Uczenie nadzorowane

Uczenie nadzorowane – uczenie maszynowe, które zakłada obecność ludzkiego nadzoru nad tworzeniem funkcji odwzorowującej wejście systemu na jego wyjście^[1][2].

Nadzór polega na stworzeniu zestawu danych uczących, czyli par:

1. wejściowy obiekt uczący (np. wektor)^[2];
2. pożądana przez nadzorcę (nauczyciela) odpowiedź (np. jakaś konkretna wartość liczbowa)^[2].

Zadaniem systemu jest nauczenie się przewidywania prawidłowej odpowiedzi na zadane pobudzenie oraz generalizacja przypadków wyuczonych na przypadki, z którymi system jeszcze się nie zetknął. Do modelowania procesów technicznych zwykle wykorzystuje się uczenie nadzorowane^[1].

Zobacz też

• uczenie nienadzorowane
• uczenie przez wzmacnianie