U-30 (1936)

U-30
Klasa	okręt podwodny
Typ	VIIA
	Historia
Stocznia	Deschimag, Brema
Położenie stępki	24 stycznia 1936
Wodowanie	4 sierpnia 1936
	Kriegsmarine
Wejście do służby	8 października 1936
Los okrętu	samozatopienie 5 maja 1945
	Dane taktyczno-techniczne
Wyporność; • na powierzchni; • w zanurzeniu	; 626 ton; 745 ton
Długość	64,51 metra
Szerokość	5,85 metra
Zanurzenie	4,37 metra
	Napęd
	na powierzchni 2310 KM; w zanurzeniu 750 KM
Prędkość; • na powierzchni; • w zanurzeniu	; 17 węzłów; 8 węzłów
Zasięg	na powierzchni 9200 Mm (10 w.); w zanurzeniu 90 Mm (4 w.)
	Uzbrojenie
	5 wyrzutni torped (zapas 11); lub 33 miny TMB lub 22 miny TMA, działo 88 mm; działko 20 mm
Załoga	42-46

U-30 – niemiecki okręt podwodny typu VIIA z czasów II wojny światowej. Zwodowany 4 sierpnia 1936 roku w stoczni Deschimag w Bremie, wszedł do służby w Kriegsmarine 8 października tego samego roku. Tuż przed rozpoczęciem działań wojennych okręt opuścił Niemcy udając się na swój pierwszy wojenny patrol, pod dowództwem Kptlt. Lempa.

Szybkie fakty Klasa, Typ ...

3 września – trzy godziny po wypowiedzeniu Niemcom wojny przez Francję – U-30 wykrył statek pasażerski SS „Athenia”, a o godzinie 21:42 wystrzelona z U-30 torpeda eksplodowała u jej burty, zatapiając jednostkę. „Athenia” była pierwszą jednostką zatopioną przez U-Booty podczas II wojny światowej. Po wysłaniu następnego dnia przez admirała Dönitza rozkazu do wszystkich swoich okrętów nakazującego przestrzeganie prawa międzynarodowego – co było podyktowane chęcią utrzymania Stanów Zjednoczonych z dala od wojny oraz zamiarem Hitlera doprowadzenia do pokoju z Wielką Brytanią po pokonaniu Polski – dowódca U-30, ściśle przestrzegał prawa.

4 września U-30 wykrył pasażerski liniowiec „Duchess of Bedford”, lecz zgodnie z rozkazem pozwolił mu przepłynąć, nie niepokojąc go. 11 września, po wykryciu frachtowca „Blair Logie”, pozwolił załodze zejść do łodzi ratunkowych przed zatopieniem jednostki oraz zaopatrzył ją w wódkę i papierosy, po czym pozostał przy załodze przez całą noc, odpalając czerwone sygnały niebezpieczeństwa. Okręt opuścił miejsce zajścia wobec zbliżania się amerykańskiego statku. Dwa dni później, zatrzymał frachtowiec „Fanad Head” i wysłał na jego pokład grupę pryzową celem przeszukania. W tym czasie okręt zaatakowały dwa samoloty Skua z lotniskowca „Ark Royal”. U-Boot zdołał się zanurzyć, a zbyt nisko lecące samoloty zostały zniszczone przez wybuchy własnych bomb. Sam okręt podwodny nie odniósł poważniejszych uszkodzeń, poza powierzchownymi uszkodzeniami dziobu i dwóch wyrzutni torpedowych. U-30 wynurzył się i wziął obu pilotów na pokład, jako jeńców wojennych.

U-30 odbył 8 patroli bojowych, spędzając w morzu 179 dni. Zatopił 16 jednostek (część za pomocą min) o łącznym tonażu 86 165 BRT i jeden okręt pomocniczy; uszkodził 1 statek (5642 BRT) oraz okręt – pancernik HMS „Barham” (28 grudnia 1939, 31 100 t). W grudniu 1940 przeniesiony do zadań szkolnych. Zatopiony przez własną załogę 5 maja 1945 w zatoce Kupfermühlen w pobliżu Flensburga w ramach operacji Regenbogen. W 1948 roku wrak okrętu wydobyto i pocięto na złom.

U-30 (1936)

Przebieg służby

Przypisy

Wikiwand - on