Tadeusz Kunicki (dyplomata)

Tadeusz Kunicki (ur. 28 lutego 1900 w Kijowie^[1], zm. 1951) – polski urzędnik konsularny i dyplomata.

Tadeusz Kunicki

Data i miejsce urodzenia	28 lutego 1900 Kijów
Data śmierci	1951
Kierownik Konsulatu RP w Ełku
Okres	od 1924 do 1928
Poprzednik	Filip Zawada
Następca	Zygmunt Liczbiński
Odznaczenia

Syn Stanisława i Anastazji z d. Roszkowskiej. Ukończył gimnazjum w Kijowie. Służył w wojsku polskim, m.in. jako ułan 1. Pułku Ułanów Krechowieckich (1918-1920) oraz w Oddziale II 3. Armii (1920). W 1921 wstąpił do polskiej służby zagranicznej pełniąc szereg funkcji, m.in. sekretarza poselstwa w Charkowie (1921–1924), sekretarza konsularnego p.o. wicekonsula w Ełku (1924–1928), w MSZ (1928–1930), wicekonsula we Wrocławiu (1930–1931), kierownika referatu niemieckiego MSZ (1931–1933), z-cy naczelnika wydziału zachodniego MSZ (1933–1939), oraz zastępcy wicedyrektora departamentu polityczno-ekonomicznego (1937-1939). Pracował w MSZ w Paryżu (1939-1940), był delegatem Ministerstwa Opieki Społecznej na Węgrzech (1940), radcą ambasady w Ankarze z siedzibą w Stambule (1940-1941), urzędnikiem konsulatu generalnego w Bejrucie (1941-)^[1].

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (11 listopada 1934)^[2]
• Złoty Krzyż Zasługi
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
• Wielki Oficer Orderu Korony Włoch (Włochy)
• Krzyż Komandorski Orderu Oranje-Nassau (Holandia)
• Krzyż Oficerski Orderu Korony Rumunii (Rumunia)
• Krzyż Kawalerski Orderu Trzech Gwiazd (Łotwa)
• Odznaka Honorowa Olimpijska I klasy (III Rzesza Niemiecka)