Tadeusz Wronowski

Tadeusz Wronowski ps. Przygoda (ur. 27 lipca 1923 r. w Warszawie, zm. 24 września 2013 w Bielsku-Białej^[1]), harcerz, dowódca III drużyny batalionu „Parasol”^[2]. Należał do Szarych Szeregów^[3]. W wykształcenia był inżynierem architektem^[4]. Był przewodnikiem beskidzkim, ratownikiem GOPR i instruktorem narciarskim.^[5]

Tadeusz Wronowski

Przygoda

Data i miejsce urodzenia	27 lipca 1923 Warszawa
Data i miejsce śmierci	24 września 2013 Bielsko-Biała
Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Krajowa
Jednostki	batalion „Parasol”
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa: powstanie warszawskie

Życiorys

Został członkiem Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego w 1938 r. Był przewodnikiem beskidzkim kl. I, przodownikiem GOT PTTK i GON PTTK, przewodnikiem GOT PTT i instruktorem narciarskim. Przez niemal 35 lat (do 1986 roku) działał jako ratownik Grupy Beskidzkiej GOPR; został odznaczony złotą odznaką GOPR^[5].

W czasie okupacji należał do Szarych Szeregów, był dowódcą III drużyny batalionu „Parasol", walczył z okupantem na Podhalu. Uczestniczył w Akcji w Celestynowie^[6] oraz w Akcji Milke (jako dowódca^[7]).

Został odznaczony dwukrotnie Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Orderem Virtuti Militari.

Jego imieniem została w 2025 r. nazwana wyspa na Zalewie Szczecińskim^[8].