Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Tomasz Mycan
polski aktor Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Tomasz Mycan (ur. 5 sierpnia 1977 w Lubinie[1]) – polski aktor teatralny, telewizyjny i filmowy.
Kariera
Podsumowanie
Perspektywa
Początki kariery
Już w szkole podstawowej myślał o aktorstwie[2]. W 1995, gdy kończył legnickie Technikum Elektryczno-Energetyczne, pojawiła się szansa, by zadebiutować na profesjonalnej scenie Centrum Sztuki – Teatrze Dramatycznym w Legnicy za dyrekcji Jacka Głomba[2]. W wieku osiemnastu lat był statystą w widowisku plenerowym Trzej muszkieterowie Głomba i przedstawieniu Narkotyki Witkacego w reż. Pawła Kamzy[2]. Uczestniczył także w projektach aktorskich realizowanych przy „Gońcu Teatralnym” Macieja Nowaka[2].
Kariera sceniczna
W maju 2002, gdy kończył studia na Wydziale Aktorskim wrocławskiej filii PWST, przyjął propozycję Andrzeja Bubienia, ówczesnego dyrektora artystycznego i reżysera Teatru im. Wilama Horzycy w Toruniu, zastąpienia Radosława Garncarka, który miał wypadek, w roli Zbyszka Dulskiego w Moralności pani Dulskiej Zapolskiej[3] z udziałem Niko Niakasa. Po studiach związał się z toruńskim Teatrem im. Horzycy, w którym wystąpił m.in. jako Laertes w Hamlecie (2008) Szekspira w reż. Małgorzaty Bogajewskiej, Gombrowicz w Minach polskich (2014) w reż. Mikołaja Grabowskiego, Kuno von Lichtenstein i Zygfryd de Löwe w Krzyżakach (2016) Sienkiewicza w reż. Michała Kotańskiego, Tomasz i Sævar w Reykjavík ’74 (2016) czy Edek w Tangu (2017) Mrożka w reż. Piotra Ratajczaka. W 2018 wcielił się w tytułową postać Hamleta w tragedii szekspirowskiej w reż. Pawła Paszty[4].
Uczestniczył również w cyklicznych spotkaniach z poezją „Z zadyszki poetyckiej”, gdzie toruńscy aktorzy interpretują poezje oraz cyklicznych próbach czytanych, podczas których prezentowana jest współczesna dramaturgia.
W 2007, z okazji Międzynarodowego Dnia Teatru, otrzymał Nagrodę Urzędu Marszałkowskiego za zasługi w rozwoju scen teatralnych w regionie[5]. W 2008, na VII Festiwalu Prapremier, zdobył nagrodę Werdyktu Młodych w kategorii JAJCO, czyli za pierwszoplanową rolę męską jako Abelard w spektaklu In extremis. Historia Abelarda i Heloizy w reż. Iwony Kempy[5]. W 2009 przyznano mu Wilam Publiczności za kreację Mortimera w Marii Stuart Friedricha Schillera i rolę Abelarda w In extremis[5]. W 2012 został uhonorowany Nagrodą Wilama dla najpopularniejszego aktora toruńskiego i nagrodą Urzędu Marszałkowskiego z okazji Międzynarodowego Dnia Teatru[6]. W styczniu 2022 związał się z Teatrem Nowym w Poznaniu[7].
Kariera ekranowa
Na dużym i małym ekranie debiutował rolą „Szprychy”, człowieka Starewicza (Krzysztof Kolberger) w filmie sensacyjnym Wojciecha Wójcika Sfora: Bez litości (2002) oraz czterech odcinkach serialu Sfora (2002). W operze mydlanej Polsat Pierwsza miłość (2006–2007) wystąpił jako Mateusz Kaczkowski, instruktor judo na kursie, w którym uczestniczyła także Kinga Żukowska (Aleksandra Zienkiewicz). Był też bohaterem kina autorskiego w filmach krótkometrażowych: Ostatnia stacja (2005) i Snufit (2013) Marcela Woźniaka.
W telenoweli TVP2 Barwy szczęścia (2009–2016) zagrał postać homoseksualnego Macieja Kołodziejskiegoe, partnera Władka Cieślaka (Przemysław Stippa)[8]. Zniknął z produkcji po tym, gdy scenarzyści zrezygnowali z wątku Maćka[9]. Został obsadzony w roli młodego żeglarza w komedii Macieja Pisarka Dżej Dżej (2014).
Remove ads
Życie prywatne
W lipcu 2019, w wywiadzie dla dwumiesięcznika „Replika” dokonał publicznego coming outu[10][11].
Role teatralne
Remove ads
Filmografia
Filmy
Seriale TV
Teledyski
Remove ads
Przypisy
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads