Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Tomasz Sarara
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Tomasz Sarara (ur. 31 maja 1985 w Krakowie) – polski kick-bokser, bokser oraz zawodnik MMA. Wielokrotny mistrz Polski w kickboxingu. Zwycięzca bokserskiego turnieju Bigger's Better z 2013 r. Były mistrz Fight Exclusive Night. Od 2018 mistrz świata WKN w wadze superciężkiej. Wieloletnim trenerem Sarary jest czterokrotny zwycięzca K-1 World GP Ernesto Hoost[1][2]. Współwłaściciel organizacji kick-bokserskiej Strike King[3].
Remove ads
Kariera w kick-boxingu
Podsumowanie
Perspektywa
W 2008 r. na Mistrzostwach Europy WAKO w Porto, zajął drugie miejsce w kat. +91 kg, przegrywając w finale z Białorusinem Alaksiejem Kudzinem[4]. 18 lipca 2008 został zawodowym mistrzem Polski w kat. +91 kg, wygrywając z Danielem Omielańczukiem na punkty[5].
10 maja 2009 na gali Angels of Fire V, pokonał przez techniczny nokaut w 1. rundzie Kamila Sokołowskiego, zostając mistrzem Polskiego Związku Kick-boxerskiego (PZKB) w kat. 95 kg[6].
28 marca 2010 zadebiutował w turnieju K-1, który miał miejsce w Warszawie. Sarara doszedł ostatecznie do finału, przegrywając w nim przez nokaut z Estończykiem Daniilem Sapljoszynem. Wcześniej Polak pokonywał w ćwierćfinale Białorusina Ihara Buhajenke i w półfinale z Ukraińca Dmitrija Bezusa[7].
W latach 2010–2012 zostawał m.in. mistrzem Polski w formule low kick[8], mistrzem Baltic Martial Arts Federation (BMAF) w wadze ciężkiej w formule K-1[9] oraz dochodził do finału rosyjskiego turnieju Tatneft Arena, podczas którego wygrywał m.in. z Saulo Cavalarim[10].
W 2014 ponownie został mistrzem Polski w low kicku[11]. W latach 2015–2017 był związany z Fight Exclusive Night[12] gdzie był niepokonany oraz dzierżył od 15 października 2016 pas mistrzowski w kat. 95 kg[13][14].
Ponad miesiąc od zdobycia pasa FEN wystąpił w walce wieczou gali Celtic Gladiator 11 w Krakowie[15]. 26 listopada 2016 na tym wydarzeniu pokonał przez TKO w drugiej rundzie Ihara Kamkou[16] Jego pierwotnym rywalem miał być Miroslav Stverak, który musiał wycofać się z powodu choroby[17][18].
6 października 2017 został mistrzem polsko-irlandzkiej organizacji Celtic Gladiator pokonując przed czasem Luciano Zampieriego[19].
Podczas gali Spartan Fight 9 , która odbyła się 2 grudnia 2018 w Chorzowie zmierzył się z Łotyszem, Arturem Gorlovem[20]. Sarara wypunktował rywala na pełnym dystansie i zwyciężył jednogłośnie na kartach punktowych[21].
25 maja 2018 podczas gali Boxing Night 14: Narodowa Gala Boksu na Stadionie Narodowym w Warszawie pokonał przez TKO w czwartej rundzie Słowaka Tomáša Možnego, który z powodu głębokiego rozcięcia na czole nie został dopuszczony do kontynuowania pojedynku[22]. Stawką pojedynku był zwakowany pas mistrza świata World Kickboxing Network (WKN) wagi super ciężkiej w formule orientalnej[23].
8 grudnia 2018 zawalczył z Białorusinem, Piotrem Romankiewiczem o jego pas mistrza DSF w kategorii ciężkiej[24]. W czwartej rundzie znokautował rywala wysokim kopnięciem na głowę, stając się nowym mistrzem[25].
Do pierwszej obrony pasa DSF przystąpił 23 lutego następnego roku, w swoim rodzinnym mieście, Krakowie. Jego rywalem był mistrz Świata WAKO, i mistrz świata w boksie tajskim, Abderahmane Coulibaly[26]. Sarara obronił mistrzostwo, zwyciężając jednogłośną decyzją sędziów[27].
W lipcu 2023 roku nowopowstała organizacja typu freak fight – Clout MMA ogłosiła walkę Sarary z Jayem Silvą w formule K-1, która odbyła się 5 sierpnia w warszawskiej hali COS Torwar[28]. Zwyciężył przez jednogłośną decyzję sędziowską[29].
Nieoczekiwanie na 3 dni przed galą Clout MMA 2 (28 października 2023, Orlen Arena Płock) wszedł na zastępstwo za Jérôme'a Le Bannera do walki z Dawidem Załęckim[30]. Pojedynek potrwał trzy rundy, a sędziowie przyznali większościowy remis[31]. Jeden z sędziów punktowych przyznał zwycięstwo Załęckiemu (27-29), zaś dwaj pozostali ogłosili remis (28-28, 28-28)[32].
Podczas walki wieczoru gali Strike King 1, która odbyła się 13 stycznia 2024 w Kopalni Soli „Wieliczka” zawalczył z niepokonanym Rumunem, Alinem Nechitą[33]. Po problemach w rundzie trzeciej i ogłoszonej dodatkowej odsłonie zwyciężył pojedynek przez niejednogłośną decyzję sędziów[34].
Drugą walkę dla federacji Strike King, stoczył 1 lutego 2025 na gali Strike King 4 w Trzebnicy. Jego pierwotnym przeciwnikiem miał być były rywal, Władimir Tok[35], jednak ten wypadł z walki wieczoru, a na jego miejsce wszedł dwukrotny mistrz Europy i świata WAKO, Miroslav Vujović[36]. Sarara przegrał przez jednogłośną decyzję sędziów (30-26, 30-26, 30-27)[37].
Podczas walki wieczoru gali Strike King 5, która odbyła się 30 maja 2025 w Krakowie, skrzyżował rękawice z reprezentantem Włoch, Andreą Oliverim[38]. W drugiej rundzie Sarara trafił Olivieriego mocnym ciosem sierpowym, po którym rywal upadł na matę. Chwilę później z narożnika Włocha poleciał ręcznik, co skłoniło sędziego do przerwania walki[39].
Podczas wydarzenia Fame 26: Gold, które odbyło się 12 lipca 2025 w warszawskim Studiu ATM[40], wziął udział w Golden Tournament w wadze ciężkiej. Formułą turnieju były zasady K-1 w rękawicach do MMA. Główną nagrodą dla zwycięzcy całego turnieju był milion złotych w sztabkach złota[41]. Sarara w pierwszym etapie turnieju zmierzył się z Denisem Labrygą[42], z którym przegrał niejednogłośnie na punkty po kontrowersyjnej walce[43]. Po ogłoszeniu werdyktu Sarara publicznie zakwestionował decyzję sędziów, krytykując ich pracę[44]. Mimo porażki w ćwierćfinale, Sarara powrócił do turnieju jako zastępstwo za niezdolnego do dalszej rywalizacji Patryka Tołkaczewskiego i wystąpił w półfinale[45], w którym przegrał z Mateuszem Kubiszynem jednogłośnie na punkty[46].
Remove ads
Boks
W latach 2010–2013 startował w turniejach bokserskich Bigger's Better. 4 listopada 2011 został finalistą zawodów, przegrywając w decydującym starciu z Francuzem Nicolasen Wambą na punkty[47], natomiast 24 maja 2013, wygrał 22 edycję turnieju, pokonując w finałowym pojedynku Słowaka Tomáša Možnego[48].
24 września 2016 zawodowo zadebiutował w boksie, nokautując Łukasza Zygmunta w 2. rundzie[49].
24 maja 2023 federacja High League organizująca walki freak fight ogłosiła na odbywającej się tego dnia konferencji prasowej zakontraktowanie Tomasza Sarary na walkę z profesjonalnym zawodnikiem MMA Michałem Pasternakiem. Planowano by pojedynek odbył się na gali High League 7: Grand Prix w formule bokserskiej (w rękawicach do MMA) 17 czerwca tego samego roku w krakowskiej Tauron Arenie[50]. Ostatecznie wydarzenie to zostało anulowane[51].
Remove ads
Kariera MMA
Podsumowanie
Perspektywa
24 kwietnia 2021 poinformował o podpisaniu kontraktu z polską organizacją promującą mieszane sztuki walki (MMA) – Konfrontacją Sztuk Walki[52][53]. 24 czerwca 2021 federacja KSW ogłosiła pojedynek Sarary z jego byłym pogromcą z kick-boxingu, rosyjsko-niemieckim Władimirem Tokiem, jednak ten na dzień przed wydarzeniem wypadł z tego zestawienia. Nowym rywalem Sarary podczas gali KSW 62 został Chorwat – Filip Bradaric[54]. Pojedynek przez dwie rundy wygrywał zawodnik z Bałkanów, jednak to w trzeciej odsłonie zwyciężył Polak przez TKO, po tym jak rywal się poddał, odklepując w matę po ciosach w parterze Sarary[55].
Drugą walkę dla Konfrontacji Sztuk Walki stoczył 20 sierpnia 2022 podczas głównej walki wieczoru gali KSW 73, w której zmierzył się z utytułowanym kick-bokserem, Arkadiuszem Wrzoskiem[56]. Walkę przegrał przez TKO w rundzie trzeciej[57]. Była to jego pierwsza przegrana od 10 lat. Trzy dni po gali Wrzosek oraz Sarara zostali nagrodzeni bonusem finansowym za najlepszą walkę wieczoru tamtej gali[58].
22 kwietnia 2023 w drugiej walce wieczoru gali XTB KSW 81: Bartosiński vs. Szczepaniak w Tomaszowie Mazowieckim, zawalczył z doświadczonym kick-bokserem, Errolem Zimmermanem[59]. Sarara po wygranej pierwszej rundzie, ostatecznie przegrał przez techniczny nokaut w następnej[60]. Po przegranej, w materiale wideo zamieszczonym na swoim kanale ogłosił zakończenie kariery w mieszanych sztukach walki[61]. 24 maja organizacja KSW na Twitterze opublikowała komunikat o zakończeniu kontraktu z Sararą[62].
Osiągnięcia[63]
Kick-boxing
- Sześciokrotny amatorski mistrz Polski
- 2008: Mistrzostwa Europy WAKO – 2. miejsce w kat. +91 kg
- 2008: mistrz Polski w formule K-1 w kat. +91 kg
- 2009: mistrz PZKB w kat. 95 kg
- 2010: K-1 WGP 2010 Warszawa w formule K-1 – 2. miejsce
- 2010: mistrz Polski w formule low kick w kat. +91 kg
- 2012: mistrz BMAF w formule K-1 w kat. 95 kg
- 2012: Tatneft Arena – 2. miejsce
- 2014: mistrz Polski w formule low kick w kat. +91 kg
- 2014: Mistrzostwa Polski w formule K-1 – 3. miejsce w kat. +91 kg[64]
- 2016: mistrz FEN w formule K-1 w kat. -95 kg
- 2017: mistrz Celtic Gladiator w formule K-1 w kat. -95 kg
- 2018: mistrz świata WKN w formule orientalnej w wadze super ciężkiej
- 2018: mistrz DSF w formule K-1 w kat. +91 kg
Boks
- 2011: Bigger's Better 8 – 2. miejsce
- 2013: Bigger's Better 22 – 1. miejsce
Remove ads
Lista walk w kick-boxingu
Remove ads
Lista walk w boksie
Lista walk w MMA
Remove ads
Przypisy
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads