Tadeusz Tomaszewski (psycholog)

Tadeusz Tomaszewski (ur. 12 lipca 1910 we Lwowie, zm. 19 marca 2000 w Warszawie^[1]) – polski psycholog, twórca teorii czynności, nauczyciel psychologii.

Zobacz też: inne osoby o tym nazwisku.

Tadeusz Tomaszewski

Data i miejsce urodzenia	12 lipca 1910 Lwów
Data i miejsce śmierci	19 marca 2000 Warszawa
Profesor nauk humanistycznych
Specjalność: psychologia ogólna
Alma Mater	Uniwersytet Lwowski
Doktorat	1938
Habilitacja	1947
Profesura	1949
Doktor honoris causa Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej – 1980
Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Uniwersytet Lwowski Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej Uniwersytet Warszawski
Odznaczenia

Grób psychologa Tadeusza Tomaszewskiego na Cmentarzu ewangelicko-reformowanym w Warszawie

Życiorys

Syn Jana. Studiował na Uniwersytecie im. Jana Kazimierza polonistykę i psychologię pod kierunkiem Mieczysława Kreutza^[1]. Ukończył studia w 1934 roku pracą Geneza ocen niedorzeczności. Był asystentem Kreutza w katedrze psychologii. Doktoryzował się w 1938 na podstawie rozprawy Metody badań dyspozycji złożonych (recenzent: prof. Kazimierz Ajdukiewicz^[2]).

W latach 1938/39 odbywał staż w Paryżu u Henri Piérona i Henri Wallona. W latach 1939/41 pracował w katedrze psychologii na Uniwersytecie Lwowskim. Od 1945 roku był zastępcą profesora na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym UMCS w Lublinie.

W 1947 habilitował się na podstawie rozprawy Rodzaje i motywy reakcji negatywnych^[1]. W 1949 otrzymał profesurę na UMCS. W latach 1950–1968 był kierownikiem Katedry Psychologii Ogólnej Wydziału Humanistycznego UW, a od 1968 do 1978 roku – dyrektorem Instytutu Psychologii na Wydziale Psychologii i Pedagogiki^[2]. Zmarł w wieku 89 lat. Został pochowany 24 marca 2000 na Cmentarzu Ewangelicko Reformowanym (kwatera 13-2-4)^[3].

Był wiceprzewodniczącym Komitetu Nauk Pedagogicznych i Psychologicznych PAN oraz przewodniczącym w latach 1972–1981 Komitetu Nauk Psychologicznych PAN, w latach 1963–1980 – wiceprzewodniczącym Międzynarodowej Unii Psychologii Naukowej, a także członkiem Komitetu Wykonawczego Międzynarodowego Komitetu Psychologii Stosowanej^[2]. Został wybrany honorowym przewodniczącym Polskiego Towarzystwa Psychologicznego^[1].

W 1946 został odznaczony Krzyżem Oficerskim^[4], a w 1954 został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski^[5].

W 1980 roku UMCS nadał mu tytuł doktora honoris causa^[1][6].

Ważniejsze prace

• redakcja naukowa podręcznika Psychologia.
• Wstęp do psychologii 1963
• Psychologia jako nauka o człowieku (z J. Reykowskim i M. Maruszewskim(inne języki)) 1966
• Problemy i kierunki współczesnej psychologii 1968
• Główne idee współczesnej psychologii 1984