Włodzimierz Łajming

Włodzimierz Łajming (ur. 7 lutego 1933 w Tczewie, zm. 17 sierpnia 2022 w Gdańsku^[1]) – polski malarz, rysownik, profesor nauk o sztukach pięknych^[2], absolwent i pracownik PWSSP w Gdańsku.

Włodzimierz Łajming

Data i miejsce urodzenia	7 lutego 1933 Tczew
Data i miejsce śmierci	17 sierpnia 2022 Gdańsk
Alma Mater	Państwowa Wyższa Szkoła Sztuk Plastycznych w Gdańsku
Dziedzina sztuki	malarstwo, rysunek
Odznaczenia

Życiorys

Syn kaszubskiej pisarki Anny Łajming i Mikołaja, oficera białej armii^[3][4]. W 1953 roku ukończył Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych w Gdyni-Orłowie^[5]. W 1960 roku uzyskał dyplom ukończenia studiów na Wydziale Malarstwa w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku^[6] (od 1996 roku: Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku)^[7], w pracowni prof. Juliusza Studnickiego. W 1974 roku był hospitantem Królewskiej Akademii Sztuki w Kopenhadze^[5].

Należał do PZPR^[8]. W 1962 roku rozpoczął pracę w gdańskiej uczelni jako asystent Krystyny Łady-Studnickiej. W latach 1975–1981 był prodziekanem Wydziału Malarstwa, Rzeźby i Grafiki, a od roku 1981 do 1984 pełnił funkcję dziekana. Od 1984 do 2003 roku prowadził dyplomującą pracownię malarstwa na Wydziale Malarstwa i Grafiki. W latach 1984–1986 pełnił funkcję prorektora, a w okresie 1988–1991 był kierownikiem Katedry Malarstwa i Rysunku. W 1988 roku otrzymał tytuł profesora. Należał do zespołu teatrzyków „CO TO” i „TO TU”. Był członkiem Instytutu Kaszubskiego. Od 1966 roku członek Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki, od 1998 roku członek honorowy. W latach 1991–1993 był przewodniczącym zarządu GTPS^[9].

Jego pierwszą żoną była Bogdana z domu Szuba (1931–2004), także absolwentka i wykładowczyni gdańskiej PWSSP^[10]. Drugi związek małżeński zawarł w roku 2007 z Jagodą z domu Rutkowską, primo voto Olechno (ur. 1944), psychoterapeutką^[11]. Ojciec Ziemowita^[5].

Zmarł nagle na Dworcu Głównym w Gdańsku. Pochowany został na cmentarzu w Skrzeszewie^[10].

Twórczość

Włodzimierz Łajming w swojej twórczości posługiwał się językiem malarskiej abstrakcji. Istotną rolę w jego pracach odgrywała chłodna kolorystyka (odcienie błękitu i granatu). Do pejzażu wprowadzał martwą naturę. Często powtarzającymi się w jego malarstwie symbolami były motywy zamykającej horyzont góry, uchylone bramy, wrota i proste drzwi.

Wystawy indywidualne: 1965 – Kopenhaga, Dania „Galeria AP” 1965 – Warszawa, „Galeria Sztuki Współczesnej” SDK 1970 – Gdańsk Galeria, „Sień Gdańska” 1974 – Kopenhaga, Dania Galeria, „ZR” 1975 – Białystok, BWA 1975 – Gdańsk, „Sień Gdańska” 1977 – Słupsk, BWA 1978 – Gdańsk, Galeria, „ART.” 1979 – Białystok, BWA 1979 – Wormacja, RFN, Galeria „Gransche” 1980 – Brema, RFN, Galerie „Im Winter” 1984 – Hoganas, Szwecja 1985 – Gdańsk, BWA 1985 – Umeå, Szwecja 1992 – Mannheim RFN, Galeria „ArteK” 1996 – Heidelberg, RFN, 1997 – Lublin, Galeria ZPAP 2000 – Mannheim, RFN, Galeria „ArteK” 2001 – Sopot, Państwowa Galeria Sztuki

Prace w zbiorach: Muzeum Narodowego w Gdańsku Muzeum Narodowego w Szczecinie Muzeum Okręgowego w Lęborku Muzeum Okręgowego w Słupsku Muzeum w Wieliczce Fundacji Malarstwa Polskiego w Lesku Muzeum Historyczno-Etnograficzne w Chojnicach w zbiorach prywatnych w Polsce i za granicą

Uczestnik międzynarodowej akcji charytatywnej „Polscy Artyści Plastycy – Dzieciom” organizowanej przez Fundację SERCE – Europejskie Centrum Przyjaźni Dziecięcej z siedzibą w Świdnicy.

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (6 października 2005)^[12]
• Złoty Krzyż Zasługi (1980)
• Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (16 listopada 2018)^[13]
• Medal Księcia Mściwoja II (2015)^[14][15]
• Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”^[8] (1971)
• Odznaka honorowa „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej” (1972)
• Odznaka honorowa „Za zasługi dla m. Gdańska” (1975)
• Złota Odznaka ZPAP (1977)
• Złota Odznaka Związku Studentów Polskich (1966)^[5]

Źródło:^[16].

Nagrody

• Wyróżnienie na V Jesiennych Konfrontacjach w Rzeszowie (1974)
• Stypendium Królewskiej Akademii Sztuki w Kopenhadze (1974)
• Nagroda Ministra Kultury i Sztuki III stopnia (1975)
• Nagroda Ministra Kultury i Sztuki II stopnia (1983)
• Wyróżnienie na V Biennale Sztuki Gdańskiej (1983)
• Nagroda Artystyczna Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki (2000)
• Pomorska Nagroda Artystyczna (2002)
• Gran Prix w dziedzinie malarstwa I Pomorskiego Konkursu Plastycznego w Szczecinku (2002)
• Nagroda Artystyczna Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki (2007)
• Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury z okazji jubileuszu 50-lecia pracy twórczej oraz 75. urodzin (2008)^[17]
• Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury z okazji jubileuszu 55-lecia pracy artystycznej oraz 80. urodzin (2013)^[17]

Źródło:^[5][16].