Tadeusz Kondrat

Tadeusz Kondrat (ur. 8 kwietnia 1908 w Przemyślu, zm. 19 czerwca 1994 w Skolimowie) – polski aktor teatralny i filmowy.

Tadeusz Kondrat

Tadeusz Kondrat (w czerwcu 1935)
Data i miejsce urodzenia	8 kwietnia 1908 Przemyśl
Data i miejsce śmierci	19 czerwca 1994 Skolimów
Lata aktywności	1927–1955
Odznaczenia

Życiorys

Urodził się w rodzinie Michała i Ludwiki z Kaczmarów. Jego brat Józef był także aktorem. Na scenie teatralnej zaczął występować pod koniec lat 20. XX wieku. Od 1950 grał w słuchowiskach Teatru Polskiego Radia. Występował także w kabarecie „Szpak” (1954).

W 1955 za rolę Juliusza w sztuce Leona Kruczkowskiego „Juliusz i Ethel” w Teatrze Kameralnym w Warszawie otrzymał Nagrodę Państwową II stopnia (zespołową)^[1].

W 1955 doznał trwałego urazu w wyniku wypadku samochodowego. Wieczorem, po zakończeniu spektaklu w Teatrze Polskim w Warszawie, jechał do Łodzi samochodem, jako pasażer, na plan filmu Zemsta. Został poproszony, żeby przesiadł się na przedni fotel, obok kierowcy i zapobiegł jego zaśnięciu. Samochód jednak uderzył w nieoświetloną ciężarówkę stojącą na poboczu. Tadeusz Kondrat doznał pęknięcia podstawy czaszki i kilka miesięcy przebywał w szpitalu w Łodzi. Do końca życia miał sparaliżowaną lewą stronę ciała oraz kłopoty z mówieniem. Nigdy nie wrócił w pełni do zawodu^[2][3].

Mąż Olgi (1912–1992), ojciec aktora Marka^[4].

Grób aktora Tadeusza Kondrata na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (stan na kwiecień 2012)

Zmarł 19 czerwca 1994 roku w Domu Aktora Weterana w Skolimowie. Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 173-5-24)^[5].

Kariera zawodowa

• Teatry Wielkopolski 1927–1930
• Teatr Popularny im. Wojciecha Bogusławskiego Poznań 1930–1931
• Teatr Nowy im. Heleny Modrzejewskiej Poznań 1931–1932
• Teatr Miejski im. Juliusza Słowackiego Kraków 1932–1936
• Teatr Miejski Łódź 1936–1937
• Teatr Miejski im. Juliusza Słowackiego Kraków 1937–1938
• Łódzkie Teatry Miejskie 1938–1939
• Krakowski Teatr Powszechny Kraków 1944–1944
• Teatr Śląski im. Stanisława Wyspiańskiego Katowice 1945–1947
• Teatry Dramatyczne Kraków 1947–1951
• Teatr Polski w Warszawie 1951–1979

Filmografia[4]

Film

• 1953 – Przygoda na Mariensztacie jako hydraulik Władysław Dobrzyniec
• 1953 – Celuloza jako Natan Lubart, krawiec z Kozłowa
• 1954 – Pod gwiazdą frygijską jako krawiec Natan Lubart
• 1955 – Zaczarowany rower jako nauczyciel łaciny
• 1956 – Zemsta jako Józef Papkin
• 1961 – Kwiecień jako Bogusław Klukwa, żołnierz LWP
• 1965 – Walkower jako staruszek, właściciel komisu
• 1966 – Gdzie jest trzeci król jako Władysław Janas, kustosz muzeum
• 1967 – Przeraźliwe łoże jako obserwujący wyścig myszy
• 1967 – Zbrodnia lorda Artura Savile’a jako lokaj lorda
• 1968 – Człowiek z M-3 jako krawiec Edward Zocha
• 1968 – Lalka jako Szlangbaum, ojciec Henryka
• 1969 – Zbrodniarz, który ukradł zbrodnię jako profesor leczący Siwego po zawale
• 1971 – Dekameron 40 czyli cudowne przytrafienie pewnego nieboszczyka jako doktor Mazzeo de la Montana
• 1971 – Kamizelka jako żydowski handlarz
• 1973 – Sanatorium pod Klepsydrą jako Jakub, ojciec Józefa
• 1975 – Moja wojna, moja miłość jako dozorca w pałacu
• 1975 – Opadły liście z drzew jako Świadek Jehowy
• 1975 – Zawiłości uczuć jako Tomasz Wereszczyński
• 1976 – Noc w wielkim mieście jako Józef Kaliński
• 1980 – Polonia Restituta jako doktor (cz. 1)
• 1982 – Polonia Restituta jako doktor (odc. 1)

Teatr TV

• 1957 – Julietta ze snów jako Ojciec Młodość
• 1957 – Leśniczy w Puszczy Kozienickiej
• 1957 – Sędziowie jako Jukli
• 1958 – Nie igra się z miłością jako Oktaw
• 1958 – Nowy Don Kiszot jako Kmotr
• 1959 – Księga apokryfów
• 1959 – Makbet jako Starzec
• 1959 – Pigmalion jako Doolittle
• 1959 – Płomienie
• 1959 – Sąd Ostateczny
• 1959 – Zawisza Czarny jako Trynitarz
• 1960 – Fantazjo jako Król
• 1960 – Godzina dwunasta
• 1960 – Troja, miasto otwarte
• 1960 – Zemsta jako Dyndalski
• 1961 – Lata nauki Wilhelma Meistra jako Sufler
• 1961 – Pastwisko na Derborence
• 1961 – Piosenki Berangera
• 1962 – Człowiek, który zaślubił niemowlę jako Ślepiec
• 1966 – Miarka za miarkę
• 1968 – Niespodziewany gość
• 1969 – Oddaj buty
• 1972 – Wiśniowy sad jako Firs
• 1974 – Trzy siostry jako Fierapont
• 1975 – Zawodowy gość jako Dziadek
• 1976 – Próba generalna jako George
• 1979 – Igraszki z diabłem jako Belzebub

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1978)^[4]
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (15 lipca 1954)^[6]
• Srebrny Krzyż Zasługi (1947)^[4]
• Medal 10-lecia Polski Ludowej (19 stycznia 1955)^[7]
• Złota Odznaka honorowa „Za Zasługi dla Warszawy”
• Odznaka „Zasłużony dla Teatru Polskiego”^[8]