Visage

Visage – brytyjski zespół muzyczny założony w Londynie w 1978 roku, wykonujący popularną na początku lat 80. muzykę z gatunku new romantic, synth pop i new wave. Ich największym przebojem był singel „Fade to Grey” z roku 1980. Grupa rozwiązała się w 1985 roku po wydaniu trzech albumów, lecz wznowiła działalność w 2002 w nowym składzie. Visage przewodził zawsze wokalista Steve Strange, jednak zespół rozwiązał się definitywnie po jego śmierci w roku 2015.

Visage

Steve Strange, wokalista Visage, 2014
Rok założenia	1978
Rok rozwiązania	2015
Pochodzenie	Wielka Brytania
Gatunek	new romantic, synth pop, new wave
Aktywność	1978–1985, 2002–2015
Wydawnictwo	Polydor Records
Powiązania	Magazine, Ultravox
Strona internetowa

Historia

Zespół założyli w 1978 roku Rusty Egan, perkusista zespołu Rich Kids, Midge Ure, powiązany z popularną grupą Ultravox, oraz Steve Strange, wcześniej występujący w punkowych formacjach The Moors Murderers i The Photons. Do grupy wkrótce dołączyli Billy Currie, również z Ultravox, oraz Dave Formula z grupy Magazine. Na początku w Visage przez krótki okres grało także dwoje innych muzyków Magazine, John McGeoch i Barry Adamson^[1].

Jesienią 1979 roku ukazał się pierwszy singel Visage pt. „Tar”, który przeszedł bez echa. Następnie zespół związał się z większą wytwórnią, Polydor Records, która w grudniu 1980 wydała singel „Fade to Grey”. Utwór osiągnął duży międzynarodowy sukces na początku 1981 roku, plasując się w pierwszej dziesiątce list sprzedaży w co najmniej dziesięciu krajach i zdobywając srebrny certyfikat w Wielkiej Brytanii^[2], a złoty w Niemczech i Francji. Singel przyczynił się do spopularyzowania nurtu new romantic, na co wpływ miały także ekstrawaganckie stroje i makijaż Strange’a. Szczególną popularnością grupa cieszyła się w Niemczech, gdzie zarówno singel „Fade to Grey” jak i debiutancki album grupy pt. Visage były numerami 1 w notowaniach^[3][4]. Z płyty pochodziły kolejne single, „Mind of a Toy” i „Visage”, które cieszyły się nieco mniejszą popularnością^[5]. Album Visage został wyróżniony srebrem w Wielkiej Brytanii^[6], a w Niemczech i Francji – złotem.

Wiosną 1982 zespół wydał drugą płytę, The Anvil. Tytuł albumu został zaczerpnięty z nazwy popularnego wówczas klubu gejowskiego, znajdującego się w Nowym Jorku^[7]. Promujące wydawnictwo single „The Damned Don’t Cry” i „Night Train” były kolejnymi przebojami w Wielkiej Brytanii^[5], jednak nie osiągnęły sukcesu na skalę międzynarodową. Album także zdobył znaczącą popularność tylko na rynku brytyjskim, gdzie wszedł do pierwszej dziesiątki listy sprzedaży^[8] i został certyfikowany jako srebrny^[9]. Krótko po sukcesie The Anvil Midge Ure opuścił zespół by skupić się na pracy w zespole Ultravox, który zaczął wówczas zdobywać jeszcze większą popularność niż Visage^[1]. W okrojonym składzie grupa wydała singel „Pleasure Boys” jesienią 1982, jednak nagranie zdobyło tylko średnią popularność^[5]. W 1983 roku wytwórnia Polydor wydała składankę Fade to Grey – The Singles Collection, która dotarła do 38. miejsca w Wielkiej Brytanii i zdobyła certyfikat złotej^[10].

W październiku 1984 zespół powrócił z trzecim albumem, Beat Boy. Promująca go piosenka „Love Glove” spotkała się z niewielką popularnością^[5], a kolejny, tytułowy singel jak i sam album okazały się jednak komercyjną porażką. Zespół opuścili kolejni dwaj członkowie, a w 1985 roku nastąpiło ostateczne rozwiązanie grupy^[11]. Rok później ukazała się kompilacja wideo zatytułowana Visage z teledyskami zespołu. Steve Strange założył projekt o nazwie Strange Cruise, mający w dorobku tylko jedną płytę pt. Strange Cruise z 1986 roku, która nie spotkała się z sukcesem.

W 1993 roku wydana została zaktualizowana wersja pierwszej składanki Visage, zatytułowana Fade to Grey – The Best of Visage. Znalazł się na niej nowy remiks „Fade to Grey”, który był średnim sukcesem na brytyjskiej liście przebojów.

Steve Strange powrócił do muzyki w 2002 roku, kiedy to wziął udział w trasie koncertowej Here and Now u boku innych artystów lat 80. i zrekrutował do Visage nowych muzyków, m.in. członków zespołu Seize^[12]. W 2007 roku grupa opublikowała na swojej stronie internetowej cyfrowy singel, „Diary of a Madman”, dostępny do pobrania w zamian za wsparcie organizacji charytatywnej Children in Need^[13]. W roku 2008 zespół pojawił się w serialu Powstać z popiołów na antenie BBC, gdzie wykonał „Fade to Grey”. W 2010 roku ukazała się kolejna kompilacja The Face – The Very Best of Visage, którą promowały nowe remiksy „Fade to Grey” stworzone przez DJ-ów Michaela Graya i Lee Mortimera z okazji 30. rocznicy wydania piosenki.

Po kolejnych zmianach w składzie, zespół powrócił z nową studyjną płytą Hearts and Knives w maju 2013, wydaną niezależnie. Album poprzedził singel „Shameless Fashion”, a następnie promowały go m.in. „Dreamer I Know” i „Never Enough”, jednak nie osiągnęły one sukcesu komercyjnego. Płyta też nie weszła do głównej setki UK Albums Chart i uplasowała się tylko na 119. miejscu^[14]. Pod koniec 2014 roku ukazało się wydawnictwo Orchestral, zawierające w większości największe przeboje Visage nagrane na żywo z orkiestrą symfoniczną. Album promowała nowa wersja „Fade to Grey”, jednak nie wszedł on na listy sprzedaży.

Steve Strange zmarł na atak serca podczas wakacji w Egipcie w lutym 2015 roku^[15], co ostatecznie przyniosło kres działalności Visage. Pozostali muzycy dokończyli jedynie tworzenie ostatniej płyty pt. Demons to Diamonds, która ukazała się w listopadzie tego samego roku. Nie weszła ona na listy sprzedaży, a na początku 2016 roku wydany został album Darkness to Diamond z remiksami utworów z ostatniej płyty.

Muzycy

• Steve Strange – wokal wiodący (1978–1985, 2002–2015)
• Rusty Egan – perkusja (1978–1985)
• Midge Ure – gitara, syntezator (1978–1982)
• Billy Currie – keyboard, syntezator, skrzypce (1978–1984)
• Dave Formula – keyboard, syntezator (1978–1984)
• John McGeoch – gitara, saksofon (1978–1981)
• Barry Adamson – gitara basowa (1978–1979)
• Steve Barnacle – gitara basowa (1982–1985, 2012–2015)
• Gary Barnacle – saksofon (1984–1985)
• Andy Barnett – gitara (1984–1985)
• Sandrine Gouriou – keyboard, syntezator, wokal wspierający (2002–2010)
• Rosie Harris – keyboard, syntezator, wokal wspierający (2002–2010)
• Ross Tregenza – keyboard, syntezator, wokal wspierający (2004–2010)
• Steven Young – keyboard, syntezator, wokal wspierający (2004–2010)
• Lauren Duvall – wokal wspierający (2012–2015)
• Robin Simon – gitara (2012–2015)

Dyskografia

Albumy studyjne 1980: Visage 1982: The Anvil 1984: Beat Boy 2013: Hearts and Knives 2015: Demons to Diamonds Albumy koncertowe 2014: Orchestral Remix albumy 2016: Darkness to Diamond 2016: The Wild Life – The Best of Extended Versions and Remixes, 1978 to 2015

Kompilacje 1983: Fade to Grey – The Singles Collection 1993: Fade to Grey – The Best of Visage 1997: Master Series 2000: The Damned Don't Cry 2010: The Face – The Very Best of Visage 2015: The Wild Life – The Best Of, 1978 to 2015

Single

• 1979: „Tar”
• 1980: „Fade to Grey”
• 1981: „Mind of a Toy”
• 1981: „Visage”
• 1982: „The Damned Don’t Cry”
• 1982: „Night Train”
• 1982: „Pleasure Boys”
• 1984: „Love Glove”
• 1984: „Beat Boy”
• 2007: „Diary of a Madman”
• 2013: „Shameless Fashion”
• 2013: „Dreamer I Know”
• 2013: „Never Enough”
• 2014: „Hidden Sign”
• 2014: „She’s Electric (Coming Around)”