Władysław Janik (1920–1996)

Władysław Janik (ur. 23 stycznia 1920 w Smogorzowie, zm. 4 listopada 1996^[1]) – polski cieśla górniczy i działacz socjalistyczny, poseł na Sejm PRL V i VI kadencji.

Władysław Janik

Data i miejsce urodzenia	23 stycznia 1920 Smogorzów
Data śmierci	4 listopada 1996
Poseł na Sejm PRL V i VI kadencji
Okres	od 1969 do 1976
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
Odznaczenia

Życiorys

Uzyskał wykształcenie podstawowe. Podczas II wojny światowej wywieziono go na roboty przymusowe do Niemiec. Od 1946 pracował jako kierowca w Busku-Zdroju. W 1949 został palaczem kotłowym Przetwórni Owocowo-Warzywnej. Następnie, po przeszkoleniu, był majstrem produkcji, zaś w latach 1952–1953 kierownikiem produkcji. W 1953 przeniósł się ze względów rodzinnych do Chrzanowa. Tam pracował kolejno jako ślusarz, maszynista wyciągarki i cieśla w Kopalni Rud Cynkowych „Chrzanów”.

W latach 1946–1952 należał do Związku Młodzieży Socjalistycznej, a od 1952 do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, w której pełnił funkcje sekretarza podstawowej organizacji partyjnej, członka egzekutywy Komitetu Powiatowego i przewodniczącego Powiatowej Komisji Kontroli Partyjnej. W 1971 zasiadł w Komitecie Wojewódzkim PZPR w Krakowie.

Pełnił funkcje przewodniczącego Miejskiej Rady Narodowej w Chrzanowie i członka prezydium Powiatowej Rady Narodowej. W 1969 i 1972 uzyskiwał mandat posła na Sejm PRL w okręgu Chrzanów. przez dwie kadencje zasiadał w Komisji Budownictwa i Gospodarki Komunalnej, ponadto w trakcie V kadencji zasiadał w Komisji Oświaty i Nauki.

Został pochowany na cmentarzu parafialnym w Chrzanowie^[1].

Odznaczenia

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• Złoty Krzyż Zasługi
• Srebrny Krzyż Zasługi
• Brązowy Krzyż Zasługi
• Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego