina. Instytut Zachodniopomorski Szczecin 1970
• Szczecin – rozwój miasta w Polsce Ludowej. Wydaw. Poznańskie Poznań 1977
• Prasa Pomorza Szczecińskiego 1945-1975. WSP Szczecin 1978
• Szczecin stary i nowy (wsp. L. Turek-Kwiatkowska). STK Szczecin 1991
• Herby miast Pomorza Zachodniego. „Polskie Pismo i Książka”, Szczecin 1991
• Historia Szczecina. Zarys dziejów miasta od czasów najdawniejszych do 1980. Zakład Narodowy im. Ossolińskich Wrocław [i in.] 1992
• Zmiany w nazewnictwie geograficznym Szczecina po 1945. Wydaw. Naukowe US Szczecin 1995
• Słownik nazw fizjograficznych Pomorza Zachodniego. Wydaw. Naukowe US Szczecin 2001
• Słownik współczesnych nazw geograficznych Pomorza Zachodniego z nazwami przejściowymi z lat 1945-1948. KP Szczecin 2002
• Encyklopedia Szczecina. T. 1-2, supl. 1-3. US. IH.ZHPZ, Szczecin 1999-2010
• Pomerania – kronika pomorska z XVI wieku (wsp. E. Rymar). T.1-2. Uniwersytet Szczeciński Archiwum Państwowe Szczecin 2005
• Szczecin – przystanek na całe życie. Cz. 1. Książnica Pomorska im. Stanisława Staszica Szczecin 2009
• Szczecin – przystanek na całe życie. Cz. 2. Książnica Pomorska im. Stanisława Staszica Szczecin 2012
• Gryfice – dzieje miasta. Praca zbiorowa. Uniwersytet Szczeciński Oficyna Wydawnicza Archiwum Państwowego „Dokument” Urząd Miasta Gryfice 2013

Odznaczenia i nagrody

• Medal Komisji Edukacji Narodowej (1980)^[6]
• „Za zasługi dla nauki i postępu” od WRN w Szczecinie (1989)
• medal za zasługi dla rozwoju Instytutu Zachodniego w Poznaniu (1975)medal za zasługi dla rozwoju Instytutu Bałtyckiego w Gdańsku(1978)
• Złoty Ekslibris Książnicy Pomorskiej (1978, 1979, 1984, 1988, 2000)
• medal za zasługi w tworzeniu Uniwersytetu Szczecińskiego (1985)
• wojewódzka nagroda (wspólna) dla zespołu Uniwersytetu Szczecińskiego w dziedzinie nauki i kultury (1989)
• tytuł Nieprzeciętny '99 za aktywność społeczną (1999)