Szorstkozarodniczka rombowokryształkowa

Szorstkozarodniczka rombowokryształkowa (Trechispora stevensonii (Berk. & Broome) K.H. Larss.) – gatunek grzybów z monotypowego rzędu Trechisporales^[1].

Szorstkozarodniczka rombowokryształkowa

Teleomorfa i anamorfa szorstkozarodniczki rombowokryształkowej
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	podstawczaki
Klasa	pieczarniaki
Rząd	Trechisporales
Rodzina	Hydnodontaceae
Rodzaj	szorstkozarodniczka
Gatunek	szorstkozarodniczka rombowokryształkowa
Nazwa systematyczna
Trechispora stevensonii (Berk. & Broome) K.H. Larss. Symb. bot. upsal. 30(no. 3): 115 (1995)

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Trechispora, Hydnodontaceae, Trechisporales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi^[1].

Po raz pierwszy opisali go w 1875 r. Miles Joseph Berkeley i Christopher Edmund Broome nadając mu nazwę Hydnum stevensonii. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1995 r. Karl-Henrik Larsson^[1].

Synonimy:

• Hydnum stevensonii Berk. & Broome 1875
• Odontia stevensonii (Berk. & Broome) Rea 1922^[2].

Nazwę polską zaproponował Władysław Wojewoda 2003 r.^[3]

Morfologia

Owocnik

Rozpostarty (resupinowaty) o średnicy kilku cm, cienki, kruchy, łatwo dający się oddzielić od podłoża. Brzeg jest biały, mączystoziarnisty lub włóknisty. Hymenium u teleomorfy jest ząbkowane lub kolczaste z izolowanymi kolcami o wysokości do 7 mm, początkowo białe, później czasami ochrowe. Anamorfa tworząca konidia tworzy kosmate, białe lub białawe poduszeczki lub małe kępki. Często występuje jednocześnie z teleomorfą^[4].

Cechy mikroskopowe

Zarodniki stadium płciowego (bazydiospory) o wymiarach 3–4,5 × 2,5–3,5 µm, owalne, pokryte odległymi kolcami. Konidia powstają przez odrywanie końcowych komórek strzępek. Mają nieregularny (wielokątny) kształt i są w przybliżeniu tej samej wielkości co bazydiospory lub nieco większe^[4].

Gatunki podobne

Szorstkozarodniczka śnieżysta (Trechispora nivea) i szorstkozarodniczka mączysta (Trechispora farinacea). Nie tworzą stadium bezpłciowego i konidiów^[4].

Występowanie

Stwierdzono występowanie Trechispora stevensonii w Ameryce Północnej, Europie, Azji, Afryce, na Antarktydzie i Nowej Zelandii. Najwięcej jego stanowisk podano w Europie^[5]. W Polsce W. Wojewoda w 2003 r. przytacza tylko jedno stanowisko podane przez K.H. Larssona w Białymstoku w 1995 r. Według W. Wojewody rozprzestrzenienie tego gatunku i stopień jego zagrożenia w Polsce nie są znane^[3]. Bardziej aktualne stanowiska podaje internetowy atlas grzybów. Zaliczony w nim jest do gatunków zagrożonych i wartych objęcia ochroną^[6].

Nadrzewny grzyb saprotroficzny^[3]. Rośnie dość obficie na drewnie liściastym i iglastym. Preferuje wilgotne miejsca^[4].