Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Tuvalu na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2008
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Reprezentacja Tuvalu na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2008 liczyła troje zawodników (2 mężczyzn i 1 kobietę). Tuvalu miało swoich przedstawicieli w 2 spośród 28 rozgrywanych dyscyplin. Zawodnicy z tego kraju nie zdobyli żadnego medalu[1]. Chorążym reprezentacji był sztangista Logona Esau[2]. Najmłodszą reprezentantką tego państwa na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2008 była 16-letnia lekkoatletka Asenate Manoa, a najstarszym przedstawicielem tego kraju był 21-letni sztangista Logona Esau[1].
Był to debiut tej reprezentacji na igrzyskach olimpijskich[2]. Najlepszym wynikiem, jaki osiągnęli reprezentanci tego wyspiarskiego państwa na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2008, była 23. pozycja, jaką Esau zajął w rywalizacji sztangistów w kategorii wagowej do 69 kilogramów.
Remove ads
Tło startu
Narodowy Komitet Olimpijski Tuvalu powstał w 2004 roku, a 4 lipca 2007 roku został zatwierdzony podczas 119. sesji Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego w Gwatemali[3]. Największym sukcesem tego państwa do czasu startu w Pekinie był srebrny medal Igrzysk Południowego Pacyfiku 2007, który wywalczył Logona Esau (w kategorii do 69 kilogramów[4]).
Statystyki według dyscyplin
Występy reprezentantów Tuvalu
Podsumowanie
Perspektywa
Lekkoatletyka
Tuvalu w lekkoatletyce reprezentowało dwoje zawodników – jeden mężczyzna i jedna kobieta. Każde z nich wystartowało w jednej konkurencji. Początkowo Asenate Manoa i Okilani Tinilau nie zakwalifikowali się do udziału w Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2008, gdyż nie uzyskali wymaganego minimum kwalifikacyjnego. Zgodnie z przepisami przyjętymi przez IAAF każdy kraj, w którym żaden z zawodników nie wypełnił minimum kwalifikacyjnego, otrzymał zaproszenie do zgłoszenia do Letnich Igrzysk Olimpijskich 2008 nie więcej niż 2 lekkoatletów[5].
Jako pierwszy podczas igrzysk w Pekinie wystartował Okilani Tinilau, który wziął udział w rywalizacji sprinterów w biegu na 100 metrów. Eliminacje rozpoczęły się 15 sierpnia 2008 roku o godzinie 9:45. Tinilau startował w ostatnim, dziesiątym biegu eliminacyjnym, który odbył się o godzinie 10:57[6]. Podczas tego biegu wiatr był niekorzystny; jego siła wyniosła 1,3 metra na sekundę. Mimo że wynikiem 11,48 poprawił rekord kraju, zajął ostatnie, 8. miejsce w swoim biegu eliminacyjnym, co w łącznej klasyfikacji dało mu 77. miejsce na 80 sklasyfikowanych zawodników[6]. Jego czas reakcji wyniósł 0,174 sekundy. Zwycięzcą tej konkurencji został Usain Bolt z Jamajki[7].
Jako druga podczas igrzysk wystartowała Asenate Manoa, która wzięła udział w rywalizacji sprinterek w biegu na 100 metrów. Eliminacje tej konkurencji rozpoczęły się 16 sierpnia 2008 roku o godzinie 10:50. Manoa startowała w drugim biegu eliminacyjnym, który odbył się o godzinie 10:57[8]. Podczas tego biegu wiatr był niekorzystny; jego siła wyniosła 0,6 metra na sekundę. Podobnie jak jej kolega z reprezentacji, zajęła ostatnie miejsce w swoim biegu eliminacyjnym, poprawiając rekord kraju, (jej czas wyniósł 14,05) co w łącznej klasyfikacji dało jej 82. miejsce w gronie 84 zawodniczek[8]. Zwyciężczynią tej konkurencji została Shelly-Ann Fraser z Jamajki[9].
Legenda
– nowy rekord kraju
Mężczyźni
Kobiety
Podnoszenie ciężarów
Tuvalu w podnoszeniu ciężarów reprezentował jeden zawodnik – Logona Esau. Nie awansował przez kwalifikacje drużynowe, jednak otrzymał zaproszenie do udziału w igrzyskach[10].
W Pekinie wystartował w kategorii wagowej do 69 kilogramów. Zawody w tej kategorii odbyły się 11 sierpnia 2008 roku i zostały podzielone aż na trzy grupy – C, B i A. Była to piąta konkurencja podnoszenia ciężarów na igrzyskach w Pekinie[11]. Esau wystartował w najsłabszej grupie C, która to rozpoczęła zawody o godzinie 12:30. W rwaniu wszystkie próby na 102, 107 i 110 kilogramów miał udane. Rwanie zakończył na 28. miejscu[12]. W podrzucie dwie próby na 138 i 144 kilogramów miał udane, natomiast trzecią na 148 kilogramów spalił. Podrzut zakończył na 23. miejscu[13], a z wynikiem 254 kilogramów w dwuboju zajął przedostatnie, 23. miejsce, wyprzedzając tylko reprezentanta Tadżykistanu, Nizoma Sangowa[14]. Zwycięzcą tej konkurencji został Liao Hui z Chin[15].
Remove ads
Przypisy
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads