Tyrrell 009

Tyrrell 009 – samochód Formuły 1, zaprojektowany przez Maurice'a Philippe'a i skonstruowany przez Team Tyrrell. Uczestniczył w sezonach 1979–1980.

Tyrrell 009

Kategoria	Formuła 1
Konstruktor	Tyrrell
Projektant	Maurice Philippe
Dane techniczne
Nadwozie	monokok z aluminium
Zawieszenie przednie	podwójne wahacze, sprężyny śrubowe, amortyzatory Koni
Zawieszenie tylne	podwójne wahacze, sprężyny śrubowe, amortyzatory Koni
Silnik	Ford Cosworth DFV 3,0 V8
Skrzynia biegów	Hewland FGA 400, manualna, 5 biegów + wsteczny
Paliwo	Elf[1]
Opony	Goodyear
Historia
Debiut	Grand Prix Argentyny 1979
Kierowcy	Didier Pironi Jean-Pierre Jarier Geoff Lees Derek Daly
Używany	1979–1980
Wyścigi	17
Wygrane	0
Pole position	0
Najszybsze okrążenie	0
Tyrrell 008 Tyrrell 010

Historia

W 1977 roku Lotus modelem 78 wprowadził do Formuły 1 efekt przyziemny. Rok później Lotus 79 odnosił bardzo dobre wyniki, co utwierdziło projektantów w przekonaniu, iż zastosowanie efektu przyziemnego jest w Formule 1 niezbędne. Ze względu na to Maurice Philippe, który zaprojektował model 008, przy projektowaniu Tyrrella 009 nie opierał się na poprzedniku^[2]. W efekcie samochód był szeroki oraz miał duże sekcje boczne^[3]. Philippe przymocował silnik Cosworth DFV bezpośrednio do aluminiowego monokoku. Ta jednostka o mocy 485 KM była sprzężona z pięciostopniową skrzynią biegów Hewland FGA 400^[2]. Zmieniono także malowanie samochodu: niebiesko-białe barwy zastąpiono kolorem ciemnoniebieskim oraz reklamami Candy^[3].

Samochód zadebiutował w Grand Prix Argentyny 1979, podczas którego Jean-Pierre Jarier i Didier Pironi startowali odpowiednio z czwartego i ósmego miejsca. Obaj kierowcy odpali, jednak w dalszej części sezonu model 009 zdobył trzy podia i 28 punktów, co dało Tyrrellowi piąte miejsce w klasyfikacji konstruktorów, osiągnięcie, które zespół ten zdołał wyrównać w roku 1989. Następcą modelu był wprowadzony na początku sezonu 1980 Tyrrell 010, również wykorzystujący efekt przyziemny^[3].

Zbudowano siedem egzemplarzy modelu, z czego dwa nigdy się nie ścigały^[4].

Wyniki w Formule 1

Legenda oznaczeń w tabelach wyników Wyświetl szablon na nowej stronie
Oznaczenie	Wyjaśnienie
Złoty	Zwycięzca lub mistrzostwo
Srebrny	2. miejsce lub wicemistrzostwo
Brązowy	3. miejsce lub II wicemistrzostwo
Zielony	Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami)
Niebieski	Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu)
Czerwony	Nie zakwalifikował się (NZ)
	Nie prekwalifikował się (NPK)
Różowy	Nie ukończył (NU)
	Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu)
Czarny	Zdyskwalifikowany (DK)
	Wykluczony (WYK/EX)
Biały	Nie wystartował (NW)
	Kontuzjowany (K/INJ)
	Wyścig odwołany (OD/C)
Bez koloru	Został wycofany (WYC/WD)
	Nie przybył (NP/DNA)
	Nie brał udziału w treningach (NT/DNP)
	Nie został zgłoszony (–)
Pogrubienie	Start z pole position
Kursywa	Najszybsze okrążenie wyścigu
†	Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu.
*	Sezon w trakcie
1/2/3	Punktowana pozycja w sprincie
Lista systemów punktacji Formuły 1

Sezon	Zespół	Silnik	Kierowcy	Wyniki w poszczególnych eliminacjach															Wyniki kierowców		Wyniki konstruktora
1979																			Pkt.	Msc.	Pkt.	Msc.
	Team Tyrrell Candy Tyrrell Team	Ford	Didier Pironi	NU	4	NU	DK	6	3	NU	NU	10	9	7	NU	10	5	3	14	10	28	5
			Jean-Pierre Jarier	NU	NU	3	6	5	11	NU	5	3	-	-	NU	6	NU	NU	14	11
			Geoff Lees	-	-	-	-	-	-	-	-	-	7	-	-	-	-	-	0	24
			Derek Daly	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	8	-	-	NU	NU	0	26
1980																			Pkt.	Msc.	Pkt.	Msc.
	Candy Tyrrell Team	Ford	Jean-Pierre Jarier	NU	12	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-		0 (6)	13	3 (12)	6
			Derek Daly	4	14	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-		3 (6)	12