Vanessa-Mae

Vanessa-Mae (chiń. 陈美; pinyin Chén Měi), właściwie Vanessa-Mae Vanakorn Nicholson, także Vanessa Vanakorn^[1] (ur. 27 października 1978 w Singapurze) – brytyjska kompozytorka, skrzypaczka i sportsmenka. Jest wykonawczynią zarówno muzyki poważnej, jak i pop. Uprawia narciarstwo alpejskie^[2].

Vanessa-Mae

Vanessa-Mae w Royal Festival Hall w Londynie (21 października 2004)
Imię i nazwisko	Vanessa-Mae Vanakorn Nicholson
Data i miejsce urodzenia	27 października 1978 Singapur
Instrumenty	skrzypce
Gatunki	muzyka poważna, pop
Zawód	skrzypaczka
Strona internetowa

Vanessa Vanakorn

Wzrost	160 cm
Reprezentacja	Tajlandia
Strona internetowa

Życiorys

Matka pochodzi z Singapuru, ojciec – Taj. Po rozpadzie małżeństwa, matka wyszła za Brytyjczyka – Grahama Nicholsona. Z czteroletnią Vanessą przeprowadzili się do Londynu, gdzie Vanessa otrzymała obywatelstwo brytyjskie. Naukę muzyki rozpoczęła w 1982 roku, w wieku 4 lat, od lekcji gry na pianinie. Dwa lata później, w 1984 roku, udzielono jej pierwszych lekcji muzyki na skrzypcach. W 1989 roku dała swój pierwszy koncert symfoniczny w filharmonii z towarzyszeniem orkiestry (miała 11 lat). Pierwszą międzynarodową trasę, u boku the London Mozart Players in Mozart Bicentenary, rozpoczęła w roku 1991 w wieku 13 lat. Jest najmłodszą znaną solistką, która nagrała koncerty skrzypcowe Czajkowskiego i Beethovena – w wieku 13 lat. W okresie dojrzewania zerwała z tradycyjnie graną muzyką poważną i zyskała rozgłos m.in. dzięki swojemu widowiskowemu stylowi gry. Pojawiła się w wielu muzycznych nagraniach filmowych, szokując ekstrawaganckim ubiorem. Zobaczyć ją można było m.in. w teledyskach Janet Jackson promujących jej album The Velvet Rope. W ogłoszonym w roku 2007 rankingu na najbogatszych muzyków poniżej trzydziestego roku życia w Wielkiej Brytanii Vanessa Mae zajęła 1. pozycję.

Uprawia narciarstwo alpejskie^[3], w 2014 roku wywalczyła kwalifikację na igrzyska olimpijskie w Soczi jako reprezentantka Tajlandii^[4].

Kontrowersje

W 2011 roku wystąpiła (podobnie jak Seal) w Groznym na wielkiej uroczystości, która została zorganizowana w tym samym czasie, kiedy Ramzan Kadyrow obchodził 35 urodziny (Kadyrow zaprzeczał, że impreza ma coś wspólnego z jego jubileuszem)^[5][6]. Na uroczystości gościli także Hilary Swank i Jean-Claude Van Damme^[5][6]. Wszyscy celebryci mieli otrzymać honorarium za obecność na imprezie^[7] (sama Mae za swój występ miała podobno zainkasować pół miliona dolarów)^[5][8], wszyscy zostali również skrytykowani przez organizację chroniącą prawa człowieka za pojawienie się na uroczystości oraz za przyjęcie za to gaży^[9].

Na ZIO Soczi 2014 wystąpiła w slalomie gigancie – ukończyła oba przejazdy i została sklasyfikowana na 67. miejscu z łącznym czasem 3:26,97 i stratą +50.10 do zwyciężczyni, Słowenki Tiny Maze. Jednak w niespełna pół roku po igrzyskach wyszło na jaw, że start w olimpijskich zawodach skrzypaczka zapewniła sobie dzięki manipulacji^[10], bo wyniki zawodów w słoweńskim ośrodku Krvavec dające Mae kwalifikację na tę imprezę zostały sfałszowane. Lokalni sędziowie odpowiedzialni za to oszustwo zostali zawieszeni w obowiązkach, a o całej sprawie została poinformowana policja^[11]. 11 listopada 2014 Międzynarodowa Federacja Narciarska poinformowała o zawieszeniu Mae na cztery lata w związku ze sfałszowaniem wyników wyścigu kwalifikacyjnego^[12].

W 2015 roku Mae została oczyszczona z zarzutów przez Międzynarodowy Trybunał Arbitrażowy ds. Sportu (CAS) w Lozannie. CAS potwierdził, że podczas zawodów w Słowenii, gdzie Mae wywalczyła prawo startu w Soczi, doszło do wielu nieprawidłowości, ale sama zawodniczka nie miała na to żadnego wpływu^[13].

Dyskografia

Albumy

• Violin (1990)
• My Favourite Things-Kids’ Classics (1991)
• Tchaikovsky & Beethoven Violin Concertos (1991, 1992)
• The Violin Player (1994) – platynowa płyta w Polsce^[14]
• The Alternative Record from Vanessa-Mae (1996)
• The Classical Album 1 (12 listopada 1996) – platynowa płyta w Polsce^[15]
• China Girl-the Classical Album 2 (9 września 1997)
• Storm (14 lipca 1997)
• The Original Four Seasons and the Devil’s Trill Sonata-the Classical Album 3 (16 lutego 1999) – złota płyta w Polsce^[16]
• The Classical Collection-Part 1 (2000)
• Subject to Change (17 lipca 2001)
• The Best of Vanessa-Mae (5 listopada 2002)
• Xpectation (Jazz collaboration with Prince) (2003)
• The Ultimate (23 grudnia 2003)
• Choreography (2004)

Specjalne edycje

• The Violin Player: Japanese Release (1995)
• The Classical Album 1: Silver Limited Edition (1 stycznia 1997)
• Storm: Asian Special Edition (1 stycznia 1997)
• The Original Four Seasons and the Devil’s Trill Sonata: Asian Special Edition (1 lutego 1999)
• Subject to Change: Asian Special Edition (1 lipca 2001)
• The Ultimate: Dutch Limited Edition (styczeń 2004)

Single

• „Toccata & Fugue” (1995)
• „Toccata & Fugue – The Mixes” (1995)
• „Red Hot” (1995)
• „Classical Gas” (1995)
• „I’m a-Doun for Lack O’ Johnnie” (1996)
• „Bach Street Prelude” (1996)
• „Happy Valley” (1997)
• „I Feel Love Part 1” (1997)
• „I Feel Love Part 2” (1997)
• „The Devil’s Trill & Reflection” (1998)
• „Destiny” (2001)
• „White Bird” (2001)

Zobacz też

• (10313) Vanessa-Mae